به گزارش صراط به نقل از مهر، سونیا ذکری در مطلبی در روزنامه آلمانی زبان تاگس آنسایگر چاپ سوئیس در این باره می نویسد: یک نفر حداقل می تواند از نتایج انتخابات ریاست جمهوری در مصر خوشحال باشد و سختی های یک سال گذشته را تا حدودی فراموش کند و آن فرد کسی جز حسنی مبارک نیست که یکسال پیش پس از سالها حاکمیت مطلقه از اریکه قدرت به زیر کشانده شد و این روزها باید تکلیفش در دادگاه روشن شود که آیا باید برای کشته شدن 900 نفر در جریان انقلاب اعدام گردد و یا به زندان برود.
تاگس آنسایگر در ادامه مطلب خود آورده است: مبارک از این بابت باید خوشحال باشد، زیرا یکی از مهره های وی یعنی احمد شفیق توانسته بعنوان پیروز این انتخابات به دور دوم راه یابد که این البته برای انقلابیون یک کابوس تلقی می شود. رژیم مبارک در یکسال و نیم گذشته هرگز بطور جدی نمرده بود و اینک با احتمال پیروزی احمد شفیق می تواند بقای مجدد خود را جشن بگیرد. ولی این موضوع برای مخالفان مبارک یک موضوع دشواری خواهد بود، مخالفانی که در زمان مبارزات انتخاباتی کفش به سوی احمد شفیق پرتاب می کردند و حتی دوشنبه شب مقر انتخاباتی وی آتش زده شد.
در بخش دیگری از این مطلب نویسنده آمده است: البته این ساده لوحانه خواهد بود که انتخاب رئیس جمهوری بعنوان پایان دولت موقت به حساب آید در حالیکه هنوز قانون اساسی وجود ندارد و وظیفه رئیس جمهور در این کشور مشخص نیست. اینک جو سرخوردگی و ناامیدی بسیار بالاست. حتی طرفداران شفیق و المرسی متوجه شده اند چگونه نامزدهای آنها دست به تحریک زده و توانسته اند مردم مصر را دو شقه نمایند و آنها را در وضعیت دشوار انتخاب قرار دهند. هر دوی این افراد هوادار حاکمیتی هستند که یکی بر پایه دین و دیگری بر پایه دیکتاتوری سکولار استوار است. یعنی در بدترین وضعیت، انتخاب بین حکومت پلیسی و یا حکومت دینی است. اکنون رای دهندگان مصری مسئول این وضعیت موجود هستند هر چند که این اولین انتخابات آزاد در تاریخ آنها بوده است.
سونیا ذکری در ادامه مطلب خود می نویسد: نتیجه انتخابات اخیر در مصر به هیچ وجه نشانه آن نیست که مردم بی سواد و حتی تشنه دموکراسی هستند. شرکت 50 درصد از واجدین شرایط در انتخابات اخیر مصر نشان می دهد که موضوعات مهمتری برای مردم این کشور مطرح است. یعنی دموکراسی نیز نیاز به امنیت و نان دارد و نباید فراموش کرد که در جوامع دمکراتیک غرب نیز رفاه همیشه اصل مهم بوده است. البته شاید بتوان نتیجه این انتخابات در مصر را تا حدودی نیر حاصل روند دموکراسی به حساب آورد. البته این انتخابات همچنین نشان داد که مردم مصر به تغییر مسالمت آمیز اعتقاد دارند. ضمنا مصری ها به این نتیجه رسیدند که انقلاب راه چاره همه مشکلات آنها نیست و اگر در آینده تغییری بخواهد در این کشور رخ دهد بدون تردید بدون انقلاب صورت خواهد گرفت.