فینا اولتیماتوم آخر را داد
خسرو امینی در بین همه اهالی ورزش‌های آبی ایران و حتی آسیا چهره‌ای شناخته شده است. مردی که سال‌ها مدیریت واترپلوی آسیا را در دست داشته و به سبب حسن انجام وظیفه با وجود تعلیق فدراسیون ایران از سوی اعضای کنفدراسیون آسیا بار دیگر به عنوان رئیس کمیته فنی واترپلو انتخاب شد و نشان طلای لیاقت فینا را هم دریافت کرد
کد خبر : ۸۹۸۵۰
* شما بار دیگر به عنوان رییس کمیته فنی واترپلوی آسیا انتخاب شدید، با توجه به مسئله تعلیق فدراسیون شنای ایران از سوی کنفدراسیون آسیا چگونه در این انتخابات شرکت کردید؟
به گزارش صراط ؛ برای پست رییس کمیته فنی واترپلوی آسیا سه نفر کاندیدا بودند. یک ژاپنی، یک قزاقستانی و من. البته ژاپنی‌ها به نفع من کنار کشیدند ولی قزاق‌ها خیلی کوشش می‌کردند. با توجه به اینکه واترپلوی خیلی قدرتمندی هم در آسیا دارند بسیار پرفشار آمده بودند تا این کرسی را به دست بیاورند. خیلی هم محترمانه می‌گفتند کشوری که تعلیق است نباید کاندیدا داشته باشد. بعدا چینی‌ها و سنگاپوری‌ها، ژاپنی‌ها و حتی کویت خیلی از من حمایت کردند. از سوی دیگر کاندیدای قزاقستانی رقیب، چهره خیلی حرفه‌ای در ورزش نبود. در نتیجه می‌گفتند وی نمی‌تواند واترپلوی آسیا را مدیریت کند. با توجه به سابقه‌ای که داشتم از این نظر بیشتر می‌توانستم رای بیاورم. خوشبختانه در همان زمان به من و یک سنگاپوری مدال افتخار و نشان طلا به مناسبت 20 سال خدمت به شنا و واترپلوی آسیا و جهان اهدا شد. این موضوع خیلی تاثیرگذار بود و موجب شد در زمان انتخابات تقریبا همه اعضا به من رای دهند. رقیب انتخاباتی قزاق من هم به عنوان نایب رییس کمیته فنی واترپلو برگزیده شد.
* ارزیابی شما از سطح کیفی رقابت‌های جهانی استرالیا چیست؟
برای نخستین بار بود که مسابقه‌های قهرمانی واترپلوی جهان در رده سنی زیر 18 سال برگزار می‌شد. تا پیش از این همه مسابقه‌های جوانان زیر 20 سال بود. تیم ایران سال قبل در اندونزی در مسابقه‌های زیر 17 سال قهرمانی شده بود. از آسیا سه نماینده به استرالیا می‌رفت و ایران، ازبکستان و قزاقستان در مسابقه‌های جهانی شرکت کردند. مسابقه‌های زیر 18 سال خیلی از نوسان برخوردار است. یک تیم ممکن است که امروز یخلی خوب کار کند و فردا همان تیم عملکرد جالبی نداشته باشد. همین موضوع درباره تیم ملی ایران هم صادق بود. ازبکستان و قزاقستان اردوی خوبی داشتند. با این حال تیم ایران مقابل ازبکستان خیلی خوب کار کرد و پیروز شد. اما در بازی با برزیل همان بازیکنان به قدری بد بازی کردند که انگار در آب گم شده بودند. این تنها شامل حال تیم ما نبود. تیم ازبکستان را که ما با اختلاف 3 گل شکست دادیم مقابل رومانی با اختلاف یک گل شکست خورد، در حالی که می‌توانست پیروز شود. بعد همان رومانی مقابل آمریکا نتیجه گرفت و در مجموع مسابقه‌ها ششم شد. می‌خواهم بگویم بازیکنان زیر رده سنی 18 سال به سبب بی‌تجربگی عملکرد پرنوسانی داشتند.
