به گفته مدیران شهری هرگاه از مردم ساکن در پایتخت درباره بزرگترین مشکلات این کلانشهر بپرسیم و از آن‌ها نظرسنجی کنیم حل دو مشکل ترافیک و آلودگی هوای تهران مهمترین دغدغه آن‌هاست، به شکلی که از نظر مردم حل مشکل و معضلات اجتماعی مانند اعتیاد و جمع آوری معتادان متجاهر در رتبه‌های پس از ترافیک و آلودگی هوا قرار می‌گیرد.
حل مشکل ترافیک و آلودگی هوا در پایتخت به شعاری بدل شده است که هرگاه فردی قصد تکیه زدن بر مسند مدیریت شهری را دارد با بیان اینکه می‌توان ترافیک و آلودگی هوای پایتخت را حل کرد و نسخه آن در مشت اوست، توانسته رأی اعتماد از نهاد‌های مسئول و مردم بگیرد و پشت خود را به کرسی گرم مدیریت شهری تکیه دهد.
این شعار‌ها تا جایی ادامه پیدا می‌کند که بسیاری از مدیران فارغ از مسئولیت‌های خود به دنبال تجزیه و تحلیل عملکرد مدیران پیش از خود هستند و تمام مشکلات را به یکدیگر وصل می‌کنند تا به همه ثابت کنند اگر در نقطه‌ای از پایتخت شاهد ترافیک و آلودگی هوا هستیم به دلیل آن است که مدیران اسبق شهری در نقطه‌ای دیگر طرح عمرانی غلط اجرا کرده اند.
با روی کار آمدن شورای شهر پنجم (شهریور ۹۶) هنوز بعد از گذشت بیش از ۳۶ ماه از فعالیت این نهاد هنوز مدیران شهری به دنبال عیب جویی و اثبات ناکارآمدی مدیران اسبق شهری هستند و تا به امروز گام موثری برای حل مشکل ترافیک و آلودگی هوا بر نداشته اند.
در کنار انفعال مدیریت شهری در حل مشکل ترافیک و آلودگی هوا که گام موثر آن توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی بود، حال این روز‌ها به بهانه قفل شدن معابر پایتخت ناشی از لغو طرح ترافیک مدیریت شهری به دنبال اجرای مجدد محدودیت‌های ترافیکی (طرح ترافیک و طرح کاهش آلودگی هوا) است تا به بهانه بازگشایی معابر قفل شده مناطق مرکزی پایتخت، این منبع درآمد خود از این محل را مجدد احیاء کند.
در کنار بازی مدیریت شهری با جان مردم با اجرای محدودیت‌های ترافیکی (طرح ترافیک و طرح کاهش آلودگی هوا) در روز‌های کرونایی پایتخت، حال شهرداری تهران لایحه‌ای با عنوان محرک اقتصادی پایتخت با تمرکز صنعت ساختمان را به شورای شهر تهران ارائه کرد که با استفاده از آن بتواند به شکل جامع تری منابع مالی از دست رفته خود را در روز‌های کرونایی پایتخت جبران کند.
لایحه محرک اقتصادی که در ۱۷ بند تهیه شده است بر صنعت ساخت و ساز تمرکز دارد و در کنار ارائه بسته‌های تشویقی به بساز بفروش‌ها که مدیریت شهری تمرکز ویژه‌ای روی تبلیغ آن‌ها دارد و با استفاده از رسانه‌های در اختیار خود می‌خواهد به شهروندان به گونه‌ای القا کند که دنبال کسب درآمد نیست، بند خط آسمان را در آن به تصویب رساند.
اگر بخواهیم خط آسمان را به زبان ساده تعریف کنیم با تصویب آن به شهرداری تهران اجازه داده شد اگر در خیابان و کوچه‌ای ساختمان‌هایی با ارتفاع متفاوت وجود داشت (ساختمان ۵ طبقه در کنار ساختمان ۳ طبقه قرار داشت) به دلیل اشرافیت ساختمان ۵ طبقه بر روی ساختمان ۳ طبقه و حفظ خط آسمان می‌توان ساختمان‌های ۳ طبقه با ۲ طبقه تراکم را به ارتفاع ساختمان‌های مجاور رساند تا اشرافیت ساختمان‌های اطراف از روی آن‌ها برداشته شود.
