"صراط" - سرویس سیاسی - ابوالفضل مرادی/ شاید برای بسیاری از تحلیلگران مسائل سیاسی جهان این سوال مطرح شده باشد که چرا موج دیکتاتور برانداز «بیداری اسلامی» که تا این لحظه بسیاری از کشورهای عربی واقع در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را ظرف یک سال گذشته در نوردیده است به مرزهای عربستان سعودی نرسیده و یا منحصرا محدود به مناطق شیعه نشین استان های شرقی این کشور می باشد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت همزمان با پیروزی انقلاب مردم مصر در 22 بهمن ماه ، پادشاه عربستان که از مدتی قبل در یکی از کشورها برای مداوا به سر می برد، در چهارم اسفند ماه سراسیمه به کشور بازگشت و با درک اوضاع حساس منطقه و کشور در کمتر از یک ماه یعنی تا پایان اسفند ماه دست به اقدامات پیشگیرانه ای زد که البته تا هم اکنون هم ادامه دارد.
در همان ابتدا بسته های مالی را تحت عنوان " کمک هزینه ی اجتماعی ، رفاهی و معیشتی " به ارزش تقریبی 130 میلیارد دلار به مردم اهدا کرد که باعث شعف و خرسندی قشر محروم و شادی و هیاهوی کارمندان و افراد کم درآمد شد.
از آن جمله ؛
- افزایش 15 درصدی حقوق کارمندان و کارکنان دولت
- اعطای حق رأی و کاندید شدن زنان در شوراهای شهرداری ها و مجلس شورا
- تغییرات در بدنه حکومت از طریق عزل و نصب ها
- تشکیل وزارتخانه مسکن و همچنین ایجاد صندوق وام مسکن ( لازم به توضیح است پس از بیکاری مشکل مسکن بزرگترین مشکل در این کشور بوده و سالانه به حدود 200 هزار واحد مسکونی نیاز است که تا سه سال آینده به دو میلیون کمبود واحد مسکونی خواهد رسید.بنابراین ایجاد این وزارتخانه و تأمین بودجه برای وام مسکن اقدام بسیار مهم و اقدام پیشگیرانه درخوری بود)
- روی کار آوردن چهره های جوان و جدید در مناصب حکومتی
- تلاش برای مدرنیزه کردن نیروهای مسلح
- بخشودگی بدهی های بانکی کشاورزان و دامداران
- فعال تر شدن جمعیت های حقوق بشری و تقویت آنان
- تقویت هیأت " امر به معروف و نهی از منکر " از طریق تاسیس دفاتر و شعبات فرعی و همچنین کاهش سخت گیری های پلیس مذهبی این کشور
- تشکیل هیئت مدیره صندوق توسعه املاک و مستغلات
- شتاب در جهت ورود به باشگاه کشورهای هسته ای جهان ( تأسیس 16 راکتور هسته ای ظرف 20 سال آینده)
- موافقت با استخدام قطعی تمام کارمندان قرار دادی و پیمانی شاغل دستگاه های دولتی
- عفو بیش از 20 هزار شهروند زندانی ( زندانیان غیر سیاسی)
- رسیدگی به امور زیر بنایی شهر آسیب پذیر جده ( با وقوع سیل سال گذشته اعتراضاتی در این شهر صورت گرفت. همچنین بعد از شهرهای شیعه نشین استان الشرقیه ، این شهر بالقوة پتانسیل بروز جنبش ها و اعتراضات مردمی را داراست.)
- افزایش کمک هزینه تحصیلی دانشجویان داخل و خارج از کشور و اعطای 2 ماه کمک هزینه تحصیلی به عنوان پاداش.
- وعده برگزاری انتخابات شورای شهری که برگزاری دور جدید این انتخابات از دو سال پیش تا کنون با کارشکنی های دولت به تعویق افتاده است.
- آزادی جمعی از زندانیان سیاسی و علمای برجسته ی شیعه در منطقه الشرقیه
- افزایش بودجه ای به مبلغ 500 میلیون ریال سعودی برای امور اجتماعی
- دستور پرداخت 2 ماه حقوق به عنوان پاداش به تمام کارکنان دولت در بخش لشکری و کشوری
- پرداخت مستمری بیمه بیکاری به میزان ماهانه 2 هزار ریال سعودی به یک میلیون و پانصد هزار شهروند بیکار و همچنین رسیدگی به وضعیت بیکاران از طریق دستور به وزارت کار مبنی بر بررسی کامل مشکل بیکاران و اجرای برنامه های حمایتی
- برگزاری یک جلسه فوری مشترک بین وزارت کار و وزارت تجارت و بازرگانی و صنایع و جمعی از تجار و بازرگانان برای بررسی روند سعودی سازی مشاغل و همچنین اتخاذ اقداماتی برای کارآفرینی شهروندان سعودی در بخش های خصوصی
- تعیین حداقل حقوق و دستمزد برای کارگران و کارمندان دولت به میزان 3 هزار ریال سعودی
- تأمین مسکن مناسب و ارزان قیمت برای اقشار کم درآمد جامعه از طریق احداث بیش از 500 هزار واحد مسکونی با تخصیص بودجه ای به میزان 250 هزار میلیارد ریال سعودی
- افزایش سقف حداقل وام خرید مسکن و مستغلات از رقم 300 هزار به 500 هزار ریال سعودی
- اعطای مسکن به تمام نظامیان بدون مسکن
- تاسیس مجمع فقهی زیر نظر هیات کبار العلماء
- اختصاص 200 تا 500 میلیون ریال سعودی به توسعه و افزایش دفاتر و شعبات امر به معروف و نهی از منکر و توسعه امور ارشادی
- مبارزه با پدیده ی سرسام آور تورم در کشور
- ایجاد بیش از 500 دفتر جدید در وزارت تجارت و بازرگانی برای کنترل و نظارت بر قیمت ها در بازار و اعمال قانون نسبت به گران فروشان
- تشکیل هیئت ملی مبارزه با فساد و همچنین تقویت جایگاه و نقش دو هیئت تحقیق و دادستانی و هیئت نظارت و تحقیق در کشور
- دستور پادشاه برای بهبود سطح نظارت بر امور بهداشتی و اجرای برنامه فراگیر بهداشتی از طریق اختصاص 16 میلیارد ریال سعودی برای طرح هایی از قبیل احداث بیمارستان ها و مراکز درمانی و پزشکی در تمام نقاط کشور از سوی وزارت بهداشت
- ایجاد موقعیت شغلی برای جوانان جویای کار در کشور ( ایجاد 60 هزار موقعیت شغلی در بخش نظامی و امنیتی وزارت کشور بخشی از این تلاش ها به شمار می رود.)
