به گزارش پایگاه خبری صراط، حتما دیده و شنیده اید که برخی افراد اگرچه به لحاظ مسئولیتی در راس سازمان یا ارگانی قرار نداشته و از نظر سلسله مراتب به عنوان زیردست بحساب می آیند اما به واقع، تصمیم گیرنده اصلی و پشت پرده تمام امورند و در حقیقت نفر اول آن سازمان یا نهاد، در حکم ویترین ایفای نقش می کند؛ وگرنه صاحب مغازه شخص دیگری است!
حسین فریدون در دولت حسن روحانی و اسفندیار رحیم مشایی در دولت محمود احمدی نژاد، دقیقا چنین نقشی را عهده دار بودند و علیرغم اینکه علی الظاهر بعنوان مباشر و مشاوری ساده در کنار رییس دولت متبوعشان، روزگار می گذراندند؛ ولی مثل روز روشن بود که بسیاری از خط دهی ها و تصمیم سازی ها از کانال نامبردگان طراحی و هدایت می شد.
در این میان گویا این وظیفه خطیر در دولت مسعود پزشکیان بر گردن شخص محمدجعفر قائم پناه افتاده است و اگرچه نامبرده ظاهرا بعنوان معاون اجرایی دولت اشتغال دارد اما مثل روز روشن است که رییس دولت وفاق بازان، بدون اجازه وی حتی توانایی آب خوردن هم ندارد!
عزل و نصب ها، تائید و تکذیب ها، تصمیم سازی و تصمیم گیری ها، پر رنگ کردن و کمرنگ نشان دادن وقایع، همه و همه این روز ها در یَد اختیار جعفر است!
همانی که در جلسه ای اینقدر زیادی حرف زد تا رئیس جمهور خطاب به او بگوید: "جعفر ول کن"، هرچند آنطور که مشخص است ول کن جعفر این روزها اتصالی کرده است!
جالب اینجاست که روزی نیست در شبکه های اجتماعی چرخی بزنید یا صدای رادیوی داخل اتومبیل را بالا ببرید یا تلویزیون را روشن کنید و متن و صوت و تصویری از قائم پناه در تبیین مواضع و اقدامات آتی در دولت وفاق بازان به گوش و چشم‌تان نخورد!
اگرچه زبان الکن و گاف های مستمر مسعود پزشکیان در گفتار و رفتارش باعث شده تا اطرافیان و تیم رسانه ای رییس دولت چهاردهم به این جمع بندی برسند که منفعت سکوت او بیش از حرافی است؛ اما اینکه در غیاب رییس جمهور، تنها جعفر قائم پناه به هر بهانه بعنوان متولی دولت ظاهر شده و در نقش سخنگو و زبان گویای پزشکیان ایفای نقش کند، از عجایبی است که وزن و نفوذ نامبرده در کابینه را نشان می دهد.
این درحالیست که تفویض بیش از حد اختیارات از سوی پزشکیان به قائم پناه موجب شده تا دیگر اضلاع قدرتمند و ذی نفوذ در دولت به تکاپو افتاده و تلاش کنند تا با بالا بردن هزینه اظهارات این یار غار رییس جمهور، وزن خود را در بین سایر رقبا در درون کابینه بالا برده و اعتبارشان را بازیابی کنند.
حال بنظر می رسد، انفعال و سستی نفر اول دولت چهاردهم در پشبرد امور، نه تنها کشور را با مشکلات عدیده مواجه ساخته بلکه حتی آسیب های آن تا درون کابینه نیز رخنه کرده و تنش ها در میان دولتمردان را نیز افزایش داده است!