صراط: روز پنج‌شنبه و در حاشیه برگزاری جام جهان پهلوان غلامرضا تختی، علیرضا رضایی، مدیر تیم‌های ملی کشتی آزاد و سخنگوی فدراسیون کشتی در اقدامی تأمل برانگیز برخوردی فیزیکی با خبرنگاران یکی از رسانه‌ها داشت تا بار دیگر اعتبار خبرنگاران ورزشی این‌بار در یک تورنمنت بین‌المللی زیر سوال برود.
با این موضوع کاری نداریم که چه کسی مقصر بوده یا هست و به دنبال کالبد شکافی اتفاقات گذشته بین این دو فرد نیستیم، اما موضوعی که مشخص است این است که چه بهتر رضایی به عنوان یک قهرمان شناخته شده از جایگاه حقیقی و به عنوان سخنگوی فدراسیون کشتی و مدیر تیم‌های ملی کشتی آزاد از جایگاه حقوقی سعه صدر بیشتری به خرج می‌داد و حداقل در برخورد فیزیکی با این خبرنگار (حتی در صورت توهین به شخص وی) خودداری می‌کرد و از طُرُق دیگر و مسئولان این خبرنگار پاسخ توهین‌های احتمالی وی را می‌داد؛ موضوعی که خود رضایی هم تلویحاً آن را پذیرفته است و عنوان کرده «نباید چنین عکس‌العملی را انجام می‌دادم».
به هر حال از فدراسیونی که شخصی مانند رسول خادم که خود به اخلاق‌مداری در کشتی شهره است آن را اداره می‌کند، انتظار می‌رود جلوی چنینی مسائلی گرفته شود تا کار به ناکجا آباد کشیده نشود چون این بزرگان هستند که در زمان تنگنا و دشواری باید توانایی‌های خود را به رخ دیگران بکشند.
به هر صورت این رسانه‌ها و خبرنگاران هستند که همواره در صحنه حضور داشته و دارند و در سرما و گرما حامی اصلی این رشته بوده و هستند و نباید این زحمت‌کشان عرصه قلم را با چنین برخوردهایی آزُرد.
آقای رضایی بزرگوار تجربه نشان می‌دهد که خبرنگاران و آنهایی که برای ورزش و کُشتی قلم می زنند عاشقانه این رشته ورزشی را دوست دارند و علاقمندند که گوش شکسته‌های وطن‌مان در همه عرصه های داخلی و بین المللی رنگین ترین مدال ها را کسب کنند و نام ایران و ایرانی را به جهانیان معرفی کنند.
با قهرمانی و موفقیت های کشتی گیران همین اصحاب رسانه شاد می شوند و در شکست ها هم غمگین هستند، پس یک نقطه اشتراک در این بین دیده می شود و آن هم موفقیت نام ایران است.
پس آقای رضایی بزرگوار چه بهتر بود چنانچه بدرفتاری را دیدید یا شنیدید به جای سیلی به عنوان سخنگو و یکی از مدیران فعلی فدراسیون کُشتی روش اصلاح را در پیش می گرفتید. جایی که می طلبد یک مدیر ورزشی در اوج مشکلات یا دیدن برخی انتقادها(هر چند نادرست) چنین روشی را در پیش بگیرد و اجازه ندهد حاشیه وارد بدنه کُشتی کشور شود.
حال که مسایل رسانه‌ای شده است باید تدبیر را دو چندان کرد و از تشدید تنش در ورزش اول کشور کاست.
در صورت پی بردن به اشتباه عذرخواهی نه تنها انسان را کوچک نمی کند بلکه می تواند ظرفیت بالای یک فرد را به شهروندان نشان دهد و این زبان اصلاحی است که می تواند از بار مشکلات بکاهد و طرفین را در مسیر همکاری متقابل هدایت کند.
