به گزارش صراط به نقل از فارس، این گروه که به‌صراحت در مواضع سیاسی خود شناخته می‌شود، در ماه ژوئن با سردادن شعار «مرگ بر ارتش اسرائیل» در صحنهٔ جشنوارهٔ گلاستونبری جنجال‌آفرین شد. این شعار از سوی برگزارکنندگان جشنواره و همچنین نخست‌وزیر بریتانیا، کی‌یر استارمر، محکوم شد.
در پی این واکنش‌ها، گروه «باب ویلن» از سوی آژانس یو‌تی‌ای که آنان را نمایندگی می‌کرد، کنار گذاشته شد و وزارت خارجهٔ آمریکا نیز ویزای اعضای گروه را لغو کرد؛ اقدامی که باعث شد تور آمریکای شمالی‌شان لغو شود.
اما اکنون ویلان که نام واقعی‌اش پاسکال رابینسون-فاستر است، در پاسخ به این پرسش که آیا اگر فرصت دوباره داشت همان کار را می‌کرد، پاسخ داد: بله. اگر فردا دوباره در گلاستونبری اجرا داشتم، دوباره همان کار را می‌کردم. هیچ‌گونه پشیمانی‌ای ندارم. فردا هم دوباره همین شعار را می‌دهم.
او گفت واکنش منفی‌ای که گروهش پس از اجرا با آن روبه‌رو شد، در مقایسه با آنچه مردم فلسطین تجربه می‌کنند، «ناچیز» بوده است.
«نمی‌خواهم اهمیت این شعار را بیش از اندازه جلوه دهم. اما اگر حمایت آن مردم (فلسطینی‌ها) را دارم، اگر صدای آن‌ها شدم، پس از چه باید پشیمان باشم؟ چون چند سیاستمدار راست‌گرا یا رسانهٔ محافظه‌کار ناراحت شده‌اند؟»
این موسیقی‌دان گفت از واکنش شدیدی که پس از سردادن آن شعار برانگیخته شد، شگفت‌زده شده است و عنوان کرد اعضای تیم بی‌بی‌سی در همان روز اجرا به او گفته‌اند که «اجرای فوق‌العاده‌ای» داشته است.
این در حالی است که بی‌بی‌سی ساعاتی پس از این اجرا، ویدئوی آن را از پلتفرم استریمینگ خود، آی‌پلیر، حذف کرد و در بیانیه‌ای اظهارات گروه را «عمیقاً توهین‌آمیز» خواند. این اقدام، اعتراض گسترده گروه‌های حامی آزادی رسانه، روزنامه‌نگاران مستقل و کاربران شبکه‌های اجتماعی را برانگیخت که این تصمیم را مصداقی از سانسور نهادینه‌شده و انحراف از اصل بی‌طرفی رسانه‌ای ارزیابی کردند.
ویلان در گفتگوی جدیدش عنوان کرد: هیچ نشانه‌ای از جنجال در همان لحظه نبود. [این اتفاق برای تماشاچیان] کاملاً عادی بود. هیچ‌کس فکر خاصی نکرد.
او همچنین واکنش‌های منفی نسبت به عملکرد گروهشان را «توهین‌آمیز» دانست و گفت وقتی کسی اقدام ما را «اشتباه فاحش» می‌نامد، به این معناست که انگار سیاست‌های ما یا موضعمان در قبال آزادی فلسطین، «سطحی و نسنجیده» است.
وقتی از ویلان پرسیده شد که منظورش از شعار «مرگ بر ارتش اسرائیل» چه بوده است، پاسخ داد خودِ شعار «چندان مهم نیست» و گفت آنچه مهم است شرایطی است که فراهم شده تا «چنین شعاری روی آن صحنه سر داده شود — یعنی همان شرایطی که در فلسطین وجود دارد. جایی که مردم با سرعتی وحشتناک کشته می‌شوند.»او همچنین ادعای سازمان یهودیان بریتانیا را که مدعی شده بود اجرای این گروه باعث افزایش ناگهانی گزارش‌های یهودستیزانه در دو روز بعد از جشنواره شده است را رد کرد.
«فکر نمی‌کنم من فضایی ناامن برای جامعه یهودی ایجاد کرده باشم.» ویلان گفت و تأکید کرد که گروهش بیش از دیگران به‌خاطر موضع‌گیری درباره فلسطین مورد حمله قرار گرفته است.
گروه باب ویلن پس از اجرا در جشنواره گلاستونبری با انتشار بیانیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی به فشارها واکنش نشان داد. ویلان در پستی نوشت: اینکه به کودکانمان یاد بدهیم برای تغییرات موردنیازشان حرف بزنند، تنها راه ساختن جهانی بهتر است.
ماجرای باب ویلن، در کنار سانسور اجرای گروه نی‌کپ که آن‌ها نیز مواضعی صریح در حمایت از فلسطین اتخاذ کرده بودند، اکنون به پرونده‌ای نمادین تبدیل شده است؛ پرونده‌ای که نشان می‌دهد در دنیای به‌ظاهر آزاد رسانه‌ها، اعتراض به جنگ و اشغال، ممکن است به هزینه‌های سنگینی برای هنرمندان منتهی شود.