شاه طهماسب

شاه‌اسماعیل دوم در واقع سومین پادشاه سلسله صفویه است که از ٩٥٥ تا ٩٥٦ خورشیدی به مدت یک‌ سال‌ ونیم بر ایران حکومت کرد. اسماعیل دومین پسر شاه‌طهماسب یکم و مادرش زنی از ایل ترکمان بود. این‌که چرا بعد از مرگ شاه‌طهماسب، محمد میرزا یعنی پسر ارشد شاه‌طهماسب به قدرت نرسید، دلیل واضح و مهمی داشت که همانا به نابینابودن او برمی‌گشت. اسماعیل دوم در زمان سلطنت پدرش طهماسب یکم به حکومت هرات فرستاده شده بود که دلیل این امر به خودسری‌های او و بی‌توجهی به دستوران پدرش برمی‌گشت، اما دورکردن او از مرکز حکومت نیز شاه‌طهماسب را از نگرانی درنیاورد و عاقبت شاه‌صفوی دستور زندانی‌کردن پسرش را صادر کرد. از شانس بد اسماعیل میرزا، شاه‌طهماسب رکورد پادشاهی در دودمان صفوی را با ٥٤‌سال سلطنت شکست و او نیز مجبور شد ٢٠‌سال تمام را در زندان سپری کند.

شاه طهماسب صفوی پس از مرگ شاه «اسماعیل اول» موسس سلسله صفویان به سعی امیران قزلباش هنگامی که کودکی یازده ساله بود بر تخت نشست و ۵۲ سال بر ایران حکومت کرد.