- افزایش یک الی دو گروه به رتبه تمامی کارمندان نهادها و موسسات دولتی
- دست به دامن نهادهای دینی شدن آل سعود برای صدور فتوای حرام بودن تظاهرات اعتراض آمیز و انتشار بیش از یک و نیم میلیون نسخه از این فتوا در بین شهروندان سعودی
به عقیده تحلیلگران سیاسی اگر چه وعده های فوق الذکر به عنوان اقدامات پیشگیرانه و زیرکانه خاندان آل سعود با واکنش مثبت و البته موقتی و مقطعی مردم روبه رو شد و بروز تغییرات گسترده در ارکان این کشور را تا حدودی به تاخیر انداخت اما انجام اصلاحات سیاسی ، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در تمام زمینه ها نیز در آینده نزدیک اجتناب ناپذیر به نظر می رسد . به طوری که علیرغم اقدامات اخیر دولت همچنان به برخی مطالبات مردم در گوشه و کنار کشور پاسخ داده نشده است.
به طور مثال گسترش مطالبات شیعیان این کشور ، تجمع اعتراض آمیز خانواده های زندانیان سیاسی در مقابل ساختمان وزارت کشور در شهر ریاض ، ارسال نامه های سرگشاده از سوی جمعی از حقوقدانان و فعالان اجتماعی و فرهنگی به ملک عبدالله به دلیل اعتراض به احکام صادره از سوی محاکم قضایی علیه عاملان ناآرامی ها و درخواست رسیدگی به ناآرامی های منطقه شرقیه ، اعتراض فرهنگیان به ویژه زنان فرهنگی به وجود تبعیضات و همچنین وضعیت معیشتی و رفاهی ، نارضایتی مردم نسبت به افزایش بی قید و بند قیمت کالاهای اساسی زندگی ، تهیه و ارسال طومارهایی مبنی بر ضرورت انجام اصلاحات فراگیر در کشور ، تحرک زنان در زمینه رفع ممنوعیت رانندگی برای این قشر جامعه و فراخوانی های اخیر برای اعتراضات گسترده در سراسر کشور که آخرین آن اوایل دی ماه جاری صورت گرفته بود و..... تنها و تنها بخشی از این مطالبات بی پاسخ شهروندان سعودی است که از آن می توان به خاکستر زیر آتش نام برد.
با توجه تحولات داخلی و خارجی این کشور پیش بینی می شود عربستان به حرکت ماشین اصلاحات سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی خود شتاب بیشتری خواهد داد تا از بروز و گسترش اعتراضات به سراسر این کشور جلوگیری کند. در خوش بینانه ترین حالت ممکن می توان گفت حداقل تا پایان عمر پادشاه کنونی این روند همچنان ادامه خواهد داشت.
آن چه که قابل توجه است مدل سازی و استفاده صحیح و سریع غرب از خیزش ملت های منطقه و بهره برداری از آن در جهت حصول اهداف دلخواه است. بیداری اسلامی یک خیزش مردمی با هدف سرنگونی دیکتاتورهای منطقه و بهره مندی ملت ها از منافع ملی شان است اما غرب به سرعت توانست با مدلیزه کردن این حرکت در جایی مثل سوریه با سوء استفاده از واژه بهار عربی، دست به یک شورش نظامی بزند و موجی منفی بر علیه یک کشور ضد اسرائیلی با دولتی مردمی ایجاد کند.
در جایی مثل عربستان هم، راه های مبارزه با خواست های به حق یک جامعه را با دیکته کردن اصلاحاتی بی ضرر به عنوان مُسکنی فوری،در اختیار دولتی مستبد و غیر مردمی قرار می دهد.
سوال این است که جایگاه ایران به عنوان کشوری که از ابتدا قصد صدور مدل انقلاب اسلامی را داشته است کجاست؟ چرا ایران هنوز یک مدل کلاسه بندی شده به عنوان راهکارهای استراتژیک پیش از انقلاب و بعد از انقلاب در اختیار ملت های تشنه عدالت و اسلام منطقه قرار نداده است؟
چرا در حالی که ما صاحب یک اندیشه جهانشمول و یک برنامه مدون ۳۰ ساله انقلابی هستیم عکس العمل مناسبی در قبال تشنگی بی حد ملت های منطقه نسبت به اندیشه ها و آرمان های امام خمینی (ره) نشان نمی دهیم؟
........................................
راستی با ((بیل)) چی کارا میشه کرد؟