به گزارش صراط به نقل از انتخاب ، افشاگری علی اکبر صالحی درباره جلیلی را می‌خوانید.
صالحی گفت: جلیلی پس از صدور قطعنامه ۱۹۲۹ علیه ایران در شورای امنیت، می گفت این قطعنامه خیلی مهم نیست. جلیلی نظرش این بود که ما روی بند ۴۱ فصل هفت هستیم و مهم نیست اما به گفته دکتر ظریف، اینگونه نبود، چرا که در بند ۴۲ مجوز اقدام نظامی علیه ایران داده می شود. فصل هفت بخش مهمی است و کشور را مخل و تهدید صلح جهانی معرفی می کند.
علی‌اکبر صالحی در ادامه گفت: تعدادی از دوستان در داخل نگران شدند که من چیزی را [در زمان برجام] واگذار کردم. نامه نوشتند به آقا؛ آدم‌های مهم!. خوشبختانه دفتر آقا نامه را به من دادند. اینها هیچ تخصصی در این زمینه ندارند. بعد از برجام دیدند آنچه آنها گفته بودند متوقف می‌شود، متوقف نشد.
بعضی آقایان میگویند برو همه چیز را بگیر و هیچ چیز نده! اگر خودتان می‌توانستید که چند سال داشتند مذاکره می‌کردید و [انجام می‌دادید]؛ [فقط] به تحریم ها اضافه کردید.
صالحی درباره نامه محرمانه مخالفان مذاکره به دفتر رهبری هم گفت: میگویند در مذاکرات باید همه چیز را بگیریم و هیچ چیزی ندهیم! چرا خودشان در آن ۵-۶ سال چیزی نگرفتند؟ مدعیان دیروز و مخالفان امروز، همچنان در حال سنگ اندازی؟
