به گزارش صراط به نقل از جوان آنلاین سیدجواد حسینی، رئیس سازمان بهزیستی کشور معتقد است آسیب‌های اجتماعی زنانه و کودکانه شده‌اند. از نگاه وی باید بپذیریم وارد جامعه توفانی شده‌ایم که سرعت عمیق، همه‌جانبه، مبهم و غافلگیرکننده دارد و نتیجه فوری آن، آسیب‌های اجتماعی است، این آسیب‌های اجتماعی زنانه، جوانانه، نوجوانانه و کودکانه شده، سن آن کاهش یافته و نوپدید شده است.
رئیس سازمان بهزیستی کشور می‌گوید: «در حوزه زنان در چند بخش کار می‌کنیم؛ دسته اول زنان کل جامعه هستند که سازمان بهزیستی نیز در زمینه بهداشت و سلامت اجتماعی تمامی زنان جامعه ارائه خدمت می‌کند. برخی از زنان نیز مطلقه، دارای معلولیت و دختران بی‌سرپرست هستند که جامعه هدف سازمان هستند، اما به جز این دسته، زنان و دخترانی هستند که یا در معرض آسیب قرار دارند یا آسیب‌دیده و مورد خشونت واقع شده‌اند.»
وی در همین راستا به ارائه خدمات سازمان به زنان و دختران در معرض آسیب یا آسیب‌دیده در قالب خانه‌های امن درباره این خانه‌ها اینگونه توضیح می‌دهد: «خانه‌های مخصوص زنان و دختران در معرض آسیب برای آن دسته از افرادی است که تاکنون آسیبی ندیده‌اند، اما در معرض آسیب قرار داشته‌اند. اولین اقدام سازمان بهزیستی این است که این دسته افراد را از طریق سامانه۱۲۳ اورژانس اجتماعی در قالب خوداظهاری یا مشاهدات اطرافیان فوراً از محیط خطر نجات دهیم.»
به گفته رئیس سازمان بهزیستی کشور ۳۱خانه امن برای زنان و دختران آسیب‌دیده و ۳۱خانه برای زنان و دختران در معرض آسیب وجود دارد که متأسفانه این خانه‌ها فقط در مراکز استان‌ها قرار دارند و ارائه خدمت می‌کنند.
۴۳درصد زنان تهرانی دچار کم‌تحرکی هستند
نتایج پژوهشی تازه منتشرشده در نشریه «مطالعات طب ورزشی» پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، تصویر نگران‌کننده‌ای از وضعیت فعالیت بدنی زنان تهرانی ارائه می‌دهد؛ نتایجی که زنگ خطری جدی برای سلامت زنان و در نتیجه سلامت خانواده محسوب می‌شود.
یافته‌های این پژوهش نشان داد ۴۳درصد زنان تهرانی دچار کم‌تحرکی هستند و به میزان کافی ورزش یا تحرک ندارند، همچنین بیش از ۶۳درصد از زنان روزانه هشت ساعت یا بیشتر را در وضعیت نشسته (تماشای تلویزیون، استفاده از موبایل، انجام کار‌های خانه یا شغل‌های پشت‌میزی) سپری می‌کنند.
بر اساس نتایج این تحقیق، زنان با تحصیلات پایین‌تر و وضعیت اقتصادی ضعیف‌تر، سطح فعالیت بدنی کمتری دارند و زنان متأهل و خانه‌دار نسبت به زنان مجرد، تحرک کمتری دارند، همچنین میانگین شاخص توده بدنی در گروه‌های کم‌تحرک بالاتر است که نشان‌دهنده ارتباط مستقیم میان کم‌تحرکی و اضافه‌وزن است.
پیامد‌های این الگو‌های کم‌تحرکی و نشستن طولانی‌مدت، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی، دیابت نوع۲، برخی سرطان‌ها و حتی افزایش مرگ زودرس را در پی دارد.
این پژوهش برای ارتقای سلامت زنان، راهکار‌هایی همچون انجام فعالیت‌های بدنی سبک روزانه (مانند استفاده از پله به‌جای آسانسور، پیاده‌روی کوتاه، بازی فعال با فرزندان)، کاهش زمان نشستن طولانی با وقفه‌های کوتاه (هر نیم ساعت نشستن= پنج‌دقیقه حرکت یا ایستادن)، افزایش فعالیت‌های هوازی متوسط (پیاده‌روی سریع، دوچرخه‌سواری سبک یا ایروبیک) دست‌کم ۱۵۰دقیقه در هفته، فعالیت‌های شدید بدنی (دویدن، شنا، تمرینات هوازی پرشدت) حداقل ۷۵دقیقه در هفته و انجام تمرینات قدرتی/مقاومتی برای گروه‌های اصلی عضلات حداقل دو روز در هفته را پیشنهاد کرده است.
زنان نیازمند طراحی بیمه‌های جدید
زهرا بهروزآذر، معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده با تأکید بر ضرورت نگاه تخصصی و نوآورانه در طراحی بیمه‌های ویژه زنان و خانواده‌ها با توجه به تنوع و تکثر مسائل بانوان معتقد است: مدل‌های جدید بیمه‌ای باید طراحی شود تا زنان در صورت هرگونه بروز مشکلات خانوادگی و آسیب‌های اجتماعی، از حداقل‌های معیشتی و امنیت اجتماعی برخوردار باشند.
از نگاه خانم معاون با آنکه نیمی از جمعیت کشور زنان هستند و علاوه بر نقش خانوادگی، سرمایه فکری و تخصصی کشور نیز محسوب می‌شوند، اما هنوز برای بیمه زنان خانه‌دار، زنان سرپرست خانوار و حتی دختران مجرد، سازوکار جامع و کارآمدی طراحی نشده است.
وی با اشاره به برخی خلأ‌های جدی در ارائه خدمات بیمه‌ای، خاطرنشان کرد: «یکی از دغدغه‌های مهم زنان موضوع بارداری، ناباروری و سلامت دهان و دندان در دوران بارداری است، همچنین در زمینه سرطان پستان- که شایع‌ترین سرطان میان زنان است- بیمه‌ها پوشش کافی ندارند، به‌ویژه در بخش پروتز بعد از جراحی که هزینه‌های سنگین و فشار روانی زیادی به زنان وارد می‌کند.»
بنا به تأکید بهروزآذر، معاونت امور زنان و خانواده می‌تواند با همکاری بیمه‌ها، بسته‌های حمایتی ویژه در این حوزه ارائه کند.
به گفته وی در بسیاری از کشورها، بیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری به‌عنوان پشتوانه‌ای برای تأمین آینده زنان، به‌ویژه در دوران سالمندی یا در شرایط از دست‌دادن سرپرست خانوار، عمل می‌کند. در ایران نیز می‌توان با بومی‌سازی این الگوها، دغدغه زنان در حوزه امنیت مالی را به شکل پایدار کاهش داد.
همچنین طراحی بیمه‌های بلندمدت برای دختران جوان می‌تواند ضمن ایجاد سرمایه‌گذاری خرد و انباشت تدریجی منابع، پشتوانه‌ای برای ازدواج، تحصیل، کارآفرینی یا حتی دوران بازنشستگی آنان فراهم کند.