* در مجموع عملکرد تیم ملی واترپلوی جوانان ایران را چگونه دیدید؟
باید به ملی‌پوشان ایران و بازی‌هایی که انجام دادند نمره مثبت داد. ما همیشه تا زیر 20 سال تیم‌های خوبی داشته‌ایم. در سال‌های اخیر همیشه در رده جوانان اول و دوم آسیا می‌شویم اما وقتی همان بازیکنان به رده سنی بزرگسالان می‌روند، موضوع کاملا متفاوت می‌شود. دیگر نمی‌توانیم هماورد قدرت‌های مطرح واترپلوی آسیا باشیم. به دلیل اینکه بازیکنان ما وارد بازار کار می‌شوند و زندگی را شروع می‌کنند. آن جاست که بحث ورزش حرفه‌ای پیش می‌آید. چون در واترپلوی ایران اسپانسر فعال وجود ندارد. بازیکنان بزرگسال از طریق ورزش تامین مالی نمی‌شوند و به تمرین نمی‌چسبند و در نتیجه این طور شاهد عملکرد ضعیف‌تر تیم‌های بزرگسال در مقایسه با جوانان خواهیم بود. اما اگر تیم‌های دیگر آسیایی یا اروپایی را ببینیم بازیکنان همه تقریبا حرفه‌ای یا نیمه حرفه‌ای هستند و حقوق سالیانه دارند. اسپانسر به آن‌ها سرویس می‌دهد و دائما در تمرین هستند ولی بازیکنان ما در واترپلو و شنا چنین شرایطی را ندارند. تا زمانی که شرایط ورزشکاران حرفه‌ای واترپلو در ایران تغییر نکند امکان این که بتوانیم در رده بزرگسالان آسیا و جهان نتیجه بگیریم وجود ندارد.
در حالی که ما در حال حاضر برای جوانان زیر 20 سال و زیر 18 سال یک پشتوانه بسیار قوی داریم اگر بتوانیم کار را درست مدیریت کنیم مطمئن باشید از بین 40 – 50 نفر جوان مستعد واترپلو می‌توانند تا چند دوره برای ایران در بازی‌های آسیایی اثرگذار باشند. البته مشروط به ایجاد شرایط مختلف به ویژه جذب اسپانسر که قبلا گفتم.
* با توجه به تعلیق شنای ایران از سوی کنفدراسیون آسیا، داوران ایرانی در مسابقه‌های آسیایی قضاوت کردند، در حالی که تیم ملی ایران نتوانست شرکت کند و یا اینکه تیم جوانان واترپلو به مسابقه‌های جهانی رفت، این تناقض و تضاد را چگونه توجیه می‌کنید؟
در حال حاضر شنای ایران اجازه ندارد در مسابقه‌های آسیایی شرکت کند. البته مدتی است که جریان ساکت است و خبر ندارم چه اقداماتی صورت می‌گیرد و کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش چقدر پیگیر این موضوع هستند. به هر صورت اگر این جریان حل نشود قطعا مشکل‌ساز خواهد شد. اما اینکه می‌گویند با این شرایط چگونه داوران ایران در مسابقه‌های آسیایی دبی قضاوت کردند را نمی‌دانم چه پاسخی بدهم و متعجب می شوم. اگر امتیازی نصیب کشور شده که نمی‌توان آن را نپذیرفت! در دروازه را که نباید به روی خود ببندیم. به هر حال من در کنفدراسیون آسیا فشار آوردم تا داوران ایرانی در قهرمانی آسیا سوت بزنند. بعد هم فدراسیون جهانی هنوز ایران را به طور مطلق تحریم نکرده است، نامه اخطار را برای ایران فرستاده ولی هنوز به طور کامل تحریم را اعمال نکرده است، یعنی فعلا فینا اولتیماتوم آخر را داده است. فکر می‌کنم اگر اقدامی از سوی ایران صورت نگیرد مراجع بین‌المللی هم بیکار نمی‌نشینند.
منبع: ایسنا