به گزارش صراط، مجلس شورای اسلامی بر اساس قانون اساسی، بر پایه رأی
مردم استوار است و ماهیت آن نیز صیانت از حقوق مردم هم در بحث قانون گذاری و
هم در بحث نظارتی است. از این رو، جایگاه یک نماینده در مجلس، جایگاه با
اهمیت و استراتژیکی است. فرصتی که مردم به نماینده مجلس می‌دهند تا برای یک
یا چند دوره چهار ساله در خانه ملت حضور یابد برای این است که به وظایف
اصلی و اساسی خویش جامه عمل بپوشاند و فرصت داده شده را غنیمت شمرده و در
راستای اهداف و ارزش‌های مفروض عمل کند؛ نه آنکه فرصت‌ها و نفوذهای موجود
را به نفع منافع شخصی یا گروهی خویش سوق دهد و ماهیت بنیادین مجلس برای او
عملاً در اولویت‌های فرعی قرار گیرد. برخی آقایان مجلس را با مکان لابی گری
اشتباه گرفته‌اند! لابی‌گری در راستای قوانین و برای تدوین و بررسی آنها
امر قابل تأملی است اما اینکه برخی دوستان صرفاً به دنبال لابی‌گری در
موضوعات غیر باشند، امری معیوب و مغایر با ارزش‌های یک نماینده اسلامی و
ایرانی است.
مجلس یک مجمع عمومی برا تبادل آرا، نظرات و گفتگو درباره قوانین و چگونگی اجرایی شدن آنهاست نه محفلی برای گعده‌های دور همی و گروهی که برآیند یک حضور صرفاً فیزیکی در مجلس شورای اسلامی است نه حضور فکری و ذهنی. نماینده مردم باید ذهن و اندیشه‌اش درگیر مشکلات و آسیب‌های جاری اجتماع و تدوین آینده‌ای روشن برای آتیه مملکت خویش باشد. حالا فرض کنید که در صحن علنی مجلس، در جایی که روی تک تک واژه‌های یک جمله کار می‌شود و مخالف و موافق مشغول فریاد زدن تفکراتشان هستند، عده‌ای دور هم جمع شده‌اند و دارند از هر دری سخن می‌گویند! یکی با دیگری عکس یادگاری می‌گیرد، آن ور تر چند نفر گعده کرده‌اند و دارند بررسی می‌‌کنند که سؤال از رئیس‌جمهور باید باشد یا نباشد، این جلو چند نفر از دیوار هیئت رئیسه بالا می‌روند، عقب مجلس که نشست‌های صمیمی برقرار است و آن وسط تر هم یک... ! بعد در همین شرایط، آقای رئیس مدام فریاد می‌کند که آقایان مشارکت کنند، نام نبریم دیگر، لطفا رای بدهید، آقایانی که این جلو هستند ... ! تا جایی که چند ماه پیش باهنر خطاب نمایندگان گفته بود: «وقتي شما نمايندگان در راي گيري شركت نمي كنيد، ما چه كاري انجام دهيم؟ به چه كسي گلايه كنيم؟ لطفا در راي گيري ها شركت كنيد.»
به نظر می‌رسد وقت و هزینه‌ای که برای چنین جلسه‌ای صرف می‌شود همه در گرو بیت‌المال مسلمین و اعتماد مردم بر نمایندگان است. وظیفه نماینده در حین تصویب یک قانون یا تبصره، این است که گعده‌های صمیمی راه بیاندازد و با اطرافیان صفا کند؟! مجلس نزدیک به 300 نماینده دارد و چه می‌شود که گاهی در برخی از رای‌گیری‌ها و اعمال‌نظرها این عدد به 100 و 200 میل می‌کند؟ باور کنید که وظیفه شما لابی‌گری با نماینده دولت در حوزه مسانل شهرستان آن هم در صحن علنی نیست! این صحبت‌ها و نشست‌های دیگر جا و مکان و زمان دیگری می‌طلبد. در صحن مجلس، باید به وظایف ماهیتی مجلس رسید.