جدیکار ابتدا دروازه‌بانی می‌کرد، ولی با توجه به توانایی‌اش در بازی با
پای چپ و سرعت و مهارتش در ارسال و شوتزنی، به توصیه علی دانایی‌فرد، به خط
حمله منتقل شد. جدیکار در سال 1957، با تیم ویکتوریا 89 برلین قراردادی سه
ساله بست، با این حال، پس از 9 ماه به ایران برگشت و به تیم استقلال تهران
(تاج) پیوست.
وی در سن 17 سالگی به تیم‌ملی ایران دعوت شده و نخستین بازی وی در تیم‌ملی فوتبال ایران برابر افغانستان بود. او در تیم‌های تور، جوان، استقلال(تاج) ویکتوریا بر این تیم منتخب تهران و نیز تیم‌ملی ایران بای کرد.
از آنجا که مرحوم جدیکار بیشتر گل‌های خود را با پای چپ می‌زد به «چپ‌طلایی» معروف شد. جدیکار نخستین لژیونر تاریخ فوتبال ایران است. در مجموع وی را زننده 143 گل در رده باشگاهی و ملی می‌دانند.
بیوک جدیکار، در تاریخ 26 آذر 92 در سن 84 سالگی به دلیل آلزایمر شدید دارفانی را وداع گفت.