به گزارش صراط به نقل از عصرایرانیان، شرکت روسکاسموس حدود ۳۰ دقیقه پیش از پرتاب، از آمادهسازی نهایی موشک خبر داد. این شرکت پس از پرتاب اعلام کرد که موشک سایوز به طور عادی عمل کرده و ماهوارهها را طبق برنامه به مدارهای تعیینشده میرساند.
معاون وزیر ارتباطات و رئیس پژوهشگاه فضایی ایران گفت: این سه ماهواره سنجشی توسط بخش خصوصی ساخته شدهاند. وحید یزدانیان افزود: این ماهوارهها تصاویر را با تفکیک از ۱۵ متر تا کمتر از پنج متر ارسال میکنند و کاربردهای گستردهای دارند. وی کاربرد آنها را در کشاورزی، مدیریت منابع آب و محیط زیست دانست و گفت: این ماهوارهها به مجموعه بومی قبلی افزوده میشوند.
رئیس پژوهشگاه فضایی افزود: این ماهوارهها در مدار لئو (۵۰۰ کیلومتری زمین) قرار میگیرند. وی با بیان اینکه عمر مفید آنها ۲ تا پنج سال و مطابق استاندارد جهانی است، ابراز امیدواری کرد عمر عملیاتیشان بیشتر شود.
روسکاسموس اعلام کرد موشک سایوز ۲.۱بی حامل ۵۲ ماهواره است.
علاوه بر ماهوارههای سنگین آیست ۱ و ۲ (با وزن ۲ تن برای سنجش از دور و مدلسازی زمین)، ۵۰ ماهواره دیگر از جمله سه ایرانی به مدار میروند. سفیر ایران در روسیه همکاریهای فضایی دو کشور را گسترده خواند و این پرتاب را بخشی از انتقال فناوری دانست. کاظم جلالی گفت: با این پرتاب، تعداد ماهوارههای ایرانی از وستوچنی به هفت رسید. وی تأکید کرد: این دستاوردها علیرغم تحریمها توسط دانشمندان ایرانی حاصل شده و اهمیت زیادی دارد.
حسین شهرابی فراهانی، مدیرعامل شرکت امید فضا (سازنده کوثر ۱.۵)، در توضیح پرتاب از روسیه گفت: برای پرتاب تعداد زیاد ماهواره در یک سال، از ظرفیتهای بینالمللی کنار پرتابگرهای داخلی استفاده میشود. این فعال هوافضا افزود: سایوز نیازهای ما در برخی مدارها را تأمین میکند و ایران به سطح همکاری با کشورهای پیشرفته رسیده است.
پایگاه وستوچنی حدود پنج هزار و ۵۵۰ کیلومتری شرق مسکو است. پیشتر، پارس ۱ و ناهید ۲ در اسفند ۱۴۰۲، و هدهد و کوثر در آبان ۱۴۰۳ از این پایگاه پرتاب شده بودند.
کدام ماهوارههای ایران به فضا پرتاب شدند؟
ماهواره ظفر ۲
«ظفر۲» ماهواره سنجشی است که به سفارش سازمان فضایی ایران توسط دانشگاه علم و صنعت ساخته شده و در مدار LEO قرار میگیرد. هدف آن تقویت توان بومی در طراحی، یکپارچهسازی و تصویربرداری سنجشی است. وزن آن ۱۰۰ تا ۱۳۵ کیلوگرم و سازهاش آلومینیومی سبک با تحلیل تنش و ارتعاش است. سازه برای تحمل بارهای پرتاب (لرزش، شوک) طراحی شده.
ظفر۲ دوربین اپتیکی با تفکیک ۱۵ متر دارد که برای پایش منابع طبیعی، کشاورزی، مدیریت بحران و محیط زیست کاربرد دارد. دادهها با باند S ارسال میشوند. بومیسازی کامل زنجیره طراحی تا آزمونهای محیطی، ویژگی کلیدی آن و نقش مهمی در پیشرفت فناوری دانشگاهی دارد.
ماهواره پایا (طلوع ۳)
پایا (طلوع ۳) به سفارش سازمان فضایی توسط شرکت صنایع الکترونیک ایران (صاایران) ساخته شده. وزن حدود ۱۵۰ کیلوگرم، ابعاد ۱.۲۱۱ متر و سنگینترین ماهواره بومی پرتابشده تا کنون است. دو سنجنده با تفکیک ۵ متر سیاه و سفید و ۱۰ متر رنگی دارد؛ با هوش مصنوعی دقت به ۳ متر میرسد. نخستین استفاده از فناوری آیینهای در کشور، آن را پیشرفتهترین ماهواره تصویربرداری بومی کرده است.
ماهواره کوثر ۱.۵
کوثر ۱.۵ سومین ماهواره شرکت دانشبنیان امیدفضا به سفارش سازمان فضایی است؛ با ترکیب قابلیتهای کوثر و هدهد قبلی و ارتقا در پایش زمین و ارتباطات ساخته شده. تصویربرداری با دقت حدود چهار متر دارد و توسط بخش خصوصی ساخته شده. کمتر از یک سال پس از نمونه اول آماده شد که نشاندهنده سرعت بخش خصوصی است. محموله تصویربرداری RGB و NIR به علاوه ماژول IoT دارد تا همزمان تصویربرداری و جمعآوری داده زمینی انجام دهد.
این طراحی برای پایش محیطی، کشاورزی دقیق و مدیریت منابع کاربرد دارد. پنلهای خورشیدی بازشونده توان تصویربرداری مکرر و ارتباطات پایدار تأمین میکنند. برای کاربردهای تجاری و غیرنظامی مانند کشاورزی، منابع آب، محیط زیست و پایش سرزمین طراحی شده و در مدار LEO قرار میگیرد.
پرتاپ سه ماهواره ایرانی نشانی از پیشرفت متخصصان ایرانی؛
بر مدار امّید
سه ماهواره ایرانی «ظفر ۲»، «پایا» و «کوثر ۱.۵» ساعت ۱۶:۴۸ دیروز (یکشنبه هفتم دی ۱۴۰۴) به وقت تهران، با موشک سایوز-۲.۱بی از پایگاه فضایی وستوچنی روسیه به مدار زمین پرتاب شدند.
کد خبر : ۷۲۲۲۴۰