پزشکان هندی

امروز در شرایطی از خودکفایی در درمان و گسترش صنعت توریسم درمانی در ایران صحبت می‌شود که حدود چهار دهه قبل، ضعف قابل توجه زیرساخت‌های پزشکی و کمبود شدید پزشک در کشور، عرصه را برای جولان پزشکان هندی و پاکستانی و بنگلادشی که حتی زبان مردم را نمی‌فهمیدند، باز کرده بود و علاوه بر مرگ و میر بالای کودکان و زنان و مردان ایرانی تحت تاثیر بیماری‌هایی همچون سل، اسهال، دیفتری، کزاز و ... سالانه میلیاردها دلار هم ارز برای اعزام بیماران به خارج صرف می‌شد.