اما این شکل تصمیم گیری در مدیریت شهری هیچ گونه هم سویی با حل مشکل ترافیک پایتخت ندارد، زیرا یکی از مهمترین مشکل ساختمان‌ها کمبود پارکینگ است که موجب می‌شود بسیاری از شهروندان وسایل نقلیه خود را در معابر عمومی پارک کنند که همین امر باعث افزایش بار ترافیک به معابر فرعی می‌شود که در نهایت با کم شدن عرض خیابان تردد در معابر با کندی مواجه می‌شود.
هرگاه به سراغ یکی از مدیران شهری رفتیم تا از چرایی کمبود پارکینگ در پایتخت صحبت کند، همواره موضوع کمبود زمین مطرح شد و بسیاری از آن‌ها گفتند برای احداث پارکینگ‌های جدید در معابر پایتخت نیاز به ورود سرمایه گذار بخش خصوصی و انجام طرح‌های مشارکتی است.
حال این اظهار نظر چه میزان درست است جای بررسی دارد، زیرا شهرداری تهران به عنوان بزرگترین ملاک (دارای بیشترین املاک) می‌تواند با تهاتر بسیاری از املاک تجاری خود به طرح توسعه پارکینگ‌های عمومی پایتخت سرعت ببخشد.
زهرا نژاد بهرام عضو رئیس کمیته شهرسازی شورای شهر تهران در تشریح آخرین وضعیت احداث پارکینگ عمومی و تأمین پارکینگ ساختمان‌ها در طرح خط آسمان گفت: باید به این نکته تأکید کنم که در مصوبه خط آسمان به موضوع تأمین پارکینگ نیز توجه شده است.
رئیس کمیته شهرسازی شورای شهر تهران افزود: اگر قرار بر این باشد ساختمانی ۳ طبقه در کنار ساختمانی ۵ طبقه، ۲ طبقه تراکم بگیرد باید تدابیر لازم از سوی مالک برای تأمین پارکینگ اندیشیده شود.
او در پاسخ به این سوال که اگر مالک ساختمان نتواند پارکینگ مورد نیاز را تأمین کند، تکلیف کمبود پارکینگ ساختمان چه می‌شود؟ گفت: اگر شرایط پارسل (قطعه زمین) این امکان را به مالک و یا سازنده نداد تا برای افزایش طبقه کار تأمین پارکینگ را انجام دهد، آن گاه می‌تواند هزینه هر تعداد کمبود پارکینگ ملک خود را به شهرداری پرداخت کند تا شهرداری پارکینگ‌های محله محوری برای آن‌ها احداث کند.
قرار بر این است پارکینگ‌های محله محوری در شعاع ۵۰۰ متری املاک احداث شود تا کمبود پارکینگ تراکم ایجاد شده در ازای پرداخت پول از سوی مالکان حل شود. حال این پرسش مطرح می شود که اگر شهرداری تهران در ازای دریافت پول می‌تواند پارکینگ مورد نیاز شهر را تأمین کند و چرا موضوع کمبود زمین از سوی مدیران شهری مطرح می‌شود؟
حال با در کنار هم قرار دادن هزار تیکه پازل اقدام‌های مدیریت شهری در حوزه اجرای مجدد طرح ترافیک، تصویب لایحه محرک اقتصادی با تمرکز بر صنعت ساختمان، تصویب خط آسمان در شورای شهر تصویری شکل می‌گیرد که نشان دهنده این موضوع است مدیریت شهری پایتخت در کنار آن که در نقد مدیران اسبق پایتخت لحظه‌ای کوتاه نیامد، از هیچ اقدامی نیز در جهت کسب درآمد کوتاهی نکرد و همچنان به دنبال تأمین کسری بودجه خود از جیب شهروندان است.