پساجنگ

شاید عجیب نباشد اگر بگوییم این روز‌ها بیش از سال‌های گذشته، در «برهه حساس کنونی» قرار داریم که هم به هوشمندی نیرو‌های نظامی نیاز است هم رفتار سیاستمدارانه کارکشته‌های سیاست در ایران. اما آنچه در هفته‌های گذشته در فضای سیاسی رخ داده، درست عکس این موقعیت را نشان می‌دهد. یک طرف جریان رقیب و مخالف خود را به گوساله‌پرستی، مشابهت‌سازی به ابوموسی اشعری و اشعث بن قیس، متهم می‌کند، سمت دیگر نسخه عبور از حکمرانی را با کلیدواژه‌های آشتی ملی و همچنین نسخه عبور از استقلال و تسلیم به غرب را با کلیدواژه پذیرش غنی‌سازی صفر مطرح می‌کند و نزاع‌ها حول این برچسب‌زنی‌ها اوج می‌گیرد.