به عنوان یک دانشجو می خواستم چند نکته را خدمت استاد محترم، حناب توکلی عرض کنم.
اولا" بیرون آوردن این استخوان وظیفه دستگاه قضایی است و نه دانشجویان. دانشجویان درگیر مسائل مهمتری هستند و نیازی به جار و جنجال در این ماجرا نمی بینند.
ثانیا" از این استخوانها در زخمهای بدنه نظام بسیار است. اگر بخواهیم به این مسائل بپردازیم، دهها تن از نمایندگان مجلس هر کدام یک استخوان در زخم محسوب می شوند. چه اصراری هست که همین یک استخوان را بیرون آورید؟
ثالثا" به فرض که این استخوان بیرون آمد، فکر خونریزی بعد از آن و تاثیر این جراحی بر سلامت بیمار را کرده اید؟ اگر این استخوان را بیرون کشیدید و رئیس جمهور یک استخوان دیگر را جای آن گذاشت چه میکنید؟
رابعا" در یکی از سایتهای ضدانقلاب خواندم که میخواست اختلاف بین رهبری و رئیس جمهور را القا کند. آنها شما را به عنوان نماینده رهبری و رحیمی را به عنوان نماینده رئیس جمهور قرار داده و اختلاف شما دو تن را به سطوح بالای نظام کشانده اند. پس به عنوان یک دانشجو و شاگرد از شما تقاضا دارم که این استخوان را لای زخم تکان ندهید که فقط منجر به خراش خوردن زخم و خونریزی بیشتر میشود، نه بهبود آن.
پی نوشت: جوابی که محمدرضا رحیمی به این اظهارات داد هم در مضر بودن دست کمی از این حرفهای توکلی نداشت. جای تاسف است که این افراد بدون درک صحیح موقعیت خود، از اعتبار نظام هزینه می کنند. بنده هم برای توکلی و هم رحیمی احترام قائلم و از زحماتی که به واسطه مسئولیتشان میکشند، تشکر می کنم. اما این رسمش نیست...