۲۶ آذر ۱۴۰۱ - ۰۹:۱۴

در صورت عدم جبران چین، سطح روابط کاهش یابد

در صورت عدم جبران چین، سطح روابط کاهش یابد
یک کارشناس مسائل بین‌الملل با تاکید بر اینکه در صورت عدم جبران چین بابت بیانیه‌های مشترک صادره با اعراب باید سطح روابط کاهش یابد، اظهار کرد: چین باید متوجه شود که طرح ادعا درباره تمامیت ارضی ایران برایش هزینه‌زا خواهد بود.
کد خبر : ۶۰۳۷۵۴

به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از ایسنا، رضا ذبیحی کارشناس مسائل بین‌الملل درباره تحولات جدید پیرامون توافقات میان چین و اعراب گفت: ایران این مطالبه را مطرح کرده که لازم است چین اقدام خود در صدور بیانیه‌های مشترک میان این کشور و کشور‌های عربی را جبران کند و به نظر می‌رسد اگر چنین اتفاقی صورت نپذیرد، ایران باید واکنش جدی‌تری داشته باشد.  

این استاد روابط بین الملل دانشگاه ادامه داد: چین طی بیانیه‌های مشترک با عربستان و سایر کشور‌های عربی به نقد و انتقاد از سیاست خارجی ایران در زمینه‌های مختلف پرداخته است، اما تنها به این انتقاد‌ها اکتفا نکرده است، بلکه ادعا‌هایی درباره تمامیت ارضی ایران مطرح کرده که باید همراه با پاسخ در خور باشد.  

این کارشناس مسائل بین الملل افزود: البته به نظر می‌رسد که چین با توجه به رویکرد منفعت گرایانه خود در سیاست خارجی، تصمیم خود را برای ارتقاء روابط با عربستان و دیگر کشور‌های عربی گرفته است، حتی اگر این ارتقا به بهای لطمه زدن به روابطش با ایران باشد.  

ذبیحی ادامه داد: چین برای اینکه موضوع چین واحد و عدم استقلال تایوان مورد تایید اعراب باشد، حاضر شده است درباره تمامیت ارضی ایران، ادعا‌های مشترکی را با این کشور‌ها بیان نماید و لذا نمی‌توان از این موضوع به سادگی گذشت.  

این استاد دانشگاه تصریح کرد: اینکه کشوری رویکرد منفعت گرایانه داشته باشد و در روابط بین‌المللی دنبال منافع ملی خود باشد امری طبیعی است و از این لحاظ انتقادی به چین وارد نیست، اما اینکه دولتمردان این کشور احساس کنند در شرایطی که ایران تحریم و تحت فشار است، می‌توانند ادعا‌هایی درباره تمامیت ارضی کشور مطرح کنند، به هیچ عنوان نباید مورد قبول سیاست خارجی ایران باشد.  

ذبیحی با تاکید بر اینکه چین به چهار دلیل تن به صدور این بیانیه‌های مشترک با کشور‌های عربی داده است، گفت: نخستین دلیل این است که چین تصور می‌کند ایران در شرایط تحریم نمی‌تواند اعتراض چندانی نسبت به مواضع این کشور داشته باشد و بر این گمان است که ایران به خاطر این شرایط، با ادعای چین درباره‌ی تمامیت ارضی کشور با مماشات برخورد خواهد کرد.  

این پژوهشگر روابط بین الملل ادامه داد: دوم به دلیل اینکه چین از سوی کشور‌های عربی فرصت‌های وسوسه انگیز و احتمالا پاداش‌های مالی زیادی دریافت کرده و یا خواهد کرد، حاضر شده است این بیانیه‌های مشترک را امضا کند.  

این استاد دانشگاه افزود: سوم به این دلیل که می‌داند در شرایط تحریم، نمی‌تواند منفعت چندانی از اقتصاد ایران داشته باشد و لذا با توجه به عدم تحقق برجام، تصمیم گرفته است که جای پای خود را در سایر مناطق خاورمیانه مستحکم کند.  

این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: چهارم به دلیل اینکه کشور‌های عربی به عنوان متحدان غرب حاضر شده اند که اصل چین واحد و پیوستگی این کشور با تایوان را تایید کنند، موضوعی که اصلا خوشایند آمریکا و غرب نیست.  

وی افزود: همه این دلایل در راستای سیاست خارجی منفعت گرایانه چین است و لذا این اقدام چین اصلا عجیب به نظر نمی‌آید و یا یک چرخش در سیاست خارجی این کشور محسوب نمی‌شود. زیرا بر اساس سیاست خارجی منفعت گرایانه، آن کشور ممکن است در هر لحظه کشوری را رها کند و یا به کشوری دیگر بپیوندد؛ بنابراین کسی نباید از این موضوع تعجب کند.  

ذبیحی تصریح کرد:، اما مجموعه این دلایل باعث نشده است که ایران انتظار جبران از چین را نداشته باشد. در نتیجه ایران باید مطالبه خود برای جبران توسط چین را بطور جدی دنبال نماید و در صورت عدم جبران نسبت به کاهش سطح روابط خود با این کشور اقدام نماید.  
این استاد دانشگاه تاکید کرد: وقتی ادعایی درباره تمامیت ارضی ایران در سطح سران دیگر کشور‌ها و آن هم طی یک بیانیه رسمی مطرح می‌گردد، جبران آن با سخنان مطبوعاتی معاون نخست وزیر چین انجام نمی‌شود.  
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: چین همچنین نمی‌تواند این امر را با اعطای تسهیلات بانکی و یا انتقال خدمات فنی و مهندسی و یا امثال این جبران نماید. زیرا موضوع درباره‌ی تمامیت ارضی ایران است و نه مثلا انتقاد از اینکه فلان سیاست خارجی کشور غیر سازنده است.

ذبیحی افزود: البته ایران می‌تواند تهدید بوجود آمده را تبدیل به فرصت نماید. یعنی با درخواست چین برای میانجیگری در روابط میان خود با کشور‌های عربی موافقت کند. بگونه‌ای که همچنان که چین اظهار کرده شرایط برد- برد در روابط برای ایران و اعراب فراهم آید. اما ایران باید همه این‌ها را مشروط به این نماید که چین در بیانیه‌ای رسمی، ادعا‌های خود درباره‌ی تمامیت ارضی کشور را پس بگیرد و یا اینکه در سطح رئیس جمهوری این کشور از این ادعا‌ها عقب نشینی کند.