صراط: تا پیش از قیام مردم فلسطین در سال ۱۹۸۷ میلادی (آذر ۱۳۶۶هش) واژه انتفاضه فقط در کتابهای لغت یافت می‌شد ولی با خیزش توده‌های مسلمان فلسطین و استمرار آن، امروز شاید کمتر کسی است که نسبت به انتفاضه (قیام اسلامی مردم فلسطین) بی‌اطلاع باشد «انتفاضه اول» یا «انتفاضه سنگ» در ۹ دسامبر ۱۹۸۷ آغاز شد. از آن‌جا که فلسطینی‌های معترض و خشمگین در مقابله با صهیونیست‌ها از «سنگ» استفاده کرده و با پرتاب آن از خود دفاع می‌کردند، به همین دلیل از این انتفاضه به عنوان انقلاب سنگ نیز یاد می‌کنند.
حادثه‌ای که جرقه انقلاب را زد
نقطه آغاز این ماجرا زمانی بود که کامیون‌های صهیونیستی، کارگران فلسطینی را از محل کارشان در فلسطین اشغالی به منطقه اشغالی نوار غزه انتقال می‌دادند. در حالی که این کامیون‌ها در مقابل یکی از ایست‌های بازرسی رژیم صهیونیستی ایستاده بودند، یک کامیون نظامی صهیونیستی به سوی آن‌ها حمله کرد که باعث کشته شدن ۴ تن از این کارگران و زخمی شدن ۷ تن دیگر از اهالی اردوگاه جبالیا در نوار غزه شد و راننده کامیون نظامی صهیونیستی در مقابل چشمان نظامیان صهیونیستی حاضر در این ایست بازرسی از محل متواری شد. از همان شب جنبش اسلامی فلسطین تصمیم به مشارکت در جریان انتفاضه و رهبری آن گرفت و از صبحگاه روز بعد یعنی ۹ دسامبر تظاهرات‌های گسترده‌ای را از مقابل مسجد اردوگاه جبالیا راه اندازی کرد. این اقدامات در مرحله بعد، با صدور بیانیه اعلام موجودیت از سوی جنبش مقاومت اسلامی «حماس» در ۱۳ دسامبر ادامه یافت و به تدریج تمامی شهرهای کرانه باختری و نوار غزه را در بر گرفت. در مراسم تشییع پیکرهای این چهار شهید فلسطینی در اردوگاه جبالیا، بالگردهای رژیم صهیونیستی به منظور متفرق کردن تظاهر کنندگان از گلوله‌های اشک آور و دودزا استفاده کردند که به کشته و زخمی شدن تعدادی از ساکنان این اردوگاه منجر شد و به دنبال آن هم، رژیم صهیونیستی در اردوگاه جبالیا و نیز در برخی محله‌های نوار غزه قانون منع آمد و شد اعلام کرد.
در ۱۰ دسامبر تظاهرات و درگیری‌ها با نظامیان اشغالگر، وارد مرحله تازه‌ای شد و نظامیان رژیم صهیونیستی با حمله به تمامی شهر‌ها، روستا‌ها و اردوگاه‌های کرانه باختری و نوار غزه، مردم فلسطین را مورد ضرب و شتم قرار دادند. در مقابل مردم فلسطین، سینه‌های خود را سپر گلوله‌های نظامیان رژیم صهیونیستی قرار دادند و نظامیان صهیونیستی به سوی مردم فلسطین که سنگ و بطری‌های خالی و نیز کوکتل مولوتف به سوی خودروهای زرهی آن‌ها پرتاب می‌کردند، تیراندازی کردند که در نتیجه آن چندین نفر از شهروندان فلسطین به ضرب گلوله‌های نظامیان صهیونیستی کشته یا زخمی شدند. در نوار غزه، درگیری میان مردم و نظامیان اشغالگر به جنگی واقعی تبدیل شد و شهر کاملا به حالت تعطیل درآمد و راه‌های ارتباطی آن مسدود شد حتی تمامی مدارس و دانشگاه‌ها نیز تعطیل شد. دود سیاه ناشی از سوختن لاستیک‌ها آسمان شهر را فرا گرفته بود و تظاهر کنندگان با برافراشتن پرچم‌های فلسطین و تصاویر شهدا، علیه اشغالگران و اقدامات سرکوبگرانه آن‌ها شعار می‌دادند. سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی آن روز‌ها را چنین توصیف می‌کند: فلسطینیان کوکتل مولوتف‌ها را به داخل خودروهای نظامی پرتاب می‌کردند و اوضاع کاملا ناآرام بود.انتفاضه فلسطین روز به روز شدت بیشتری می‌یافت و مردم فلسطین بیش از بیش در معرض اقدامات سرکوبگرانه رژیم صهیونیستی قرار می‌گرفتند. مردم فلسطین مقاومت قهرمانانه‌ای را در برابر اشغالگران صهیونیست انجام می‌دادند و تعداد زیادی از مردم فلسطین در این میان شهید یا زخمی می‌شدند. این بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین انتفاضه‌ای بود که اراضی فلسطینی و حتی جهان به خود می‌دید. این انتفاضه بالاخره در سال ۱۹۹۴ با امضای توافقنامه اسلو میان رژیم صهیونیستی و فلسطین و پس از آن ورود نیروهای ساف به غزه پایان یافت. طی ۷۹ ماه انتفاضه سنگ، ملت فلسطین براساس آمار رسمی منتشره ۱۳۷۶ شهید را تقدیم این انتفاضه کرد، در حالی‌که برخی آمارهای دیگر از ۱۵۰۰ شهید سخن می‌گویند و در مقابل ۹۴ صهیونیست درپی عملیات‌های به اجرا گذاشته شده، توسط گروه‌ها و جوانان فلسطینی به هلاکت رسیدند. در طول این انتفاضه، رژیم صهیونیستی علاوه بر استفاده از تمام شیوه‌های سرکوب جهت غلبه بر آن ۲۰۰ هزار فلسطینی با میانگین ۳۰ هزار فلسطینی در سال بازداشت و به دلیل کمبود جا جهت نگهداری از آن‌ها بازداشت‌گاه‌های کتسوف در صحرای نقب را احداث کرد، این درحالی است که حداقل یک‌هزار فلسطینی را نیز آواره و از سرزمین‌های خود اخراج کرد.
منبع: روزنامه شما