از سوی دیگر مجری این برنامه در هفته های گذشته در شهرستان های مختلفی برنامه های متعددی را اجرا کرده و خبر آن در رسانه های اینترنتی نیز منعکس شده، حالا جای این سوال باقی است که چه شده که رسانه ملی برنامه «یاد خدا»یش را فراموش کرده و حتی آن را با اجرای فردی دیگر هم روی آنتن نمی برد؟
اين نيمي از داستان است، تهيه کننده برنامه «ياد خدا» ۴شنبه اعلام کرد که با شبکه اول سيما تسويه کرده است! او گفته ۳۰ برنامه را روي آنتن برديم و ديگر کار را تحويل دادم و از آينده برنامه هم خبري ندارم!
به همين راحتي و به همين سادگي، يکي از پربيننده ترين برنامههاي معارفي سيما، از آنتن حذف ميشود!
این یعنی رسانه ملی با وجود این همه ادعای برنامه ریزی و کادرسازی همچنان بر اساس «فرد محوری» حرکت می کند و مشخص نیست چه زمانی قرار است برنامه هایش را محتوا محور و «برنامه مدار» کند. به عبارتي تصور کنيد عادل فردوسي پور، يک هفته بيمار شود، برنامه «نود» روي آنتن نميرود! به همين سادگي...از سوی دیگر نیز رسانه ملی تکلیف خودش را با خودش هم روشن نمی کند، اگر این برنامه در کنداکتور پخش وجود دارد که باید پخش شود و اگر نیست هم مدیر شبکه یا مدیر گروه اعلام کند چنین برنامه ای نداریم! و به جای آن برنامه دیگری را روی آنتن می فرستیم!
سوال اينجاست که چرا رسانه ملي هنوز بر اساس آزمون و خطا حرکت مي کند و برنامهها و برنامه ريزي هايش را بر اساس «نام» ها و «آدم»ها مي چيند؟ مثلا يک نفر، يک سريال خوب تاريخي ميسازد، همين باعث مي شود براي او چک سفيد امضا کند که تا آخر عمر سريال تاريخي بسازد؛ خوب و بد بودنش زياد مهم نيست، مهم اين است که آن آدم بيايد بسازد. در اينجا آيا واقعا رسانه ملی توان ساخت و اجرای يک برنامه معارفی جدید را ندارد؟ یا اینکه با مجری برنامه رودربایستی دارد؟ یا اینکه آنقدر دست هایش خالی است که حتی نمی تواند برنامه دیگری را در جای خالی این برنامه روی آنتن بفرستد؟ س دانشگاه رسانه ملي چه فارغ التحصيلاني داشته که اگر براي يک مجري معارفي اتفاقي رخ دهد، کلا بايد قيد برنامه هاي معارفي را زد؟ آيا اين بدان معنا نيست که رسانه ملي، اعتبارش را به آدمها داده و حالا آدمها، براي او اعتبار ميآورند و اگر به هر دليل، آدمهايش را از دست بدهد، اعتبارش نيز زير سوال ميرود!
البته مطمئن باشيد که در غياب عادل فردوسي پور يا جناب گبرلو(مجري برنامه هفت) اين برنامه ها با افراد ديگري هر طور شده، روي آنتن مي رود اما در مورد برنامههاي معارفي اين اتفاق تقريبا محال است؛ همه این ها به خاطر عدم اهمیت برنامه های معارفی در رسانه ملی است؛ برنامه های معارفی و همچنین دفاع مقدسی زیاد برای رسانه ملی اولویت ندارد و همچنین سودآوری نیز ندارد؛ پخش نشدن یک برنامه خوب و دلنشین البته در بدترین ساعت ۵شنبه شب ها زیاد کسی را اذیت نمی کند. و اصلا در این میان مخاطبی که جز شبکه قرآن، مامن دیگری برای یادگیری برخی معارف دیني ندارد، گویا تعطیلی تنها برنامه زنده و معارفی شبکه ملی سیمای جمهوری اسلامی ایران، اهمیتی ندارد.
هنوز هم معلوم نیست ما دیگر چه زمانی، «یاد خدا» را دوباره میهمان خانه هایمان خواهیم کرد...شاید هم اصلا برای هیچ کسی این مهمانی مهم نباشد! کما اينکه از الان بايد غصه ماه مبارک را هم بخوريم که تلويزيون گويا کاملا دست و دلش خالي است.