به گزارش صراط نیوز، مجتبی رشوند - تهیه‌کننده فیلم «صددام»- که پیش از این فیلم اجتماعی «یادگار جنوب» را در سال ۱۴۰۱ ساخته است در مورد فیلم جدیدش با ژانری کمدی گفت: تنوع ژانر در ساخت فیلم موضوع بسیار مهمی است، ضمن اینکه واقعا ژانر اجتماعی حمایت نمی‌شود و برنامه‌ای برای حمایت از فیلم‌های غیرکمدی وجود ندارد بنابراین برای سرپا ماندن باید تنوع ژانر داشته باشیم.
وی در مورد انتخاب سوژه صددام به عنوان یک چهره منفور در نگاه ایرانیان یادآور شد: در این فیلم موضوع اصلی ما صدام نیست بلکه ما قصه یک نفری را که بدل صددام است روایت می‌کنیم، تنها بخش فیلم ما که به صددام گره می‌خورد همان سخنرانی است که صددام در آن تاکید دارد که من ۷روز دیگر در تهران کنار برج آزادی خواهم بود، دقیقا همین سخن صددام که خودش یک شوخی بود سوژه اصلی ما در فیلم قرار گرفته و سپس این شوخی با یک عاشقانگی همراه می‌شود و فیلم در یک ترکیب عشق و کمدی قرار می‌گیرد.
این تهیه‌کننده در مورد برخی شوخی‌های این فیلم و عدم توجه به موضوع امکان تماشای خانوادگی این فیلم خاطرنشان کرد: به نظرم فیلم «صددام» فیلم متفاوتی در گیشه است که می‌خواهد یک ادعای تاریخی محقق نشده را دستخوش طنز کند و در همین مسیر شوخی‌هایی شکل می‌گیرد که به نظرم هیچکدام چیز عجیب و نامتعارفی نیست، من خانواده‌های بسیاری را دیدم که این فیلم را خانوادگی دیدند و من خودم هم به همراه خانواده‌ام این فیلم را دیدم.
رشوند در مورد بازی بازیگران و اینکه بار طنز فیلم بیشتر بر دوش رضا عطاران بود، توضیح داد: به نظرم بار شوخی و طنز فیلم به درستی تقسیم شده بود و باید بیشترین بار طنز بر دوش رضا عطاران قرار می‌گرفت زیرا او محور فیلم بود. در واقع شوخی و طنز در همه بازیگران وجود داشت و همه به مثابه یک نخ تسبیح بودند که در کنار هم کار را تکمیل می‌کردند.
وی افزود: ما در مورد نقش ثریا مسرور در فیلم نیازمند یک بازیگر توانمند طنز بودیم، با وجود اینکه پریناز ایزدیار هیچ سابقه‌ای در فیلم کمدی نداشت اما چون بازیگر توانمندی بود این ریسک را پذیرفتیم و ایشان هم به خوبی از پس نقش برآمد و انتخاب درستی بود.
تهیه‌کننده فیلم «یادگار جنوب» در مورد اینکه فیلم «صددام» بیشتر به دنبال گیشه است و محتوای خاصی ندارد، تصریح کرد: محتوا فیلم ما یک کمدی عاشقانه است و سوژه اصلی ما که بدل صددام است تمام مشقت‌ها را تحمل می‌کند تا به عشق خود برسد، اما در همین میان اتفاقا حس میهن‌پرستی برایش مهم است و نشان می‌دهد که اگر تهاجم بیرونی اتفاق بیافتد برای کشورش هرکاری می‌کند.
من انکار نمی‌کنم که فیلم ما یک بخشی از دلیل ساختش گیشه بوده است اما فیلم بدون محتوایی هم نساختیم، چندبار رضا عطاران در همین فیلم به موضوع وطن‌پرستی اشاره می‌کند و تمام فیلم نفرت از صددام را به تصویر می‌کشد
رشوند بیان کرد: من انکار نمی‌کنم که فیلم ما یک بخشی از دلیل ساختش گیشه بوده است اما فیلم بدون محتوایی هم نساختیم، چندبار رضا عطاران در همین فیلم به موضوع وطن‌پرستی اشاره می‌کند و تمام فیلم نفرت از صددام را به تصویر می‌کشد و حتی واژه توهین‌آمیز به صددام هم داریم.
وی در رابطه با ریتم داستان که از اواسط فیلم به نظر می‌رسد کند می‌شود، توضیح داد: اساس فیلم ما به حماقت و یک ادعای محقق نشده می‌پردازد، ما در جریان فیلم جدای از پرداختن به این ادعا احمقانه، در حال روایت یک عشق و همچنین حس میهن‌پرستی هستیم، در واقع سعی داشتیم نشان دهیم هرچقدر مشکل داخلی هم داشته باشیم اما اگر پای بیگانه وسط بیاید متحد خواهیم بود، از این رو اتفاقا ریتم فیلم خیلی خوب در حال جلو رفتن است و شما از ابتدا تا انتها فیلم در حال دنبال کردن زندگی بدل صددام هستید.
این تهیه‌کننده با تشکر از عوامل پشت صحنه فیلم صددام که در گرمای ۵۳درجه شهرک غزالی فیلمبرداری کار را متوقف نکردند، ابراز کرد: ما همبستگی اجتماعی خوبی را در این فیلم تصویر کردیم و به نظرم روزی از این فیلم به عنوان یک اثر ملی تقدیر می‌کنند، زیرا شوخی‌ها این فیلم آنقدر برجسته نمی‌شود که موضوع ملی‌گرایی را پررنگ کردیم.
