28صراط: ربیع الأول سالروز ولادت آیت‌الله سید علی قاضی طباطبایی معروف به علامه قاضی از فقهای تأثیرگذار و از نوابغ قرن سیزدهم هجری است.
به همین مناسبت دو دستورالعمل کاربردی را از این سالک و عارف الهی برای عموم علاقه‌مندان نقل می‌کنیم:
* دستورالعملی برای دفع دشمن
سیدهاشم حداد از شاگردان مبرّز به نقل از مرحوم قاضی(ره) می‌گفت: «خواندن آیات: «کهیعص» «حم-عسق» «وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا» برای دفع دشمن بسیار مفید است.
و خود آقای حداد گفت: چنان که روی نگین انگشتر عقیق زرد یا سرخ نوشته شود و انسان همراه داشته باشد خوب است.
همچنین سیدهاشم حداد عنوان می‌کرد: چنانچه در روی یک نگین انگشتر عقیق نوشته شود: «إِنَّهُ مِن سُلَیْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» و در روی دیگرش نوشته شود: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» «وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمً» «کهیهص» حم-عسق» و در انگشتری نموده در دست شود خوب است.
و أیضاً حضرت آقای حاج سید هاشم حداد می‌گفت: مرحوم قاضی گفته‌اند:
«هرکس در مقابل دشمن انگشت‌های دست خود را به ترتیب یکی پس از دیگری ببندد و در مقابل بستن هر انگشت یک حرف از حروفات: «کهیعص» «حم-عسق» را بگوید به طوری که وقتی که همه را گفت: تمام انگشتان بسته شود و سپس در مقابل دشمن باز کند، شر دشمن از او دفع خواهد شد.»
دستورالعمل مرحوم قاضی برای رفع مشکلات دنیوی و اخروی
حاج شیخ علامه انصاری لاهیجی نیز که از شاگردان مرحوم قاضی هستند، می‌گفت:
روزی از ایشان پرسیدم که در مواقع اضطرار و گرفتاری چه در امور دنیوی و چه در امور اخروی، و در بن‌بست کارها به چه ذکر مشغول شوم تا گشایش یابم؟ در جواب فرمودند:
«پس از پنج مرتبه صلوات و آیةالکرسی، در دل خود (بدون آوردن به زبان) بسیار بگو: «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی دِرْعِکَ الْحَصِینَةِ الَّتِی تَجْعَلُ فِیهَا مَنْ تَشاء» تا ان شاء الله گشایش یابد.
علامه انصاری فرمودند: من در مواقع گرفتاری‌های صعب و مشکلات لاینحل به این دستور عمل کردم و نتیجه‌های عجیب گرفتم.
«من کان هَمّه الله کفاه الله فی جمیع همومه»
و نیز گفتند: مرحوم قاضی می‌فرمود:
«در یک مسجد همیشه نماز نخوانید، به مساجد دیگر هم بروید و هر جا دیدید حالی پیدا نمی‌کنید مکان خود را تغییر دهید و از این مسجد به مسجد دیگر انتقال یابد! و خلاصه آنکه توقف در یک مکان بی‌مورد است و باید دائماً دنبال حال بود و از جایی به جای دیگر منتقل شد و هر جا حال بهتر بود آنجا را انتخاب کنید؛ اگر در مسجد کوفه نشد به مسجد سهله بروید و اگر در مسجد سهله پیدا نشد به مسجد کوفه بروید و ...».
«هیچ وقت نباید مأیوس شد و شخص نباید از دیرکرد نتیجه، دست از کار سیر و سلوک خود بردارد؛ زیرا ممکن است کسی به تدریج با ناخن خود زمین را بخراشد و سپس ناگهان به اندازه گردن شتر آب زلال و روان جاری شود».