به گزارش صراط به نقل از مهر، محسن بابایی، عضو هیأت علمی دانشگاه پلیس، درباره ماده مخدر «گل» و خطرات آن توضیح داد و گفت: گل جزو مواد روان‌گردان سنتی است که از گیاه شاهدانه (کانابیس ساتیوا) به‌دست می‌آید و میزان اثر روان‌گردان آن به مقدار THC موجود در گیاه بستگی دارد. هرچه سرشاخه و کرک‌های گیاه بیشتر باشد، میزان THC بالاتر و اثرات روان‌گردان قوی‌تر خواهد بود.
وی افزود: انواع استحصال از گیاه شاهدانه شامل حشیش، ماری‌جوانا، گل، بنگ، روغن حشیش و چرس است که هر کدام از بخش‌های متفاوت گیاه برداشت می‌شوند. به‌عنوان مثال، گل از سرشاخه و روغن حشیش از تقطیر حشیش به‌دست می‌آید و میزان THC آن تا ۱۵ برابر خود حشیش است.
بابایی درباره عوارض مصرف گل گفت: این ماده در کوتاه‌مدت موجب توهم شنیداری و دیداری، عدم تشخیص فاصله، تغییرات شدید خلقی و احساس پرواز می‌شود. در میان‌مدت مصرف‌کنندگان دچار اشتهای کاذب و ولع به شیرینی می‌شوند و در بلندمدت اختلالات تنفسی، جنسی، بینایی، از دست دادن حافظه و کاهش سلول‌های خاکستری مغز رخ می‌دهد.
عضو هیأت علمی دانشگاه پلیس با تأکید بر تفاوت گل سنتی و کانابینوئیدهای صنعتی گفت: کانابینوئیدهای صنعتی با غلظت THC نامشخص و بسیار بالاتر از نمونه‌های سنتی تولید می‌شوند و با اسامی مختلف مانند کمیکال، بنزای یا پیکو به بازار عرضه می‌شوند. این مواد ممکن است بافت گیاهی نداشته باشند و اثرات بسیار خطرناک و قوی‌تری نسبت به گل سنتی داشته باشند.
بابایی در پایان هشدار داد: مصرف هر نوع کانابینوئید صنعتی و گل، خطرات جدی برای سلامت روان و جسم دارد و به هیچ وجه نباید مصرف شود.