نویسنده مدعی است فقدان سردار موجب افزایش استقلال‌طلبی برخی گروه‌های شبه‌نظامی نزدیک به ایران در عراق شده است. به‌گونه‌ای که حتی فرماندهی نیروی قدس نیز «قادر به اعمال قدرت بر آنها و هدایت اقدامات شبه‌نظامیان نیست.» او معتقد است حملات این گروه‌ها به نیروهای آمریکایی لزوماً با هماهنگی ایران انجام نمی‌شود.
در این یادداشت ادعا شده که کتائب حزب‌الله در ترور نافرجام الکاظمی نخست‌وزیر عراق نقش داشته و «اگر [شهید] قاسم سلیمانی هنوز زنده بود این اتفاق نمی‌افتاد.» در ادامه آمده است که قطعاً ایران با ترور الکاظمی مخالف بوده است.
نویسنده با این فرضیه که ترور سردار به ارتباط ایران و گروه‌های مقاومت خدشه وارد کرده، تصریح می‌کند که «تضعیف نفوذ ایران بر شبه‌نظامیان در واقع به منافع ایالات متحده آسیب رسانده است.» دولت عراق پس از این ترور شکننده‌تر شده و رابطه حشد شعبی با دولت خصمانه‌تر گشت.
در زمینه پرونده هسته‌ای نیز این ترور موجب اتخاذ رویکردهای تهاجمی‌تر از سوی تهران شد. گام‌های کاهش تعهدات تسریع شد و نظارت‌ها کاهش یافت. امروز هم‌چنان تهران در مسیر پیشرفت‌های هسته‌ای است و مهار این برنامه با چالش مواجه شده است.
تصویب بیانیه خروج آمریکا از عراق و تأکید گروه‌های مقاومت بر ضرورت اجرای آن در آستانه سال نوی میلادی، دولت آمریکا را با چالشی جدی مواجه است. به تعبیر نویسنده «پیامدهای منفی این ترور برای آمریکا هم‌چنان ادامه دارد.» در عین حال که ادعای آسیب به روابط تهران و مقاومت عراق، ممکن است با قصد اخلال بیشتر در این روابط مطرح شده باشد.
