به گزارش گزارش ورزشی به نقل از مارکا ، فهرست تمام بهانه‌های مورینیو برای توجیه ناکامی‌هایی که رئال مادرید با او تحمل می‌کند، بی‌شمار است و آتش انتقادهای او دامن همه را گرفته است؛ حتی باشگاه هم از گزند حملات سرمربی که در تلاش برای پنهان کردن اشتباهات تیم است در امان نمانده.
داوران، خبرنگاران، زمان‌بندی مسابقات، بازیکنان، کادر پزشکی، برنابئو، بارسا، یوفا، آکادمی جوانان، جایگاه در جدول، پروژه، توریل، والدانو ... از زمان رسیدن وی به رئال مادرید در تابستان 2010 همه دلایلی هستند که مورینیو صحبت را به آنها می‌کشاند تا نشان دهد فقط فوتبال در شکست تیمش دخیل نبوده و این فهرست هرگز تمامی ندارد.
داوران هدف بیشترین انتقادهای مورینیو بوده‌اند. در موقعیت‌های مختلف وی در پایان مسابقه به قدری خشمگین شده که نتیجه بد را به گردن آنها انداخته است. در اولین فصل حضورش در لالیگا دیدیم که فهرستی از 13 اشتباهی که کلوس گومز در بازی مقابل سویا انجام داد تهیه کرد؛ به شدت از پرز لاسا بعد از تساوی با آلمریا انتقاد کرد و در پارکینگ نیوکمپ منتظر ویتینس ماند. سپس پس از حذف در لیگ قهرمانان مقابل بارسا انفجار خشم وی با دیالوگ معروف «چرا؟ به دلیل اینکه...» در برنابئو را از وی شاهد بودیم.
مورینیو از دیدگاه خودش دارد از تیمش دفاع می‌کند و بی‌عدالتی‌ها را تقبیح می‌کند؛ اما از نظر دیگران آقای خاص درباره همه‌چیز صحبت می‌کند به جز عملکرد تیمش؛ اینجا این مورینیو در مقابل دنیا است.