اقاسی

حاجی این ‌گونه نبود. در صحبت‌هایش هم که ما می‌شنیدیم، می‌گفت: من شاگردی ندارم. به هیچ وجه حاجی برای خوش مقام استادی قائل نبود. دوستانی بودند که از حاجی اثر‌پذیری داشتند.