رشوند در خصوص رده بندی سنی فیلم «صددام» تصریح کرد: این فیلم برای نسل جوان ساخته شده است زیرا بسیاری از جوانان ما آن روزهای جنگ را تجربه نکردند و خیلی از موضوعات برای آنها ملموس نیست و این فیلم تا حدودی می‌تواند حس آن دوران را به آنها منتقل کند، در یکی از اکران‌ها پدری به من گفت که فرزندم یازده سال دارد و تا به حال به خاطر او سه بار این فیلم را تماشا کردیم. پس یک گروه سنی نوجوان هم با این فیلم ارتباط برقرار می‌کند و این نشان می‌دهد که ما باید در کنار فضای کمدی و جذاب یکسری محتوا را هم به مخاطب جوان‌مان منتقل کنیم.
موسیقی «صددام» نقطه قوت این فیلم است
وی در مورد موسیقی فیلم و انتخاب سروش انتظامی گفت: موسیقی فیلم «صددام» نقطه قوت ما بود زیرا سروش انتظامی فیلم‌نامه را چندین بار خوانده بود و از همان اوایل پیش تولید اتود می‌زد، همچنین او در تمام مراحل تولید راش‌ها را می‌دید و براساس آن کار را جلو می‌برد و به نظرم در انتخاب سازهای ایرانی و عربی عملکرد خوبی داشت، ضمن اینکه او از نوازنده زنده برای تولید موسیقی این کار استفاده کرد.
تهیه‌کننده فیلم «صددام» با گلایه از برخی نقدها به فیلمش گفت: در «صددام» همه جوره به مخاطب احترام گذاشتیم، متاسفانه در سیستم سینما و اهالی رسانه به دنبال این هستیم که بگوئیم یک فیلم خوب یا بد است. اما به نظرم نگاه افراد نسبت به یک فیلم متفاوت است و هرکسی باید حتما یک فیلم را خودش ببیند زیرا برداشت هرفردی نسبت به یک فیلم متفاوت است.
به دنبال کمک به سینما باشیم نه تخریبش
رشوند ادامه داد: ترویج بی‌ادبی در نقد یا ساحتن یک جریان علیه یک فیلم نه تنها به سینما کمک نمی‌کند بلکه به سینما آسیب می‌زند. امروز مردم به راحتی به سینما دنیا دسترسی دارند و فقط محدود به سینما داخلی نیستند و در این شرایط برخی با رفتارشان به همین سینما کم‌رمق ضربه می‌زنند، در این شرایط جریان بازنده سینما خودمان خواهیم بود. وقتی در نقدها به سمت بی‌ادبی در مورد یک فیلم، بازیگر یا تهیه‌کننده و کارگردان می‌رویم در این میان سینما ایران است که متضرر می‌شود.
وی با بیان اینکه صنعت سینما ما هنوز شکل درستی ندارد و به جای کمک مسیر تخریب را در پیش نگیریم، خاطرنشان کرد: رقابت در سینما درست است اما به جای ضربه زدن به سینما به آن کمک کنیم.
این تهیه‌کننده در مورد انتخاب پدرام پورامیری برای کارگردانی این فیلم ابراز کرد: فیلم‌نامه کار با پدرام پورامیری بود و از آنجایی که این جوان بسیار مستعد و با انگیزه است و در فیلم «یادگار جنوب» هم تجربه کارگردانی داشت، تاکید داشتم ایشان کارگردان کار باشد و به نظرم موفق بود.
رشوند در خصوص تبلیغات فیلم «صددام» تصریح کرد: در مورد صدا و سیما خودمان هیچ اقدامی نکردیم زیرا تمرکزمان بر روی فضای مجازی بود، البته تمایل داشتیم از تبلیغات محیطی هم بهره ببریم اما هزینه تابلوهای تبلیغاتی بسیار زیاد است. البته در فضای مجازی تبلیغات را پر قدرت شروع کردیم و با همان روند جلو خواهیم رفت.
بخشی از سرپا ماندن سینما مدیون فیلم‌های کمدی است
تهیه‌کننده فیلم «صددام» در مورد اینکه چرا رونق سینمای اجتماعی نسبت به کمدی کم شده است، تاکید کرد: در سراسر دنیا فیلم کمدی همیشه پر مخاطب بوده است، زیرا مردم دوست دارند دقایقی فارغ از یکسری موضوعات اوقات فراغت بگذرانند، اما به نظرم اینکه چرا سینمای اجتماعی کم فروغ شده است نیازمند یک پژوهش دقیق است، در واقع انجمن صنفی تهیه‌کنندگان، سازمان سینمایی و برخی از سینماگران باسابقه باید به دور یک میز بنشینند و این موضوع را واکاوی کنند.
رشوند ابراز کرد: خیلی از مردم فیلم اجتماعی دغدغه‌مند را دوست دارند اما فضا برای تولید این فیلم‌ها باید باز شود، زیرا رسالت سینما این است که مردم را نسبت به یکسری از مسائل آگاه کند تا مردم نسبت به آن مساله دغدغه‌مند شوند و مسیر برایشان باز شود. البته از این موضوع هم غافل نشویم که بخشی از سرپا ماندن سینما مدیون همین فیلم‌های کمدی است، به هر حال فیلم‌های کمدی پرفروش برای خیلی از سینماداران آورده دارد، یک سینمادار چرا نباید فیلم کمدی اکران کند وقتی هزینه‌های زیادی برای نگهداری سینما خود باید صرف کند.
منبع: ایسنا
