نشست پرسش و پاسخ فیلم «مامان» با حضور آرش انیسی (کارگردان)، مجید برزگر (تهیه‌کننده)، رویا افشار، امیر نوروزی، عرفان ابراهیمی، امیر شمس (بازیگران) زهره علی‌اکبری (طراحی و ترکیب صدا)، پوریا اخوان (طراح صحنه)، فرید طهماسبی (مدیر فیلمبرداری) و میلاد موحدی (آهنگساز)، بعد از ظهر امروز (جمعه ۱۷ بهمن) در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
به گزار خبرآنلاین، در آغاز این نشست، آرش انیسی درباره انتخاب این داستان به عنوان اولین فیلم سینمایی‌اش گفت: «من همیشه فیلمنامه‌های متعددی می‌نوشتم و دنبال ساخته شدنش می‌رفتم، اما نهایتا به سرانجام نمی‌رسیدند. «مامان» فیلمنامه‌ای بود که تصمیم گرفتم برای ساخته شدن آن بجنگم و تا انتها پیش بروم تا فیلم ساخته شود که خداراشکر موفق شدم.»
این کارگردان در پاسخ به چرایی خودکشی شخصیت مادر در فیلم، توضیح داد: «مامان در فیلم خودکشی نکرد. آن اتوبوس آتش گرفت و من خودم هم نمی‌دانم مادر زنده ماند یا نه. این کاراکتر قطعه زمینی دارد که برایش تنها نقطه امید برای بازگشت دوباره به خوشبختی و زندگی است.»
آرش انیسی: برای ساخته شدن «مامان» جنگیدم
مجید برزگر هم درباره تهیه این فیلم و همکاری با انیسی گفت: «روزهای زیادی از تصمیم ما برای ساخت «مامان» می‌گذرد. فیلمنامه جذاب و شخصیت‌پردازی مناسب و شخصیت آرش انیسی، همه از عواملی بود که توجه من را برای حضور در این اثر سینمایی جلب کرد.»
او در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره تاثیر و نقش‌اش در نوشتن فیلمنامه «مامان»، گفت: «شما به حاشیه علاقه‌مندی، ولی باید بگویم من هیچ نقشی در فیلمنامه نداشتم، فقط آن را انتخاب و تحسینش کردم. هیچ‌گاه سطح خودم را به قدری پایین نمی‌آورم که در متن یک کارگردان دست ببرم.»
این تهیه‌کننده و کارگردان افزود: «حتی اغلب سر صحنه نمی‌روم، چون اعتقاد دارم که مبحثی به اسم اعتماد باید میان ما جاری باشد.»
او با اظهار خوشحالی برای حضور در این پروژه بیان کرد: « فیلم «مامان» نفس، ریتم و حال خوبی دارد. من مدیون گروه بازیگرانم هستم و هرچه‌قدر از آنان تشکر کنم باز هم کم است. فیلم‌هایی شبیه به «مامان» تماشاگر خاص خودش را دارد و من از آن مطمئن هستم. فیلم‌های پرفروش متر و معیار ما نیستند و ما مخاطبان‌مان را از گروه دیگری از مردم برمی‌گزینیم.»
مجید برزگر: فیلم‌هایی شبیه به «مامان» تماشاگر خاص خودش را دارد
مجید برزگر تاکید کرد: «کارگردانی را به تهیه‌کنندگی ترجیح می‌دهم اما گمان می‌کنم آثاری را تهیه می‌کنم که کم‌تر تهیه‌کننده‌ای حاضر به ساخت آن‌ها می‌شود.»
در بخشی دیگر از این نشست، رویا افشار، بازیگر با سابقه سینما و تلویزیون درباره بازی کردن نقشِ نانسی توضیح داد: «شخصیت مقتدرانه این شخصیت، مهربانی و مادر بودنش، من را برای ایفای این نقش جذب کرد. شخصیت مامان، بخشی از این جامعه است و طی اتفاقاتی مثل جنگ یا انقلاب، چیزهایی از دست داده است، به همین دلیل جلوی بچه‌هایش می‌ایستد و فکر می‌کند این‌جوری می‌تواند آن‌ها را خوشبخت کند.»
