به گزارش صراط، سنای ایالات متحده در یکی از بی‌سابقه‌ترین تصمیم‌های تاریخ معاصر، بودجه‌ای معادل یک تریلیون دلار را برای وزارت جنگ تصویب کرده است. این رقم نجومی، بزرگ‌ترین بودجه نظامی دوران جدید است و به‌روشنی نشان می‌دهد که آمریکا نه در مسیر کاهش تنش‌ها، بلکه در آستانه‌ی مرحله‌ای تازه از آماده‌سازی برای درگیری‌های گسترده‌تر قرار دارد. چنین بودجه‌ای تصادفی نیست. در حالی که رسانه‌های آمریکایی از ضرورت بازسازی اقتصاد، اصلاح زیرساخت‌ها و حمایت از مردم سخن می‌گویند، کنگره و سنا با اجماعی کم‌سابقه، منابع عظیمی را به جنگ اختصاص می‌دهند. این تناقض آشکار نشان می‌دهد که پشت پرده‌ی شعارهای سیاسی، محاسبات استراتژیکی جریان دارد که به سمت افزایش حضور نظامی، رقابت تسلیحاتی و مدیریت بحران‌های جهانی از مسیر زور هدایت می‌شود.
در ظاهر، چهره‌هایی مانند دونالد ترامپ با شعارهای صلح‌طلبانه و تمرکز بر «آمریکا اول» تلاش می‌کنند تصویری ضدجنگ از خود نشان دهند، اما واقعیت این است که هیچ‌کس برای صلح، بودجه‌ی یک تریلیون دلاری تصویب نمی‌کند. این سطح از هزینه‌کرد، بیانگر برنامه‌ریزی دقیق برای مرحله‌ای جدید از تنش‌های جهانی است. در واقع، پشت وعده‌های صلح‌آمیز، نقشه‌های جنگی در حال اجراست. همان‌طور که در تاریخ دیده‌ایم، هر زمان ایالات متحده با بحران داخلی، رکود اقتصادی یا شکاف سیاسی مواجه می‌شود، سیاستمداران آمریکایی سعی می‌کنند با دامن زدن به درگیری‌های خارجی، هم افکار عمومی را منحرف کنند و هم اقتصاد جنگی را به‌کار بیندازند.
این بودجه عظیم یعنی افزایش تولید تسلیحات، فعال شدن صنایع نظامی، و آماده‌سازی برای درگیری‌هایی که شاید هنوز نام‌شان هم در اخبار نیامده باشد. هر دلار از این بودجه پیامی دارد: «جهان در مسیر صلح حرکت نمی‌کند.» در چنین شرایطی، نباید فریب حرف‌های زیبا، لبخندهای سیاسی یا مذاکرات نمایشی را خورد. در جهانی که برای جنگ هزینه می‌کنند و از صلح حرف می‌زنند، باید از خود پرسید: اگر صلح واقعی هدف است، پس چرا بزرگ‌ترین بودجه نظامی تاریخ تصویب می‌شود؟
حقیقت تلخ این است که آمریکا، نه تنها برای دفاع، بلکه برای حفظ برتری نظامی و کنترل نظم جهانی از طریق قدرت سخت سرمایه‌گذاری می‌کند. این بودجه، در واقع پیش‌نویس بحران‌های آینده است — از تایوان تا خاورمیانه، از اروپای شرقی تا دریای جنوبی چین. وقتی پول به سمت سلاح می‌رود، دیر یا زود ماشه‌ها هم کشیده می‌شوند.
جهان در آستانه‌ی تغییر است، و این بودجه نشانه‌ی روشنی از آن است. نباید اسیر نمایش‌های سیاسی شد. امروز باید با دقت دید که تصمیمات اقتصادی، مسیر آینده را تعیین می‌کنند. هر کشوری که بودجه‌ی خود را به جنگ اختصاص می‌دهد، به‌دنبال آرامش نیست، بلکه در حال آماده‌سازی برای بحران‌های برنامه‌ریزی‌شده است.
سید مجتبی هاشمی نکو
