به گزارش صراط وقتی کریستیانو رونالدو تصمیم گرفت به عربستان سعودی برود، بسیاری فکر کردند این پایان کار اوست. اسطورهای خستگیناپذیر، گلزن بیوقفه و رقابتجوی بزرگ، در 37 سالگی و با بیش از 800 گل در کارنامهاش و گلهای بیشتری در راه، قراردادی چند میلیون دلاری (200 میلیون یورو در هر فصل) با النصر در میانه جام جهانی قطر امضا کرد.
این تصمیم موجی از انتقاد، تمسخر و قضاوتهای آسان را در دنیای فوتبال به راه انداخت. «فقط برای پول رفته»، «از فوتبال واقعی بازنشسته شده»، «کارش تمام است»؛ اینها عباراتی بود که درباره او گفتند. در حالی که دنیا به او میخندید، رونالدو جملهای گفت که بسیاری آن را غرور تلقی کردند اما به مرور به پیشگوییای ویرانگر تبدیل شد:«فکر میکنم لیگ عربستان میتواند یکی از پنج لیگ برتر جهان باشد.» در حالی که تیترها او را زندهزنده دفن میکردند، او از آینده سخن گفت.
او را دیوانه خواندند. مسخرهاش کردند. انگار همان مردی نبود که بارها و بارها غیرممکن را به چالش کشیده بود. انگار در پرتغال، انگلیس، اسپانیا، ایتالیا و دوباره انگلیس نشان نداده بود که جاهطلبیاش حد و مرزی نمیشناسد. مردی که حالا برای رسیدن به 1000 گل میجنگد و انگار سن و سالش از شناسنامهاش پاک شده است. با این حال، برخی گفتند میراثش لکهدار شده. برخی دیگر او را بهسادگی کنار گذاشتند. اما او سخن گفت:«میگویند کارم تمام است، فقط برای پول اینجا هستم، اما من هنوز پر از اشتیاقم. باور نمیکنند، اما من برای بردن آمدهام.»
کریستیانو اولین بود. کسی که جرات داشت. کسی که فراتر از نقشه سنتی فوتبال نگاه کرد و روی ساخت چیزی جدید شرط بست. ورود او فقط یک انتقال ساده نبود؛ نقطه عطفی بود. ستارگان دیگری پس از او آمدند و لیگ حرفهای عربستان شروع به رشد و رقابت کرد. شاید از قبل هم اینطور بود اما ما نمیدیدیم. رونالدو در اولین تمدید قراردادش با النصر گفت:«فقط کسانی که هرگز در عربستان بازی نکردهاند، هیچچیز از فوتبال نمیفهمند و میگویند این لیگ جزو پنج لیگ برتر نیست.»
امروز، وقتی الهلال در مرحله یکهشتم نهایی جام جهانی باشگاهها منچسترسیتی، تیم پرستاره و قدرتمند پپ گواردیولا که از ژانویه 346 میلیون یورو برای 9 خرید هزینه کرده، را به خانه فرستاد، دنیای فوتبال با نگاهی متفاوت به عربستان چشم دوخت. این دیگر فقط یک لیگ مربوط به بازنشستهها نیست؛ لیگی است که میبرد، رقابت میکند و شروع به تهدید نخبگان اروپا کرده است. درست همانطور که کریستیانو پیشبینی کرده بود. شاید او آنقدرها هم دیوانه نبود. شاید، بار دیگر، فقط یک قدم از بقیه جلوتر بود. او رفت تا نقشه را بازطراحی کند. امروز که بازیکنان سیتی دستخالی به خانه برمیگردند، در عربستان جشن میگیرند. کریستیانو لبخند میزند و حق هم دارد. حالا وقت آن است که آنهایی که او را مسخره کردند، عذرخواهی کنند و البته که همه میدانیم تعدادشان کم نبود.
تیم کریم بنزما در لیگ حرفهای عربستان دوم شد و تیمی را حذف کرد که قصد داشت این فصل جهان را فتح کند. حالا چه کسی از کریستیانو عذرخواهی خواهد کرد؟ شاید شماره 7 ابدی آنقدرها هم دیوانه نبود و تنها میخواست، علاوه بر غرق شدن در پول، در جایی تاریخسازی کند که هیچکس مشغول نوشتن آن نبود. زمان، مثل همیشه، حق را به او داد. این اتفاقی نبود، شانس نبود، فوتبال بود. جام جهانی باشگاهها بسیاری از دهانها را بسته است. حالا از بازی فلومیننسه - الهلال لذت ببرید. و کریستیانو، آرام نشسته، منتظر لحظهاش است. اولین کسی که میخواهد عذرخواهی کند، قدم پیش بگذارد.