به گزارش صراط به نقل از آفتابنیوز «ابراهیم حاتمیکیا» کارگردان سینما و تلویزیون در بیان خاطراتی از مصائب و حواشی ساخت و اکران بعضی فیلمهایش گفته است: سر فیلم «از کرخه تا راین»، بعضی از دوستان رفته بودند تمام زورشان را زده بودند که از یکسری عزیزان جانباز امضا بگیرند که بگویند این فیلم به حیثیت ما ضربه میزند! به من خبر دادند که پانصد صفحه امضا جمع کردهاند که از آقا حکم بگیرند که فیلم را از اکران پایین بکشندا ببینید چه تصورهایی بوده. اما من هیچ وقت ندیدم که نظرات آقا نسبت به حوزه هنر در این چیزها فرق کرده باشد و همیشه از یک ثباتی برخوردار بوده؛ درحالیکه من چقدر با چپها بودم که راست شدند، راستها دیدم که چپ شدند، چپها دیدم که برانداز شدند و انواع اینها آمدند درباره ما نظر دادند.
در تمام این سالها، آدمهای مختلفی سر راه ما آمدند و در این ریلی که ما داشتیم حرکت میکردیم، دائماً سنگهایی سمت ما پرتاب کردند؛ هر دفعه یک بایدها و نبایدهایی برای ما تعریف کردند و هر بار یک مانعی گذاشتند که مثلاً این را نبایست گفت و اصلاً گفتن اینها اشکال دارد! یعنی مثل بچه اولی بودیم که پدر ما را در آوردند، سر اینکه تجربه کنند تا حالا نسل بعدی بخواهد بیاید کار کند. خب طبعاً آقا این جوری نبودند.
من یادم هست ایشان بابت فیلم «آژانس شیشهای» خیلی محبت کردند و حتی بهعنوان تشویق من را برای اولین بار فرستادند مکه. یا مثلاً خُلقشان و نوع رفتارشان با کارگردان و اینکه اجازه بدهند کارگردان حرف بزند؛ آنجا جلوی جمع، همه نشستهاند، منِ جوان برگردم بگویم آقا به ما درجه بده، سربازها دم در پادگانها جلویمان را میگیرند، پدرمان را در میآورند، حقیرمان میکنند، درجه ما را تعریف کنید که اقلاً اینها ما را اذیت نکنند! خُب حالا تعبیر این بود که انگار من دنبال درجهام تا فیش حقوقیام برود بالا! ولی منظورم آن جایگاه واقعی بود که آقا هم این را میدانستند.