۲۷ خرداد ۱۴۰۱ - ۱۹:۰۳
نگاهی به بازداشت مرضیه هاشمی در آمریکا؛

پرونده‌های پنهانی که پرس تی‌وی افشا می‌کند

پرونده‌های پنهانی که پرس تی‌وی افشا می‌کند
اولین قسمت از برنامه «پرونده‌های پنهان» نگاهی دارد بر پیشامد بازداشت توجیه‌ناپذیر مرضیه هاشمی در فرودگاه سنت لوئیز آمریکا در اولین ماه از سال ۲۰۱۹ میلادی. رخدادی در بطن سرزمینی که مدعی داشتن آزادی بیان و دفاع از حقوق بشر است.
کد خبر : ۵۹۱۱۵۲

به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از فارس، اولین قسمت از برنامه «پرونده‌های پنهان» نگاهی دارد بر پیشامد بازداشت توجیه‌ناپذیر مرضیه هاشمی در فرودگاه سنت لوئیز آمریکا در اولین ماه از سال ۲۰۱۹ میلادی. رخدادی در بطن سرزمینی که مدعی داشتن آزادی بیان و دفاع از حقوق بشر است. ماجرایی که تا رخ نداده، در نظر عامه سقیم و فراواقعی می‌رسد.

آمریکا که به باور قوی برخی از مسئولینش، از بدو پیدایش تاکنون، مهد دموکراسی و آزادی بوده، عملاً سیاه چاله زندانیان سیاسی است. مرضیه هاشمی، به یمن هویت حرفه‌ای خود در مقام کارشناس و مجری برجسته رسانه و به تفضل کارزار رسانه‌ای ترتیب یافته در رسانه‌های اجتماعی به همت شبکه پرس تی وی و دیگر نهاد‌ها و سازمان ها، پس از گذران حدود ۱۱ روز بازداشت از بند رهایی یافت. لیکن، چنین اقبالی به ندرت نصیب جمعیت سیاهان و مسلمانان و فعالان دربندی می‌شود که، به استناد هیچ و پوچ، هر روز به بهانه‌های واهی قربانی این دست اقدامات در آمریکا می‌شوند. واقعیتی انکارناپذیر که در تاریخ بشریت کم سابقه است.

لیکن، چگونه ممکن است در کشوری که همواره خود را پاسدار حقوق بشر در جهان معرفی کرده، در عرصه حقوق زندانیان، امروز دنیا شاهد رویکردی تا این درجه تبعیض آمیز و دوگانه باشد؟ مهمان برنامه، خانم سینتیا مک کینی، نماینده سابق دموکرات در مجلس نمایندگان و از منتقدین سرسخت سیاست ایالات متحده در حمایت از اشغالگری رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم فلسطین، به این پرسش پاسخ می‌دهد.

به زعم این تحلیلگر، با گذشت زمان، نظام حاکم بر جامعه‌ی آمریکا بتدریج دچار انحطاط گردید و نقض قانون اساسی و حقوق مدنی انسان‌ها که، در مقاطعی از زمان بشدت به چالش گرفته می‌شد، رفته رفته به یک عادت روتین تبدیل گشت. این قانون دیگر برای هیچ کس «اساسی» نیست، زیرا از آرمانش، یعنی حفاظت از منافع شهروندان، کاملاً فاصله گرفته است. واقعیتی شوم که تحت تأثیر تخدیر و دروغ بافی‌های رسانه‌ای از نگاه مردم آمریکا دور مانده است.

در ارتباط با نقش روشنگرایانه رسانه‌ها در آمریکا، خانم «مک کینی» خاطر نشان می‌کند که، اگر رسانه‌های آمریکایی در افشای حقایق پشت پرده در گذشته‌های نه چندان دور بطور نسبی ضابط امر خویش بودند، امروزه همین رسانه‌ها – از جمعی گرفته تا آلترناتیو – به تملک کمپانی‌های بزرگ یا همان جریان سلطه درآمدند و ناچارند در راستای وظایف از پیش تعریف شده، بر فساد حاکمیتی سرپوش گذارند بی آنکه مخاطبان ناآگاه توجهی به این وظیفه داشته باشند.

خانم مک کینی، در پاسخ به پرسش مرضیه هاشمی، مجری برنامه در خصوص کنترل اینترنت در آمریکا و تأثیر آن بر آگاهی بخشی به مردم این کشور می‌افزاید: متاسفانه اینترنت و ساز و کار‌هایی که در نهایت به رشد و توسعه رسانه‌های اجتماعی منتهی گردید، برغم آنکه با پول مالیات دهندگان آمریکایی تامین شده است، عملاً کارکردی در قاموس یک ملجا و منبع عمومی ندارد.

خواه در نتیجه کودتای تدریجی علیه قانون اساسی یا تخدیر توده‌های مردم بوسیله‌ی رسانه‌ها و خواه به هر انگیزه و سبب دیگر، آمریکا با دارا بودن بالاترین آمار زندانیان در جهان، شامل شهروندانی که صرفاً به اتهام منفعل نشدن در برابر نقش دیکته شده‌ی دولت مرکزی سر از سیاه چال‌ها در می‌آورند، سابقه‌ی بسیار تیره و تلخی از خود در تاریخ بجای گذاشته است.

اینکه چطور می‌شود شهروندان عادی آمریکا، با وجود همه‌ی اطلاعات و شواهد دال بر سالم نبودن نظام انتظامی و قضایی و نقض آشکار حقوق شهروندی در این کشور، هنوز نسبت به بی عدالتی حاکم بر سرنوشتشان اظهار بی اطلاعی کنند، باید گفت: نمی‌شود مگر به چوب افسونگری فتان و حیله گری چیره به نام نامی "رسانه".

افشای حاشیه‌های نظام غیر پاسخگویی که تحت کنترل شرکت‌هاست و متعلق به اغنیای دنیا، با رسانه‌ها است. اما اینکه با کدام رسانه؟ پرسش دقیقاً اینجاست! خانم مک کینی، چاره را در وقوع یک دگرگونی اساسی در ارزش‌ها برمی شمرد. چرخشی در مقیاس یک انقلاب به هدف نجات شهروندان و جستاندن حقیقت، عدالت و آسایش از ورطه نابودی.