به گزارش صراط غزه، منطقه‌ای که سال‌ها درگیر محاصره‌ای بی‌رحمانه است، اکنون در بدترین بحران انسانی تاریخ خود به سر می‌برد. این منطقه که تنها با مصر مرز مشترک دارد و سایر گذرگاه‌ها به اسرائیل متصل هستند، از تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به دلیل تشدید درگیری‌ها میان اسرائیل و فلسطینی‌ها، غزه با مسدود شدن کامل گذرگاه‌های مرزی خود روبهرو شده است و مردم این منطقه در محاصره‌ای بی‌رحمانه قرار دارند. این محاصره، که نه تنها مانع از ورود کمک‌های بشردوستانه می‌شود، بلکه جان هزاران نفر را به خطر انداخته است. در این وضعیت، مردم غزه با کمبود شدید مواد غذایی، دارویی و بحران‌های سلامتی روبهرو هستند و شاهد مرگ تدریجی بسیاری از آنان هستیم. از آنجایی که گذرگاه‌های مرزی تنها با مصر باز است، این کشور نیز تحت فشار سیاسی از ورود بسیاری از کمک‌های ضروری جلوگیری می‌کند و واردات محدود است. این بحران انسانی بی‌سابقه تنها از طریق رسانه‌ها و گزارش‌های نهادهای بین‌المللی منعکس می‌شود، اما واقعیت تلخ‌تر از آن چیزی است که در اخبار دیده می‌شود.
گرسنگی و مرگ تدریجی
مرگ‌های ناشی از گرسنگی در غزه به‌صورت روزانه در حال افزایش است. تا کنون بیش از ۶۲۰ نفر از مردم غزه به دلیل گرسنگی جان خود را از دست داده‌اند که از این تعداد، ۶۹ نفر کودکانی بوده‌اند که هنوز فرصت زیستن را نیافته‌اند. بحران گرسنگی در این منطقه به حدی شدید است که بسیاری از خانواده‌ها قادر به تأمین غذای روزانه خود نیستند و بسیاری دیگر در وضعیت کما و ضعف شدید به‌سر می‌برند. وضعیت بحرانی غذایی، فقدان آب آشامیدنی و شرایط غیرانسانی به مرگ تدریجی مردم منجر شده است.
وضعیت جغرافیایی غزه
غزه به‌عنوان منطقه‌ای با زمین‌های حاصلخیز و ساحلی، پیش از این دارای منابع غذایی زیادی بود. مردم این منطقه به کشاورزی و ماهیگیری برای تأمین غذای خود تکیه داشتند، اما اکنون به‌دلیل محاصره رژیم اسرائیل از این منابع نیز محروم شده‌اند. رژیم اسرائیل عملاً به مردم غزه اجازه نمی‌دهد که از زمین‌های زراعی خود استفاده کنند و همچنین ماهیگیری که یکی از منابع اصلی غذای این منطقه بود، به‌طور کامل ممنوع شده است. زمین‌های زراعی غزه به‌ویژه در شمال و شرق این منطقه تحت اشغال اسرائیل قرار دارند، و اسرائیل به‌طور مستمر موانعی برای کشاورزی ایجاد کرده است.
در حالی که مردم غزه به‌شدت نیازمند کمک‌های انسانی هستند، روند ورود این کمک‌ها به منطقه از سوی رژیم اسرائیل و مصر با موانع جدی روبهرو است. کشورهای مختلف، به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران، اقدام به ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه کرده‌اند؛ از جمله ارسال ۲۰ هزار چادر، مواد غذایی و آب از سوی هلال احمر ایران. اما این کمک‌ها به دلیل موانع سیاسی و محدودیت‌های ایجادشده توسط اسرائیل و مصر، این کمک‌ها به‌طور ناکافی وارد غزه می‌شوند. مصر به‌عنوان مسئولیت مدیریت گذرگاه رفح، از ورود این کمک‌ها ممانعت می‌کند و در صورت اطلاع از اینکه این کمک‌ها از سوی ایران است، آن‌ها را رد خواهند کرد یا نابود می‌کنند. در نتیجه، کمک‌های بشردوستانه به‌طور محدود و تنها تحت فشارهای بین‌المللی وارد غزه می‌شود و این مقدار کم هیچ‌گاه نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای واقعی مردم باشد.