او درباره نقش‌هایی مختلفی که به عنوان مادر بازی کرده است، گفت: «وقتی سناریو را می‌خوانی، فاصله‌گذاری را در ذهنت انجام می‌دهی. من سعی می‌کنم کارهایم شبیه به هم نباشد. همه فیلم‌هایم را دوست دارم و برای همه آن‌ها زحمت کشیده‌ام. حضور در کنار آرش انیسی نیز برای من ارزشمند بود. «سرکوب»، «دشمنان» و «مامان» ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند و فیلمسازانشان هر سه جوان هستند. ما این روزها به فیلمسازان مولف نیاز داریم.»
رویا افشار: جذب شخصیت مقتدرانه و مادرانه نانسی شدم
امیر نوروزی هم درباره ایفای کاراکتر فریدون گفت: «مثل همه انسان‌ها که نقاط شخصیتی متفاوتی دارند، فریدون نیز نیت پلیدانه‌ای ندارد و نمی‌توانم صفت خاصی را به او اطلاق کنم. این شخصیت بر حسب موقعیت دست به این تصمیم می‌زند.»
در ادامه، عرفان ابراهیمی درباره بازی در پروژه «مامان» توضیح داد: «شخصیت احمد، راوی فیلم است. من و آرش انیسی جلسات فراوانی درباره چگونگی رسیدن به نقش داشتیم و خوشحالم که امسال در این‌جا حضور دارم.»
امیر شمس دیگر بازیگر این فیلم گفت: «از چند سال گذشته قرار بود من این نقش را بازی کنم، اما از آن‌جا که فیلم ساخته نشد این موقعیت به تعویق افتاد تا در نهایت توانستم در این فیلم سخت حضور داشته باشم.»
او که با دو فیلم در جشنواره سی‌ونهم حضور دارد، گفت: «فیلم «مامان» برای من بسیار ارزشمندتر از فیلم «مصلحت» است. شخصیت این فیلم بسیار از من دور بود و سر تک تک پلان‌های آن اذیت می‌شدم؛ چون هیچ‌گاه نمی‌توانم با مادرم این‌گونه رفتار کنم.»
سپس نوبت به عوامل فنی فیلم رسید و فرید طهماسبی درباره فیلمبرداری این فیلم توضیح داد: «اکثر صحنه‌های فیلمبرداری این کار داخلی بود. من و آرش انیسی برای چگونگی روایت این فیلم از منظر فیلمبرداری جلسات متعددی در پیش تولید داشتیم و زمان فیلمبرداری چالش جدی نداشتیم.»
میلاد موحدی هم در باره آهنگسازی «مامان» گفت: «ما در اوایل کار با هم درگیر چالش‌هایی می‌شدیم چون نگاه من نقطه نظر یک ناظر بود. اما آرش انیسی موسیقی را در بیان احساس صحنه‌ها می‌دید. خوشبختانه نگاه و شناخت این کارگردان نسبت به موسیقی خیلی درست بود و من امیدوارم نتیجه خوبی شده باشد. بخشی از موسیقی مرهون نگاه این کارگردان است.»
در ادامه، پوریا اخوان درباره طراح صحنه توضیح داد: «کار کردن با کارگردان فیلم اولی خیلی سخت است، زیرا همه مشکلات سر راه فیلمساز اول قرار می‌گیرد. امیدوارم نتیجه خوبی حاصل شده باشد. الان که فیلم را دیدم به این نتیجه رسیدم که شاید صحنه به خوبی دیده نشود و در خدمت فیلم است. این اتفاق یعنی من رسالت خود را درست انجام داده‌ام.»
