دوشنبه ۱۵ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ساعت :
۰۲ بهمن ۱۳۹۱ - ۰۹:۱۷

ساماندهي‌بازار ارز مقدمه‌فازدوم‌هدفمندي!

به گزارش پایگاه خبری صراط ، محسن جندقی در یادداشتی برای روزنامه وطن امروز این طور نوشت:
کد خبر : ۹۳۸۶۲
فقط 58 روز تا پایان سال «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» باقی مانده اما برای حمایت از تولید ملی نه به اندازه 307 روز بلکه به اندازه چند روز هم کار نشده است. اگر اقداماتی هم برای تولید ملی صورت گرفته باشد آنقدر محدود بوده که با رخدادهایی مثل نوسانات نرخ ارز بی‌اثر شده است. اقتصاد امروز برخلاف آن چیزی که ادعا می‌شود پویا و با نشاط نیست و مهم‌ترین علت آن مغفول ماندن تولید است.

چیز تعجب‌آوری نیست اگر بگوییم تولیدکنندگان حال و روز خوبی ندارند و با افزایش روزانه هزينه‌ها از یک طرف و تحت فشار قرار گرفتن مصرف‌کننده از سوی دیگر در حال منگنه شدن هستند. این رویدادها موجب شده وضع پیچیده‌ای را شاهد باشیم که اصلا به نفع اقتصاد ایران نیست.

 مصرف‌کننده به علت افزایش روزانه قیمت‌ها به توليدكننده اعتماد ندارد، تولیدکننده به علت عدم حمایت دولت باید روی پای خود بایستد و مستقل عمل کند، وضع مبهم ارز به کسی اجازه اقدام ریسکی نمی‌دهد، تجار و بازرگانان هم از فردای بخشنامه‌های ارزی خبر ندارند. در این اوضاع فضای رقابتی برای تولیدکننده و فعالان اقتصادی وجود ندارد و مصرف‌کننده یا کالایی که نیاز دارد را تهیه می‌کند یا باید منصرف شود چون كالاي مشابه دیگری وجود ندارد و این یعنی عدم وجود پویایی و نشاط در اقتصاد. مهم‌ترین عامل رخ دادن چنین وضعی، بازار نابسامان ارز است.

 همان‌طور که در یادداشت‌های اقتصادی گذشته عنوان کردیم، شکی نیست که اقتصاد کشورها وابستگی بسیاری به اقتصاد جهانی دارد و مسؤولان هیچ کشوری نمی‌توانند از استقلال کامل اقتصادشان سخن بگویند چرا که در این صورت باید اقتصادی دولتی، بسته و محدود را تجربه کنند. به همین علت است که همه کشورها از جذب سرمایه خارجی حمایت می‌کنند و طرح‌های متعددی برای نشان دادن ظرفیت‌های فراوان جذب سرمایه‌گذاری اجرا می‌کنند.

همه می‌دانیم که در شرایط تحریم قرار داریم و باید اقتصاد مقاومتی و مقاومت اقتصادی در راس برنامه‌های اقتصادی باشد و به همین علت از مسؤولان کسی انتظار معجزه و اجراي طرح‌های کلان مثل جذب سرمایه‌گذاری خارجی آنچناني و انجام طرح‌های ملی و بین‌المللی با مشارکت شرکت‌های بزرگ اقتصادی را ندارد اما آیا کم‌ترین وظیفه مسؤولان حمایت از تولید ملی و برنامه‌ریزی برای احیای تولید‌ نیست؟ آیا دولت نباید برای کاهش نرخ دلار و ساماندهی وضع بازار ارز اقدام کند؟

همه می‌دانیم نوسانات قیمت ارز موجب شد که تولید‌کنندگان بسیاری در سال «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» فراموش شوند و آمار تاسف‌باری از میزان ورشکستگی تولید‌کنندگان خرد وجود دارد. بسیاری تصور می‌کردند (حتی اظهار کردند) که افزایش قیمت ارز موجب می‌شود صادرکنندگان سود‌ سرشاری به دست‌آورند و آمار صادرات بالا می‌رود. مدتی نگذشت که همان مسؤولان با صادرات چندین کالا مخالفت کردند چرا که کشور به همان کالاها نیاز داشت. اصلا بسیاری از تولیدات ما به واردات و مواد اولیه وابسته است و اگر به‌طور مستقیم وابسته نباشد، نوسانات ارز بر تعیین نرخ نهایی محصولات تاثیر می‌گذارد.

دولت می‌توانست با اجرای صحیح فاز اول هدفمندی یارانه‌ها، سهم تولید را بدهد و با وجود افزایش نسبی برخی قیمت‌ها، چراغ تولید را روشن نگه دارد اما صنوف مختلف شاهد بودند که نه‌تنها سهم تولید پرداخت نشد بلکه آن چتر حمایتی گذشته هم بسته شد. شکی نیست دولت برای سرپا نگه‌داشتن اقتصاد باید بازار ارز را سامان‌دهد. در صورت کنترل بازار ارز، امنیت سرمایه‌گذاری و اقتصادی برقرار خواهد شد و وضع اقتصادی به دوران قبل از بحران ارزی بازخواهد گشت.

این بدان معنی است که مهم‌ترین اقدام جراحی اقتصادی بازگشت به وضع قبل از آغاز نوسانات ارزی و تثبیت وضع ارز است تا اقتصاد روال عادی را طی کند. با این وضع دولت خواهان اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌هاست، اقدامی که در صورت رخ دادن آن شاهد بلبشوی اقتصادی خواهیم بود.

مسؤولان برای اجرای فاز دوم هدفمندی باید ساز و کار آن را فراهم کنند و ساماندهی بازار ارز مهم‌ترین و اصلی‌ترین وظیفه دولت خواهد بود که در صورت عدم انجام این کار نباید فاز دوم هدفمندی را هم اجرا کند. همان طور که تولید در فاز اول مغفول ماند در فاز دوم هم حمایت نخواهد شد و نوسانات بازار ارز وضع تولید را بدتر می‌کند. حالا دولت با این وضع کلاه خود را قاضی کند آیا شرایط برای اجرای فاز دوم

فراهم است؟