فیلم بمب

«بمب، یک عاشقانه» هر چند در ارائه تصویر موفق است اما در بیان مطلب الکن بوده و مدام بین عشق و سیاست‌زدگی در رفت و آمد است. همین موضوع مانع از شکل‌گیری داستان می‌شود و از فیلم، عاشقانه‌ای عقیم و بیانیه‌ای سیاسی روی پرده سینما نقش می‌بندد.

سرگردانی در روایت، احساسات گرایی غلیظ، نشانه نگاری افراطی دهه 60 و تناقض در محکومیت جنگ، «بمب» پیمان معادی را خنثی کرده اند.