به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از خبرآنلاین، یاکوولوف یاک-۱۳۰ جت پیشرفته تهاجمی آموزشی ارتش پرنده‌ای مدرن در کلاس خود به شمار می‌رود که از سال ۲۰۰۹ در روسیه عملیاتی شده است.
این پرنده در نقش آموزش توانایی شبیه‌سازی مشخصات جنگنده‌های نسل ۴+ مثل سوخو ۳۵ و همچنین نسل ۵ همچون سوخو پک‌فا را دارد. در نقش تهاجم نیز قادر به انجام دادن تهاجم سبک و ایفا کردن وظایف شناسایی است و می‌تواند در ماموریت‌های رزمی ۳۰۰۰ کیلوگرم مهمات حمل کند.
بر اساس گزارش پارتیزان یاک-۱۳۰ در بخش پیشرانه از دو موتور توربوفن روسی-اوکراینی AI-۲۲۲-۲۵ استفاده می‌کند. نمونه اولیه این موتور برای اولین بار در ژوئن ۲۰۰۳ آزمایش شد. این موتور ابتدا توسط شرکت Russian Salute روسیه و دفتر طراحی Ivchenko-Progress اوکراین توسعه یافت.
وزن این موتور ۵۵۰ کیلوگرم و رانش آن با پس سوز ۹۰۰۰ پوند است که رانش به وزن خوبی را ایجاد می کند. به لطف سیستم کنترل دیجیتال موتور عمر اجزای سرد و گرم به ترتیب به ۶۰۰۰ ساعت و ۴۰۰۰ ساعت رسیده است.
روسیه که بسیاری از قطعات این موتور را تولید می‌کرد، از سال ۲۰۱۷ اقدام به توسعه نسخه داخلی ارتقاء یافته با نام SM-100 کرد. نسبت به نمونه اوکراینی قدرت این پیشرانه افزایش و طول عمر آن بیشتر شده، همچنین سعی شده با ماژولار بودن قطعات تعمیر و نگهداری آن آسان شود. از این پیشرانه در برخی پهپادهای روسیه نیز استفاده خواهد شد.
این که جت های تحویل داده شده به ایران از کدام پیشرانه استفاده می‌کنند اهمیت ویژه‌ای نداشته و روسیه توانایی پشتیبانی قطعات هر دو نمونه را دارد.
در کنار این دو پیشرانه، یاک-۱۳۰ از یک توربین گازی کمکی جهت تامین برق مورد نیاز جهت راه‌اندازی موتور های اصلی و برق سیستم تهویه مطبوع و کابین با مدل TA-14-130 و توان ۱۰۶ کیلووات استفاده می‌کند.