به گزارش صراط به نقل از فارس؛ بر اساس اطلاعات مستند، روز ۲۴ خرداد 1404، تنها یک روز پس از حمله به ایران، نشستی فوق‌محرمانه در بروکسل برگزار شد. شرکت‌کنندگان این نشست ترکیبی از چهره‌های اپوزیسیون، افسران موساد، نمایندگان سرویس‌های اطلاعاتی غربی و حتی یک وزیر اروپایی بودند.
در این جلسه نه تنها به تعیین جایگزین برای جمهوری اسلامی پرداخته شد، بلکه نقش‌ها تقسیم شد: رضا پهلوی به عنوان «پادشاه ایران» معرفی شد و نرگس محمدی، گزینه جایگزین در صورت عدم موفقیت سناریوی سلطنت، مأمور به فعالیت علیه غنی‌سازی و تحریک اغتشاش شد.
«بهزاد نبوی» فعال اصلاح طلب اخیرا در گفت‌وگویی تأکید میکند که نتانیاهو در دیدار با رضا پهلوی، رسماً به او گفته بود که «تو شاه بخش مرکزی ایران می‌شوی» و ایران باید تجزیه شود. این جمله، گویای عمق طرح صهیونیستی برای نابودی تمامیت ارضی ایران است.این یعنی رضا پهلوی نه تنها ابزار پروژه براندازی بود، بلکه حاضر شد تا برای دستیابی به قدرت، تجزیه ایران را بپذیرد.
پذیرفتن سلطنت بر «بخش مرکزی» ایران از سوی رضا پهلوی، رسوایی تاریخی اوست. او برای قدرت حاضر شد تمامیت ارضی ایران را معامله کند و به پروژه‌ای بپیوندد که هدف نهایی‌اش تکه‌تکه کردن ایران بود. سکوت معنادار جریان‌های غرب‌گرا و سلطنت‌طلب درباره این ماجرا، خود سندی بر تأیید روایت‌هایی است که از دیدار او با نتانیاهو و توافق برای تجزیه ایران حکایت دارد.
رضا پهلوی که امروز در توهم نشستن بر تخت پادشاهی «بخش مرکزی ایران» با صهیونیست‌ها بیعت میکند، وارث نسلی از پادشاهان بی‌عرضه و وطن‌فروش است.
پدرش، محمدرضا پهلوی، در سال ۱۳۴۹ رسماً بحرین را – که استان چهاردهم ایران محسوب می‌شد – طی یک توافق ننگین و با چراغ سبز انگلیس، از خاک کشور جدا کرد؛ بدون حتی یک رأی‌گیری یا مقاومت ملی.
پیش از او، رضاخان که با کودتای انگلیسی‌ها به قدرت رسید، در جریان قراردادهای مرزی با ترکیه و شوروی، بخش‌هایی از آرارات، دشت نینوای قفقاز و بخشی از رودخانه هیرمند را واگذار کرد؛ بی‌آنکه کوچک‌ترین احساس مسئولیتی نسبت به خاک ایران داشته باشد.
امروز نیز نواده همان خاندان، با پذیرش «تجزیه ایران» و قبول پادشاهی بر «بخش مرکزی»، در مسیر همان خیانت تاریخی گام برمی‌دارد. انگار که وفاداری به بیگانگان و بی‌تفاوتی نسبت به تمامیت ارضی، در شجره‌نامه پهلوی‌ها موروثی است.
رهبر معظم انقلاب- دوم شهریور 1404- در مراسم عزاداری شهادت امام رضا علیه‌السلام فرمودند:«آنها خیال می‌کردند با این حمله کار ایران تمام شد. ببینید؛ روز بیست‌وسوّم خرداد به ایران حمله شد، یک روز بعد ــ یعنی روز بیست‌وچهام خرداد ــ یک عدّه از عوامل آمریکا در یک پایتخت اروپایی نشستند و شروع کردند بحث کردن بر روی جایگزین جمهوری اسلامی!...یعنی این‌قدر خاطرجمع بودند به اینکه این حمله اساس جمهوری اسلامی را در کشور متزلزل خواهد کرد؛ خاطرجمع بودند که مردم را در مقابل جمهوری اسلامی نگه میدارد.»
