پدرش دبیر آموزش و پرورش بود و بلافاصله در دبیرستان حکیم نظامی سابق مشغول به تدریس شد، خانواده‌اش در محله‌ای به نام باغ سلطانو زندگی خود را در جوار حرم حضرت معصومه(س) آغاز کردند، دوران ابتدایی را در مدرسه فیض کاشانی همان مدرسه‌ای که عکس حضرت امام(ره) در یک کلاس درس همراه با دانش آموزان که سال‌ها در اول کتاب‌های درسی ابتدایی خاطره‌ها را زنده می‌کرد، گذراند.
مدرسه راهنمایی‌اش به نام وفاداران از منزلش دور بود و در همین دوره بود که فهمید صدای خوبی دارد و خواندن در جلسات مختلف از جلسات خانگی قرآن تا روضه‌های زنانه، از مکبری در مسجد تا تک خوانی گروه‌های سرود مختلف در پایگاه و مدرسه و ... همه و همه نقطه عطفی شد تا همه او را به داشتن صدایی رسا و استعدادی فوق‌العاده تشویق و ترغیب کنند.
در این شرایط با وارد شدن به دوران دبیرستان به عنوان مداح در اجتماع حضور بیشتری پیدا کرد و نگاهش به مقوله مداحی کمی جدی‌تر شد، در بحبوحه دوران جوانی مادرش را از دست داد و این اتفاق خیلی در روحیه او تأثیر گذاشت، در این زمان وارد حوزه علمیه شد تا شاید آرزوی مادر را تحقق بخشد، در حوزه علمیه الهادی و سکونت در حجره او را از فضای خانه بی‌مادری دور شاخت و در فاصله سال 74 تا 80 سطح یک حوزه را با پیش زمینه مداحی و ستایشگری اهل بیت(ع) گذراند.
در این مدت دست از فعالیت‌های اجتماعی بر نداشت، از تشکیل هیئت انصار الشهدا و برپایی نمایشگاه‌های کوثر ولایت در قم و جنوب گرفته تا برگزاری جلسات هفتگی در مهدیه اسلامی به همراه دوستان طلبه‌اش، از اتفاق جالبی که در این دوران برایش افتاد می‌توان به ورود به مجموعه هیئت خادم الرضا(ع) نام برد که آغاز رفاقت با محمود کریمی و مهدی سلحشور شد.
به ناگاه در سال 81 درس حوزه را رها کرد و به خدمت سربازی رفت، سه ماه دوره آموزشی در اندیمشک و بعد مؤسسه راویان فتح در قم تمام 18 ماه خدمت او را در قم رقم زد، در این دوران فراموش نشدنی قسمتش شد که در بیست و سومین بهار زندگیش عازم حج ابراهیمی شود و توفیق پوشیدن لباس احرام در صحرای عرفات، مشعر و منا را به دست آورد.
بعد از بازگشت از حج تمتع و اتمام دوره سربازی یک دهه جدید و تأثیر گذار در زندگیش شروع شد، دهه‌ای که می‌توان به عنوان دهه پیشرفت و کسب تجربه این مداح جوان کشور نام بود، ورود به عرصه بیمه و حضور در یکی از برترین شرکت‌های بیمه کشور خیالش را بابت یک شغل بی‌حاشیه و به دور از فضای مداحی تا حدودی راحت کرد.
آشنایی با جلسات متعدد و بهره‌گیری از مکتب‌های مختلف مداحی و شاگردی اساتید به نام و پیشکسوتی مانند منصور ارضی، علی انسانی، حسن خلج، صادق آهنگران و راهیابی به جلسات حرم مطهر امام رضا(ع)، حرم حضرت معصومه(س)، مسجد مقدس جمکران، بیت رهبری، مهدیه تهران تجربه‌های گرانبهایی را در اختیارش قرار داد.
از محرم سال 82 بود که بدون آقای سلحشور هیئت رزمندگان اسلام قم را اداره می‌کرد، چیزی که در گذشته جزو آرامان‌های این جوان مداح بود تا کنون نیز ادامه دارد، سال 82 دوره‌ای بود که محرم او بدون آقای سلحشور برگزار شد و او در هیئت رزمندگان به تنهایی به مداحی پرداخت، در همین دهه پیشرفت در رمضان 84 جلسه هفتگی و ثابت تحت عنوان زیارت آل یاسین با هدف فرهنگ سازی معنوی در غروب هر جمعه تأسیس کرد که تا کنون منشاء خیرات و برکات زیادی شده است.
و اینک سیدمهدی میرداماد 35 ساله؛ هنوز که هنوز است صدای گرمش صفابخش جلسات عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در قم و سایر شهرهای کشور است