۱۸ دی ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۲
استراتژی کم هزینه جنبش بی حرکت:

نامه می نویسم پس هستم!

زمانی که شخصیت مورد نظر از محبوبیت و کاریزمای بالایی برخوردار باشد و مخالفت علنی با وی موجب حذف و یا در مضیقه قرار گرفتن بیشتر گروه شما شود؛ نامه نگاری می تواند با کمترین هزینه موجبات حضور انگلی جریان متبوع شما را فراهم سازد.
کد خبر : ۴۹۶۴۷

"صراط" - نامه نوشتن دسته جمعی به یک شخصیت مطرح و مشهور در مواقع خاصی به عنوان یک استراتژی موقتی می تواند از خاموش شدن چراغ یک تفکر اقلیتی جلوگیری کند. به طور مثال وقتی یک اقلیت ضعیف مایل باشد بدون پذیرفتن و زیر بار رفتن قوانین تاسیس یک رسانه با بهره بردن از کمترین امکانات بیشترین تاثیر گذاری را داشته باشد، نامه نوشتن می تواند در ایام اقتدار رقیب فرصت مناسبی برای زندگی انگلی در فضای سیاسی ایجاد کند.

دوم زمانی که شخصیت مورد نظر از محبوبیت و کاریزمای بالایی برخوردار باشد و مخالفت علنی با وی موجب حذف و یا در مضیقه قرار گرفتن بیشتر گروه شما شود.

سوم زمانی که شما در یک جامعه ارزشمدار زندگی می کنید همیشه نامه نوشتن یا به عبارتی نصیحت کردن یک شخصیت با قدرت مذهبی- معنوی و یا سیاسی-  اجتماعی می تواند گروه شما را به عنوان اقلیتی مصلح و محترم مطرح کند در صورتی که ممکن است در واقع عملکرد شما موجب شده باشد از اکثریت به اقلیتی بی خواهان طرفدار شوید.

دلایل زیاد دیگری نیز در توجیه رفتارهای این روزهای اقلیت رو به زوال برانداز وجود دارد. واقعیت این است که اگر این افراد که این روزها مرتب و به صورت هدفمند و با هماهنگی تیم های رسانه ای خارج از کشور به سرعت مشغول نامه نگاری با سران نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند از پایگاه مردمی برخوردار بودند به جای این اقدامات کودکانه و علم کردن اشخاص، حزبی تاسیس می کردند و در عرصه انتخابات برای کسب قدرت سیاسی تلاش می کردند. اما چون همه برگ های شان یک جا خرج کرده اند به قول معروف با تشتی از حنا که دیگر نه رنگی دارد نه خواهانی تنها مانده اند.

نامه نگاری امثال احمد منتظری و پسر منافق حجت الاسلام زم نه تنها برای اپوزیسیون ارزش خبری ندارد بلکه موجبات تمسخر بیش از پیش ایشان را نیز فراهم کرده است. آنها خوب می دانند که بعد از انتشار نامه های آنچنانی زندانیان فتنه گر و اعتصاب غذاهای کذایی، دیگر موفق نخواهند شد توجه مردمی را به فتنه و به قول خودشان جنبش! جلب کنند اما می دانند که به هر حال باید کاری کرد!

نامه می نویسیم پس هستیم! کاش آقازاده های لوس مسئولین دون پایه سابق نظام درک می کردند که بر فرض اگر جنبش پیروز هم شود نامه نگاری اینترنتی از گوشه منزل گرم و راحت پدر، سابقه خوبی برای سهم خواهی در آینده جنبش نخواهد بود و مسلما بیشتر از جیره ای که اکنون از امثال مهدی هاشمی و موشه دایان دریافت می کنند، کاسب نخواهند شد. یا بدتر از آن... شاید نامه ها دیده شوند اما بعید است اشخاصی مثل شما با چنین اقداماتی مطرح شوند و ماندگار بمانند.

نظرات بینندگان
ناشناس
|
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
|
۱۶:۵۸ - ۱۸ دی ۱۳۹۰
۵
۶
تاریخ خواهد نوشت دون پایه که بود. کاش باشید و ببینید.
محسن فاضلی
|
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
همين الآن نوشته شده که دون پايه، پيروان همان مزدورهای قديمی هستند روزی ميرزاآقاخان نوری، تقی زاده، احمد کسروی و ... بوده اند امروز هم موجودات پستی که در دامان روباه پير با خفّت و خواری دريوزگی دشمن می کنند و به ملت خود ناسزا می گويند.
حامد
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۰:۴۲ - ۱۸ دی ۱۳۹۰
۰
۱
چقدر تاریخ ایران پس از انقلاب برای دو نسل بعد از ما عذاب آور خواهد بود...
بدتر از حمله مغول یا اعراب
بدتر از پادشاهان بی کفایت قاجار
بدتر از کل تاریخ بشریت
علیرضا
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۲۷ - ۱۸ دی ۱۳۹۰
۰
۰
به هر حال این لقمه های حروم باید از یه جایی بیرون بزنه دیگه!