۷ رفتار آسیب‌زا در دوران عقد

دوران عقد موجب آمادگی و آماده‌سازی زوج‌ها برای رفتن زیر یک سقف و کمک به نگاهی دقیق‌تر و صادقانه‌تر به روابط‌شان با یکدیگر می‌شود و این فرصت را به آن‌ها می‌دهد تا درباره اهداف‌شان، نگرش‌هایشان، ترس‌ها و تردیدهایشان و مسائل اقتصادی و آن چه که هستند و می‌توانند باشند، اهداف و دلایل ازدواج‌شان بیشتر تفحص کنند و به نوعی به خودآگاهی دست یابند. در این بین برخی رفتار‌ها و اقدامات از سوی زوج‌ها در دوران عقد، ناکارآمد و آسیب‌زننده است که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود.

ارتباط خیلی‌کم یا خیلی‌زیاد با خانواده همسر
خراسان در ادامه نوشت: درست است که پس از عقد، دو نفر با یکدیگر ازدواج کرده‌اند، اما قرار نیست در این دوره مدام منزل خانواده همسر باشند به هر دلیل و با هر بهانه‌ای. رابطه زیاد و افراطی می‌تواند روی خانواده همسر و همسر را به یکدیگر باز کند و این قضیه به اختلاف و ناراحتی متعددی منجر شود. از طرفی اصلاً رفت و آمد نداشتن و بی‌اعتنایی کردن هم درست نیست. بهتر است که زوج‌ها با تدبیر مطلوب و طبق عرف و فرهنگ بین خودشان میزان این رابطه‌ها را درست مدیریت کنند. دور بودن یکی از دو نفر و حضور فیزیکی نداشتن او در طولانی مدت سبب می‌شود آشنایی کمتری از هم کسب کنند. همین‌طور امکان دارد به سرد شدن ارتباط عاطفی آن‌ها منجر و در نتیجه باعث ایجاد اختلاف و دعوا در دوران عقد شود.

بها دادن به رسم و رسوم تجملاتی
متأسفانه در سال‌های اخیر آن‌قدر به رسم و رسوم و تشریفات مراسم ازدواج و برگزاری مراسم آن توسط برخی تازه عروس و داماد‌ها بها داده می‌شود که مقاصد مهم‌تر برای شروع زندگی مشترک فراموش می‌شود. دغدغه تدارک برترین مراسم جشن ازدواج، خرید وسایل آن‌چنانی و ... فشار اقتصادی و اضطراب روانی متعددی به زوج‌ها و خانواده‌هایشان وارد می‌کند. حتی این فشار‌ها یا به توافق نرسیدن بر سر رسومی خاص، عاملی برای ایجاد درگیری و اختلافات جدی و بالا گرفتن جر و بحث در دوران عقد می‌شود. البته کرونا تا حدودی این مسئله را مدیریت کرده است، اما باز هم نباید درگیر مسائل تجملاتی شد.

پنهان کاری درباره شرایط حال و گذشته
برخی اشخاص در طول خواستگاری یا حتی زمان عقد برای جلب نظر طرف مقابل، اطلاعات مهمی از زندگی حال یا گذشته خود را پنهان نگه می‌دارند. این اطلاعات امکان دارد حاوی مسائلی مانند داشتن بیماری خاص به خصوص لاعلاج، سابقه کیفری، وجود روابط جدی یا ازدواج ناموفق، تفاوت در دیدگاه مذهبی، استعمال مواد مخدر و ... باشد. پنهان سازی یا دروغ گفتن درباره این مسائل تنها در یک زمان محدود امکان‌پذیر است و با افشا شدن واقعیت در دوران عقد با رفتن به زیر یک سقف، اعتماد طرف مقابل را برای شروع زندگی از بین می‌برد.

داشتن رابطه زناشویی مانند زن‌و‌شوهر‌های زیر یک سقف
شناختن یکدیگر و فهمیدن این‌که آیا زوج خوبی در کنار هم هستید یا نه جزیی از اهداف مهم دوران عقد است. در کنار شناخت روحیات یکدیگر، خانواده‌ها، اهداف و برنامه‌ریزی‌تان برای آینده بررسی حوزه جنسی هم جزو مهم‌ترین شناخت‌ها محسوب می‌شود؛ مثل شناخت درباره گرایش‌ها وجذابیت‌های جنسی و در یک کلام تناسب جنسی که با طرف مقابل‌تان دارید. اما این کنجکاوی نباید منجر به رابطه کامل شما همچون زن‌و‌شوهر‌های زیر یک سقف در دوران عقد شود. یکی از مهم‌ترین حریم و مرز دوران نامزدی و عقد، رابطه زناشویی است. این اتفاق در دوران عقد به این دلیل توصیه نمی‌شود تا در صورتی که افراد احساس کردند مناسب یکدیگر نیستند و اگر لازم شد خدای ناکرده به دلایل منطقی و مهم از هم جدا شوند، این جدایی با کمترین آسیب انجام شود.

مدیریت نکردن دخالت خانواده‌ها
یکی از مشکلاتی که در دوران عقد به وجود می‌آید و جزو رایج‌ترین آن‌ها هم به شمار می‌آید، ناتوانی دختر و پسر برای مدیریت اظهارنظر‌های خانواده‌هاست. نظاره‌گری، حساسیت و تاثیر طرحواره‌های والدین از والدین خودشان در زمینه ازدواج‌شان، امکان دارد سبب ایجاد کدورت جدی شود.

اهمیت ندادن به تردید‌های خود
وقتی درباره ازدواج با فردی تردید‌هایی داریم، ممکن است آن‌ها را نادیده بگیریم. برخی از افرادی که تمایلات وسواسی دارند، به دلیل وسواس، دایم دچار تردید می‌شوند. از این افراد که بگذریم، بی‌توجهی به احساسات درونی و بی‌توجهی به تردید‌هایی که داریم، مسلماً اشتباه است. زمانی که تردیدی وجود دارد تا وقتی که آن تردید برطرف نشود، نباید ازدواج کنیم. وقتی به یک نفر شک و تردید داریم لازم است با شناخت بیشتر و با زمان بیشتر و پرس‌و‌جوی بیشتر بر تردید‌ها غلبه کنیم وگرنه نادیده گرفتن تردید‌ها مشکلی را حل نمی‌کند. برخی اوقات ما به تردید‌های خود توجه نمی‌کنیم، چون اعتماد به نفس ما پایین است. در دوران عقد هم باید تردید‌ها با حوصله و دقت بررسی شود. مثلا اگر احساس می‌کنید که همسرتان در حال خیانت است، مواد مصرف می‌کند یا ...، قبل از رفتن به زیر یک سقف باید تکلیف این مسائل را مشخص کنید.

مقایسه کردن همسر با دیگران
گاهی وقت‌ها زوج‌ها در این دوره بنا بر نیت تغییر شخصیت و رفتار‌های طرف‌مقابل، حل مشکلات، تربیت کردن دیگری و ... شروع به مقایسه کردن همسر خود با اشخاص دیگر و زندگی دیگران می‌کنند. این موضوع می‌تواند به سرکوب طرف مقابل و نابود کردن اعتماد به نفس وی ختم شود. دایم اسم زن یا شوهر دیگران را بردن و تعریف و تمجید از آن‌ها، نتیجه مناسبی نخواهد داشت جز ناامیدی از ازدواج و احساس تحقیر شدن. متنفر شدن از فردی که دایم با او مقایسه می‌شود، دوری و کشمکش‌های پی‌درپی و بی‌نتیجه هم از دیگر ضرر‌های چنین مقایسه‌هایی است.