زهره علی‌اکبری هم درباره طراحی صدای «مامان» گفت: «این فیلم، کاراکترمحور است و تمامی عوامل، بدون به چشم آمدن باید در خدمت فیلمنامه قرار می‌گرفتند. من کار خلوت و ساده و تمیز را بیشتر می‌پسندم و هدف‌مان این بود که بخش صدا هم ساده به نظر برسد و به چشم نیاید.»
به گزار خبرآنلاین، در آغاز این نشست، آرش انیسی درباره انتخاب این داستان به عنوان اولین فیلم سینمایی‌اش گفت: «من همیشه فیلمنامه‌های متعددی می‌نوشتم و دنبال ساخته شدنش می‌رفتم، اما نهایتا به سرانجام نمی‌رسیدند. «مامان» فیلمنامه‌ای بود که تصمیم گرفتم برای ساخته شدن آن بجنگم و تا انتها پیش بروم تا فیلم ساخته شود که خداراشکر موفق شدم.»
این کارگردان در پاسخ به چرایی خودکشی شخصیت مادر در فیلم، توضیح داد: «مامان در فیلم خودکشی نکرد. آن اتوبوس آتش گرفت و من خودم هم نمی‌دانم مادر زنده ماند یا نه. این کاراکتر قطعه زمینی دارد که برایش تنها نقطه امید برای بازگشت دوباره به خوشبختی و زندگی است.»
آرش انیسی: برای ساخته شدن «مامان» جنگیدم
مجید برزگر هم درباره تهیه این فیلم و همکاری با انیسی گفت: «روزهای زیادی از تصمیم ما برای ساخت «مامان» می‌گذرد. فیلمنامه جذاب و شخصیت‌پردازی مناسب و شخصیت آرش انیسی، همه از عواملی بود که توجه من را برای حضور در این اثر سینمایی جلب کرد.»
او در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره تاثیر و نقش‌اش در نوشتن فیلمنامه «مامان»، گفت: «شما به حاشیه علاقه‌مندی، ولی باید بگویم من هیچ نقشی در فیلمنامه نداشتم، فقط آن را انتخاب و تحسینش کردم. هیچ‌گاه سطح خودم را به قدری پایین نمی‌آورم که در متن یک کارگردان دست ببرم.»
این تهیه‌کننده و کارگردان افزود: «حتی اغلب سر صحنه نمی‌روم، چون اعتقاد دارم که مبحثی به اسم اعتماد باید میان ما جاری باشد.»
او با اظهار خوشحالی برای حضور در این پروژه بیان کرد: « فیلم «مامان» نفس، ریتم و حال خوبی دارد. من مدیون گروه بازیگرانم هستم و هرچه‌قدر از آنان تشکر کنم باز هم کم است. فیلم‌هایی شبیه به «مامان» تماشاگر خاص خودش را دارد و من از آن مطمئن هستم. فیلم‌های پرفروش متر و معیار ما نیستند و ما مخاطبان‌مان را از گروه دیگری از مردم برمی‌گزینیم.»
مجید برزگر: فیلم‌هایی شبیه به «مامان» تماشاگر خاص خودش را دارد
مجید برزگر تاکید کرد: «کارگردانی را به تهیه‌کنندگی ترجیح می‌دهم اما گمان می‌کنم آثاری را تهیه می‌کنم که کم‌تر تهیه‌کننده‌ای حاضر به ساخت آن‌ها می‌شود.»
در بخشی دیگر از این نشست، رویا افشار، بازیگر با سابقه سینما و تلویزیون درباره بازی کردن نقشِ نانسی توضیح داد: «شخصیت مقتدرانه این شخصیت، مهربانی و مادر بودنش، من را برای ایفای این نقش جذب کرد. شخصیت مامان، بخشی از این جامعه است و طی اتفاقاتی مثل جنگ یا انقلاب، چیزهایی از دست داده است، به همین دلیل جلوی بچه‌هایش می‌ایستد و فکر می‌کند این‌جوری می‌تواند آن‌ها را خوشبخت کند.»
