بهداد افزود: بخشی از این سوء تفاهم‌ها اقتصادی است. اگر پول در رگ‌های این سینما جاری شود اینقدر دوستان به هم نمی‌پرند. باید فیلم ساخته شود و هر تفکر و جناحی فرصت این کار را داشته باشند.
وی با تاکید بر اینکه تمام جناح‌ها از هر سمت و سویی باید به گفت‌وگو بنشینند، خاطر نشان کرد: جماعت سینما این جنبه را دارد و به جرات می‌توانم بگویم که گفت‌وگو را در جامعه هنرمندان رایج می‌کنند.
او در پاسخ به اینکه حامد بهداد اهل گفت‌وگو نیست، بیان کرد: میزان زیادی از توفیقم را (باور دارم که موفق هستم) از بابت تحلیل و گفت‌وگو به دست می‌آورم.
بهداد همچنین در پاسخ به اینکه پس چرا حامد بهداد تحمل برخی نقدها را ندارد، مانند آنچه عرب‌نیا یا هوشنگ گلمکانی مطرح کردند یا آنچه در یک سایت سینمایی منتشر شد، با اشاره به اینکه هیچ کسی حتی منتقدها از نقد مصون نیست، اظهار کرد: یک منتقد باید هر روز درباره خودش به پردازشی جدید برسد و اگر توهین و قضاوت کار بدی است پس شامل منتقد هم می‌شود.
او در برابر اصرار محمود گبرلو (مجری برنامه) مبنی بر اینکه فردی عصبانی هستی و تحمل نقد را نداری، گفت: دوست نداشتم شما مرا به این سمت ببرید، اما به سبب احترام همکاری پاسخ شما را می‌دهم.
من انعکاس جامعه خود هستم
بازیگر فیلم سینمایی «نارنجی پوش» اشاره کرد: وقتی یک برنامه فرهنگی به نقد و بررسی فیلم مهرجویی می‌پردازد که تماشاگرانی هم می‌خواهند نقد منتقدین آن را بشنوند، خوب است که حتی اگر منتقد نظر بد و مخالفی درباره فیلم دارد، آن را مطرح کند. نباید این طور باشد که اصلا درباره فیلم صحبت نکند. آیا این در شان مهرجویی است؟
بهداد تاکید کرد: من انعکاس جامعه خود هستم. اگر جامعه عصبانی است من هم عصبانی هستم. اگر جامعه خشم دارد من هم خشم دارم، چون در دهه‌ای زندگی می‌کنم که فیدبک جامعه خود را دارم.
او در پاسخ به اینکه پس یعنی «حامد بهداد» فردی عصبانی است، گفت: او شگفت‌آور و عالی است وهرچه بیشتر به هنرمند شدن نزدیک می‌شود.
از هر آنچه درباره عرب‌نیا گفته بودم پشیمان نیستم
بهداد همچنین گفت: درباره سایت سینمایی هم قرار بود مطلبی از من در روزنامه «روزگار» منتشر شود، اما نسخه پاک‌نویس نشده آن به سرقت رفت و بعد به صورت مصاحبه اختصاصی در سایت کافه سینما منتشر شد. در این متن مطلبی درباره فرزند فریبرز عرب‌نیا ذکر شده بود که نمی‌خواستم منتشر شود، اما با وجود پیگیری که کردم دیگر کار از کار گذشته بود.
بازیگر فیلم «سعادتآباد» تاکید کرد: از هر آنچه در این باره گفته بودم پشیمان نیستم جز آن بحثی که مربوط به فرزند عرب‌نیا می‌شد.
دوست دارم به نفرات بعد از خودم تدریس کنم
حامد بهداد در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره اینکه قصد بازیگری در عرصه‌های جهانی را دارد یا خیر؟ به شوخی گفت: ابتدا باید تلاش کنم توجه منتقدان داخلی را جلب کنم بعد به سراغ این کار بروم.
او همچنین درباره جوایزی که کسب کرده است، بیان کرد: جایزه‌ها مثل چراغ‌های بین راه هستند، اما از جایی به بعد دوست داری در یک اثر خوب حضور داشته باشی و خدمت کنی. من هم دوست دارم به نفرات بعد از خودم تدریس کنم.
در «سعادتآباد» بسیار خوب بازی کردم
بهداد اضافه کرد: من پیش از جایزه به خاطر وجود خودم مغرور هستم، یعنی هر انسانی موظف است به خاطر وجودش مغرور باشد و متشکرم که فیض انجام کار هنری به من عطا شده است.
او در ادامه درباره سوال پیامکی برنامه که بهترین بازی او در کدامیک از فیلم‌های «سعادتآباد»، «روز سوم»، جرم، «7دقیقه تا پاییز» و «نارنجی پوش» بود، گفت: در همه این فیلم‌ها خوب بازی کردم، اما در «سعادتآباد» بسیار خوب بازی کردم و از اجرایم در این فیلم احساس خوشی دارم، چون شخصیتم را «سعادتآباد» به دلیل تحلیل جدیدی که از جامعه داشتم پیدا کردم.
سانسور نفس فیلمساز‌های نسل اول را بریده است
بازیگر «فرزند چهارم» همچنین درباره فیلم «نارنجی‌پوش» و شخصیت بحث برانگیزش در این فیلم خاطرنشان کرد: حتی اگر حرف منتقدین که بهداد در این فیلم بدترین نقش خود را داشته، درست باشد، طبیعی است که هر بازیگری اوج و فرود دارد و گاهی به دلیل عدم بی‌انگیزگی، عدم مطالعه درست یا دلایل دیگر چنین اتفاقی بیفتد، اما گمان نمی‌کنم «نارنجی‌پوش» بدترین کار من بوده باشد.
بهداد در واکنش به این گفته گبرلو که «چه خوبه که برگشتی» بدترین کار تو بوده ، گفت: من فیلمساز را قربانی سانسور می‌دانم چون سانسور نفس فیلمساز‌های نسل اول را بریده است.
اوضاع اقتصادی سینما مریض است
این بازیگر همچنین در پایان این گفت‌وگو درباره وضعیت اقتصادی اهالی سینما و اینکه آیا بدنه سینما هم به اندازه ستاره‌ها اوضاع خوبی دارند یا خیر، پاسخ داد: متاسفانه اوضاع خوبی نیست و باید پول به این جامعه تزریق شود. همانطور که احوال سینما کمی مریض است اوضاع اقتصادی‌اش هم مریض است.
حامد بهداد گفت: اگر نظام به ما اعتماد بیشتری داشته باشد و اجازه گفت‌وگو دهد، بودجه‌های کلان‌تری تصویب و فیلمسازان نسل اول وارد می‌شوند به این ترتیب به نسل جوان هم اعتماد خواهد شد.