ایشان افزودند:«این‌قدر مطمئن بودند که یک روز بعد از شروع حمله نشستند و بحث کردند که حالا بعد از جمهوری اسلامی چه کسی، کدام حکومتی و چگونه حکومتی بر ایران حکومت کند! پادشاه هم معیّن کردند؛ برای ایران، شاه هم معیّن کردند که فلان کس هم پادشاه ایران باشد! اینها این‌جور درباره‌ی ایران خیال می‌کردند...در بین این جمع ابلهی که نشستند جایگزین برای جمهوری اسلامی در ایران پیدا کنند یک ایرانی هم بود؛ خاک بر سر آن ایرانی‌ای که به [ضرر] کشور خودش، به نفع یهود، به نفع صهیونیسم، به نفع آمریکا می‌نشیند فعّالیّت میکند.»
«عبدالله گنجی» فعال رسانه ای نیز در توئیتی نوشت:«جلسه ای که رهبر انقلاب اشاره کردند که ٢۴ خرداد برای جایگزینی جمهوری اسلامی در یکی از پایتخت های اروپایی تشکیل شده، در بروکسل بوده است. نمایندگانی از اپوزیسیون و سرویس‌های امنیتی غرب و موساد و یک وزیر اروپایی هم حاضر بوده اند.در جلسه طرح می شود که حمله ٢٣ خرداد، حداکثر٧٢ ساعت کار را تمام می کند.
وی در ادامه نوشت:«روز یکم تیر رسما روز فتح تهران تعیین می شود و قرار می شود غرب، پهلوی را به ایران منتقل کند.اگر منعی بود، نرگس محمدی رهبری گذار را به عهده بگیرد.
نرگس محمدی هم با مصاحبه و تماس تصویری و بیانیه علیه غنی سازی فعال می شود.27 خرداد سر هسته های سلطنت طلب به استعداد ١٢٣ نفر دستگیر می شوند. بلافاصله حمله صهیونیست ها به مراکز پلیس و بسیج و وزارت اطلاعات شروع می شود و...»
رهبر معظم انقلاب در بیانات ۲ شهریور ۱۴۰۴ با اشاره به این توطئه، فرمودند: «تصوّر می‌کردند با این حمله بین نظام و مردم فاصله خواهد افتاد... ملت ایران، با ایستادگی خود در کنار نیروهای مسلح، مشت محکمی به دهان همه‌ی اینها زد.»
حقیقت انکارناپذیر این است که حتی فراخوان های گسترده رسانه‌هایی همچون اینترنشنال و BBC فارسی و شبکه‌های سلطنت‌طلب نتوانست مردم را به خیابان‌ها بکشاند. افکار عمومی با هوشیاری فهمید که پروژه «براندازی» چیزی جز مقدمه‌ای برای تجزیه ایران نیست.
رسانه‌هایی در خدمت پروژه براندازی در طول جنگ ۱۲ روزه، شبکه‌هایی مانند اینترنشنال و BBC فارسی آشکارا نقش بلندگوی دشمن را ایفا کردند.
همه اینها بخشی از یک پازل هماهنگ بود که با ضربات پدافند ایران و عدم همراهی مردم، به فاجعه‌ای برای طراحان آن بدل شد.
بهزاد نبوی در همین گفت و گو با اشاره به عملکرد تحسین‌برانگیز سیستم دفاعی کشور در جنگ ۱۲ روزه می‌گوید: «در بدو شروع جنگ، خود من باور نمی‌کردم که سیستم دفاعی ما توان این حد از عکس‌العمل را داشته باشد.»
سامانه‌های دفاعی ایران با رهگیری درصد بالایی از موشک‌ها و پهپادهای دشمن، پیام روشنی به اسرائیل دادند: امنیت ملی ایران، قابل معامله نیست.
چرا پروژه آمریکایی-اسرائیلی شکست خورد؟یک سوال: پروژه‌ای با این سطح از هماهنگی، حمایت لجستیکی، عملیات روانی و اطلاعاتی، چرا شکست خورد؟
پاسخ در یک کلمه است: اتحاد و انسجام ملت ایران.مردمی که در سخت‌ترین لحظات، به‌رغم فشارهای اقتصادی، تحریم‌ها و تبلیغات مسموم دشمن، کشور خود را تنها نگذاشتند و با ایستادن کنار نیروهای مسلح و نظام، نقشه دشمن را نقش بر آب کردند.