اکنون بیش از نیم میلیون نفر از مردم غزه تحت گرسنگی شدید قرار دارند که به معنای واقعی کلمه در حال مرگ تدریجی هستند. این گرسنگی به‌ویژه در میان کودکان و افراد مسن شدیدتر است. بسیاری از کودکان غزه به‌دلیل سوء تغذیه شدید در حال از دست دادن جان خود هستند. طبق گزارش‌ها، از مجموع ۶۲۰ نفری که بر اثر گرسنگی جان خود را از دست داده‌اند، ۶۹ نفر کودک بوده‌اند. وضعیت غزه به حدی بحرانی است که کودکان حتی قادر به ایستادن برای نماز و انجام کارهای روزمره خود نیستند. برخی از آن‌ها حتی قادر به شناسایی والدین خود نیز نیستند.
کمک‌های جهانی و فشارهای بین‌المللی
با وجود بحران انسانی شدید در غزه، کمک‌های جهانی به این منطقه همچنان ناکافی است. کشورهای عربی و بین‌المللی، به‌ویژه کشورهای اردن، تلاش‌هایی را برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه انجام داده‌اند، اما این کمک‌ها بسیار محدود و در بسیاری از موارد تحت تأثیر موانع سیاسی قرار می‌گیرند. بسیاری از کمک‌ها تنها به‌صورت تبلیغاتی و برای فریب افکار عمومی به کشورهای فرستنده انجام می‌شوند، و این امر به‌ویژه در شرایطی که مردم غزه در حال مرگ از گرسنگی هستند، بسیار بی‌اثر به نظر می‌رسد.
فتنه رژیم اسرائیل و آمریکا
یکی از مهم‌ترین تهدیدات برای مردم غزه، فتنه‌ای است که از سوی اسرائیل و آمریکا ایجاد شده است. این دو کشور به‌طور عمدی زمان مذاکرات را طولانی می‌کنند و با به‌دست آوردن زمان بیشتر، فشار بر مردم غزه را افزایش می‌دهند. وعده‌های آتش‌بس و تلاش‌های صلح‌طلبانه به‌طور مداوم در حال تغییر است، در حالی که اسرائیل به‌طور بی‌رحمانه‌ای به حملات خود ادامه می‌دهد و کشتار مردم غزه را بیشتر می‌کند. این استراتژی، که هم‌زمان با ایجاد بحران‌های بیشتر در غزه است، به‌طور آشکار نشان‌دهنده رویکرد ناعادلانه و ظالمانه این کشورها نسبت به مردم غزه است.
یکی از گروه‌های آسیب‌پذیر در غزه، کودکان و یتیم‌ها هستند. به‌طور کلی بیش از ۵۰ درصد از جمعیت غزه را کودکان تشکیل می‌دهند و این کودکان به‌دلیل وضعیت بحرانی گرسنگی، سوء تغذیه و بمباران‌ها از سلامت برخوردار نیستند. بسیاری از این کودکان حتی دست و پای خود را از دست داده‌اند و اکنون به‌عنوان یتیم در شرایطی غیرقابل تصور زندگی می‌کنند. تعداد یتیم‌ها در غزه به حدود ۴۰ هزار نفر رسیده است که ۲۵ هزار نفر از آن‌ها هر دو والد خود را از دست داده‌اند. این کودکان در شرایطی زندگی می‌کنند که نه تنها به امکانات بهداشتی و درمانی دسترسی ندارند، بلکه در معرض خطرات شدید جنگ و آزارهای روانی نیز قرار دارند.
بحران غزه تنها یک بحران منطقه‌ای نیست، بلکه یک بحران جهانی است که نیازمند اقدامات فوری و مؤثر از سوی جامعه جهانی دارد. مردم غزه اکنون در حال مرگ تدریجی از گرسنگی، سوء تغذیه و محرومیت از خدمات درمانی هستند. کمک‌های بشردوستانه باید سریع‌تر و به‌طور مؤثرتر به این منطقه ارسال شود و فشارهای بین‌المللی برای باز کردن گذرگاه‌های مرزی و ورود کمک‌ها باید بیشتر شود. اگر جامعه جهانی نتواند به‌طور مؤثر به این بحران رسیدگی کند، فاجعه‌ای عظیم در غزه رخ خواهد داد که اثرات آن برای همیشه در تاریخ بشر باقی خواهد ماند.
