به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز هشت سال از درگذشت مرحوم هاشمی رفسنجانی می گذرد. کسی که نه تنها از پیشگامان نهضت اسلامی در قبل از انقلاب و برهه پیروزی آن بشمار می رود بلکه نقشی غیرقابل کتمان در ترسیم آینده جمهوری اسلامی پس از جنگ تحمیلی و رحلت حضرت امام (ره) نیز ایفا نموده است. تعویض ریل قطار انقلاب اسلامی از ارزشمداری به سمت توسعه گرایی، به بهانه بازسازی ویرانه های برجای مانده از جنگ تحمیلی، ارمغان سردار سازندگی بود که تغییرات گسترده ای را در سبک زندگی و جابجایی هنجارها نزد ایرانیان بوجود آورد.
پس از روی کار آمدن دولت مرحوم رفسنجانی خیلی چیزها تغییر کرد.. قناعت رفت و استقراض خارجی آمد. تعاون رفت و شکاف طبقاتی آمد. عدالت آموزشی رفت و کنکور آزمایشی آمد. درمانگاه خیریه رفت و بیمارستان خصوصی آمد. نائب الزیارگی رفت و تورهای خارجی آمد. دورهمی رفت و صفحات موبایل و ماهواره آمد.
صدای چرخ های توسعه چنان کَرکننده بود که صدابهصدا نمی رسید؛ و اینچنین بود که سبک زندگی عوض شد و انگیزهها تغییر کرد! غرب شد قبله آمال. پدر شد تراکتور. مادر شد کارمند. فرزند شد بلا. طلاق شد ژست. حیاط شد بالکن. حوض شد وان. سادگی شد فَشِن. یک خانه شد چند ویلا. یک خودرو شد چند شاسی بلند.
پس از پایان دو دولت سازندگی به ریاست مرحوم هاشمی در سال 1376، بجز حدود یک دهه روی کار بودن سه دولت نهم و دهم و سیزدهم، باز هم شاهد روی کار آمدن کارگزاران رفسنجانی در برهه های مختلف بوده ایم که ادامه دهنده راه مرادشان بودند. از تشکیل دولت دوم خرداد از سوی وزیر ارشاد هاشمی یعنی سید محمد خاتمی گرفته تا انتخاب سلف صالح سردار سازندگی یعنی حسن روحانی بعنوان رئیس دولت به اصطلاح راستگویان و حتی حضور بقایای دولت های پنجم و ششم در دولت وفاق بازان، همه و همه حکایت از تداوم سیاست های رفسنجانی در سه دهه اخیر دارند.
بسیاری از کارشناسان اجتماعی و اقتصادی، اوضاع اسفبار فعلی کشور در بسیاری از زمینه ها را معلول اتخاذ سیاست های نئولیبرالی کارگزاران سازندگی از دهه 1370 شمسی تاکنون می دانند و معتقدند که در صورت تداوم آن، نه تنها ماهیت انقلاب اسلامی از درون با تهدیدات جدی نرم افزاری مواجه خواهد شد بلکه اقتصاد را نیز به دره نیستی سوق خواهد داد.
بسیاری از دردهای فعلی جامعه معلول سیاستهای رفسنجانی است.