۰۳ آذر ۱۳۹۸ - ۱۰:۳۱

آقای بازیگر:برای درمان بیماری‌ام میلیون‌ها تومان هزینه کرده‌ام

آقای بازیگر:برای درمان بیماری‌ام میلیون‌ها تومان هزینه کرده‌ام
بازیگر سریال «ترش و شیرین» گفت: هرگز از سوی بیمه هنرمندان، مسئولین فرهنگی و یا نهاد‌های فرهنگی با من تماسی گرفته نشده است، برای درمان بیماری‌ام میلیون‌ها تومان هزینه کرده‌ام، اما هیچکس از من سر سوزنی حمایت نکرده است.
کد خبر : ۴۸۳۳۶۶

غلامحسین لطفی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیونپیرامون غیبت طولانی مدت خود در سینما گفت: بحث وضعیت فعلی من، موضوع دلتنگی من برای بازیگری نیست، ماجرا این است که وقتی تولید و ساختی وجود ندارد چطور من باید در پروژه‌ای حضور داشته باشم؟. این قضیه مختص این روز‌ها نیست و وضعیت ساخت آثار سالهاست که به همین شکل است.

به گزارش میزان وی در همین راستا ادامه داد: بازیگری دل به خواه من نیست تا هر وقت دوست داشتم بازی کنم، باید پیشنهاد باشد تا من هم برای حضور در آثار انتخابی پیش روی خود داشته باشم، وقتی سالهاست گوشه‌ای فراموش شده‌ام چه انتظاری است که در اثری بازی کنم.

بازیگر سریال «ترش و شیرین» با اشاره به وضعیت جسمانی خود تاکید کرد: مدت‌هاست به دلیل مشکل پا درد تحت جراحی قرار گرفته و حتی بستری هم شده‌ام، اما دریغ از اینکه یک مسئول فرهنگی با من تماسی گرفته باشد، اصلاً این اتفاق به نوعی برای من خنده‌دار است.

وی با نقد وضعیت بیمه هنرمندان اضافه کرد: هرگز از سوی بیمه هنرمندان، مسئولین فرهنگی و یا نهاد‌ها با من تماسی گرفته نشده است، برای درمان بیماری‌ام میلیون‌ها تومان هزینه کرده‌ام، اما هیچ نهاد فرهنگی از من سر سوزنی حمایت نکرده است.

بازیگر سریال «خانه به دوش» پیرامون بی توجهی به هنرمندان پیشکسوت اظهار کرد: وضعیت بیمه هنرمندان غم انگیز است، این اتفاق تنها به من هم منتهی نمی‌شود، بسیاری از بازیگران را می‌شناسم که این روز‌ها به شدت درگیر بیماری هستند، اما هیچ کمکی به آن‌ها نمی‌شود.

وی در همین رابطه تصریح کرد: من سال‌ها بیمه هنرمندان را پرداخت کرده‌ام، اما عجیب است که وقتی موقع همراهی آن‌ها می‌رسد از هشت میلیون تومان هزینه جراحی تنها یک میلیون تومان آن پرداخت می‌شود، بعد وقتی نوبت به شعار دادن می‌رسد همه می‌گویند که ما پشتیبان هنرمندان پیشکسوت هستیم، درصورتی که به هیچ وجه اینگونه نیست.

لطفی با ابراز ناامیدی از وضعیت کنونی بازیگری خاطرنشان کرد: همه مرا می‌بینند و می‌گویند امیدواریم که وضعیت درست شود، واقعیت امر هیچ چیزی با امیدواری حل نمی‌شود، وقتی مشکلی راه حل دارد، اما مسئولین فرهنگی نمی‌خواهند آن را حل کنند چرا به خودمان امید واهی دهیم.