او درباره نقش‌هایی مختلفی که به عنوان مادر بازی کرده است، گفت: «وقتی سناریو را می‌خوانی، فاصله‌گذاری را در ذهنت انجام می‌دهی. من سعی می‌کنم کارهایم شبیه به هم نباشد. همه فیلم‌هایم را دوست دارم و برای همه آن‌ها زحمت کشیده‌ام. حضور در کنار آرش انیسی نیز برای من ارزشمند بود. «سرکوب»، «دشمنان» و «مامان» ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند و فیلمسازانشان هر سه جوان هستند. ما این روزها به فیلمسازان مولف نیاز داریم.»
رویا افشار: جذب شخصیت مقتدرانه و مادرانه نانسی شدم
امیر نوروزی هم درباره ایفای کاراکتر فریدون گفت: «مثل همه انسان‌ها که نقاط شخصیتی متفاوتی دارند، فریدون نیز نیت پلیدانه‌ای ندارد و نمی‌توانم صفت خاصی را به او اطلاق کنم. این شخصیت بر حسب موقعیت دست به این تصمیم می‌زند.»
در ادامه، عرفان ابراهیمی درباره بازی در پروژه «مامان» توضیح داد: «شخصیت احمد، راوی فیلم است. من و آرش انیسی جلسات فراوانی درباره چگونگی رسیدن به نقش داشتیم و خوشحالم که امسال در این‌جا حضور دارم.»
امیر شمس دیگر بازیگر این فیلم گفت: «از چند سال گذشته قرار بود من این نقش را بازی کنم، اما از آن‌جا که فیلم ساخته نشد این موقعیت به تعویق افتاد تا در نهایت توانستم در این فیلم سخت حضور داشته باشم.»
او که با دو فیلم در جشنواره سی‌ونهم حضور دارد، گفت: «فیلم «مامان» برای من بسیار ارزشمندتر از فیلم «مصلحت» است. شخصیت این فیلم بسیار از من دور بود و سر تک تک پلان‌های آن اذیت می‌شدم؛ چون هیچ‌گاه نمی‌توانم با مادرم این‌گونه رفتار کنم.»
سپس نوبت به عوامل فنی فیلم رسید و فرید طهماسبی درباره فیلمبرداری این فیلم توضیح داد: «اکثر صحنه‌های فیلمبرداری این کار داخلی بود. من و آرش انیسی برای چگونگی روایت این فیلم از منظر فیلمبرداری جلسات متعددی در پیش تولید داشتیم و زمان فیلمبرداری چالش جدی نداشتیم.»
میلاد موحدی هم در باره آهنگسازی «مامان» گفت: «ما در اوایل کار با هم درگیر چالش‌هایی می‌شدیم چون نگاه من نقطه نظر یک ناظر بود. اما آرش انیسی موسیقی را در بیان احساس صحنه‌ها می‌دید. خوشبختانه نگاه و شناخت این کارگردان نسبت به موسیقی خیلی درست بود و من امیدوارم نتیجه خوبی شده باشد. بخشی از موسیقی مرهون نگاه این کارگردان است.»
در ادامه، پوریا اخوان درباره طراح صحنه توضیح داد: «کار کردن با کارگردان فیلم اولی خیلی سخت است، زیرا همه مشکلات سر راه فیلمساز اول قرار می‌گیرد. امیدوارم نتیجه خوبی حاصل شده باشد. الان که فیلم را دیدم به این نتیجه رسیدم که شاید صحنه به خوبی دیده نشود و در خدمت فیلم است. این اتفاق یعنی من رسالت خود را درست انجام داده‌ام.»
زهره علی‌اکبری هم درباره طراحی صدای «مامان» گفت: «این فیلم، کاراکترمحور است و تمامی عوامل، بدون به چشم آمدن باید در خدمت فیلمنامه قرار می‌گرفتند. من کار خلوت و ساده و تمیز را بیشتر می‌پسندم و هدف‌مان این بود که بخش صدا هم ساده به نظر برسد و به چشم نیاید.»
