به گزارش صراط به نقل ازفارس، هتلی برای پتها با سوئیتهای جادار، تختخوابهای نرم، خدمات آرایشی حرفهای، مهدکودک، محوطه بازی برای پتها، برنامه تغذیه اختصاصی و سرویس رفتوبرگشت با هزینه اقامت از شبی ۹۹ درهم! این تبلیغ یک هتل در دبی است که اخیراً آغاز به کار کرده و خود را نخستین مرکز لوکس هتلداری حیوانات خانگی معرفی میکند.
در سالهای اخیر، فضاهایی ویژه حیوانات خانگی در ایران نیز شکل گرفته که شامل کافهها، رستورانها، استخرها و پارکهای مخصوص است. در واقع نگهداری از حیوانات خانگی بهویژه در شهرهای بزرگ، از یک رفتار محدود و شخصی به پدیدهای اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است که نشان میدهد تقریباً از هر ده ایرانی، یک نفر حیوان خانگی دارد.
در منوی برخی کافههای پتفرندلی تهران، ترکیبهای عجیبی به چشم میخورد؛ از «کتلت هاپویی» و «اسپاگتی سیرابی» گرفته تا «پاپوچینو با پودر خرنوب». در بعضی از این کافهها حتی هزینه ورودی بر اساس نژاد و اندازه حیوان تعیین میشود. چندین کافه از این نوع در مناطق شمالی پایتخت مانند اندرزگو، سعادتآباد و دیباجی فعالیت دارند و فضاهایی ویژه صاحبان سگ و گربه فراهم کردهاند؛ شامل محوطه بازی، استخر، آرایشگاه، مدرسه تربیت سگ و فروشگاه لوازم حیوانات. در برخی مجموعهها نیز خدماتی چون ماساژ، مسواکزنی و حتی جراحیهای زیبایی برای حیوانات ارائه میشود.
پشت این دنیای پرزرقوبرق و ظاهراً دوستداشتنیِ کافههای مخصوص پتها، تصویری عمیقتر و نگرانکنندهتر پنهان است. این فضاها تنها محلی برای سرگرمی یا ابراز محبت به حیوانات نیستند، بلکه نماد گسترش نوعی سبک زندگی مصرفگرا و فردمحور در شهرهای بزرگاند؛ جایی که حیوان خانگی از موجودی برای همنشینی، به بخشی از هویت و برند شخصی انسان شهری بدل شده است. در پس این تغییر آرام و رنگی، خانواده، دوستی و روابط انسانی واقعی به تدریج رنگ میبازند.
معصومه عباسنژاد، روانشناس، نگهداری از حیوانات خانگی را نتیجه طبیعی تغییر نگرش و سبک زندگی نسل جدید میداند که برای پر کردن خلأ عاطفی و تجربه نوعی از مسئولیت، به نگهداری حیوانات روی آوردهاند؛ چراکه احساس تعهد نسبت به حیوان کمتر از مسئولیت فرزند است و پاسخ نسبی به نیاز محبت و همراهی محسوب میشود.
اما در مقابل مجید ابهری، رفتارشناس اجتماعی، آن را نشانهای از گسترش فردگرایی و مصرفگرایی میداند و معتقد است گرچه این رفتار در ظاهر پاسخی عاطفی است، اما در عمق خود به حاشیهرفتن روابط انسانی و کاهش تمایل به تشکیل خانواده منجر میشود و در نهایت، تعادل اجتماعی را تهدید میکند.
کارشناسان مقابله با زیادهخواهی و مصرفگرایی را کلید حل مسئله میداند؛ پدیدهای که حیوانات را از موجودات زنده به ابزار نمایش و برندسازی شخصی تبدیل کرده است.
مجید ابهری، جامعهشناس، معتقد است که باید با فرهنگسازی عمیق در زمینه سبک زندگی مسئولانه، ارزشهای خانوادگی و حس مسئولیت اجتماعی را تقویت کرد؛ بهگونهای که کمک به انسانهای نیازمند و توجه به روابط انسانی جایگزین هزینههای تجملی برای پتها شود. در کنار این اصلاح فرهنگی، نظارت جدی بر واردات و فروش حیوانات نژاد خارجی نیز میتواند از گسترش تب مصرفگرایی و نمایشمحوری در جامعه جلوگیری کند.