۱۳ خرداد ۱۳۹۸ - ۰۸:۴۷

دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

دعای بیست‌وهشتمین روز از ماه مبارک رمضان به‌همراه شرحی بر آن منتشر شد.
کد خبر : ۴۶۳۸۴۱

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعاهای روزانه که در محافل مذهبی خوانده می‎شود توسط ابن‌عباس از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آنها را در کتاب خود ثبت و ضبط کرده‎اند و ما این ادعیه را از کتاب «‏اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل می‌کنیم. این کتاب‏ مانند سایر کتاب‌هاى سید از اعتبار و ارزشی ویژه ‌بین علماى شیعه برخوردار است تا جایی که شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است.

اینک به‌‌مناسبت فرا رسیدن بیست‌وهشتمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به‌همراه شرحی بر آن منتشر شده است:

اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ، وَ أَكْرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ، وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیْكَ مِنْ بَیْنِ الْوَسَائِلِ، یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ

خدایا بهره‌ام را در این ماه از مستحبات فراوان کن، و مرا با تحقق درخواست‌ها اکرام فرما، و از میان وسایل، وسیله‌ام را به سویت نزدیک کن، ای که پافشاری اصرارورزان مشغولش نکند

حجت‌الاسلام محمود ریاضت محقق و کارشناس علوم دینی در توضیح دعای این روز برای تسنیم نوشت: اکتفا نکردن به انجام واجبات و عمل به مستحبات در حد توان و طاقت هر بنده یکی از گام‌های بلند درک لذت عبادات است که توفیق به آن در اثر قبولی واجبات نصیب انسان و باعث تقرب بیش از پیش انسان به خداوند می‌شود.

این مسأله باعث می‌شود که در مسائل اولویت بندی و اهّم و مهم برنامه ریزی و ساماندهی شود و بنده حق بتواند از نزدیک‌ترین وسائل تقرب به خالق هستی که همان توسل به ذیل عنایات اولیای حق تعالی یعنی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، نهایت بهره را ببرد.

ضیوف الرحمن در ضیافت خداوند متعال از میزبانی ولِیِّ خدا امام زمان (عج) بهره‌مند هستند و بهتر می‌توانند به این میزبان که اعظم اولیای حق است تقرب پیدا کنند که تقرب به او توسلی برای تقرب هرچه بیشتر به حضرت حق متعال است که این تقرب از مهم‌ترین بواطن رمضان الکریم است.

سفره ضیافت حق تعالی به پایان خود نزدیک می‌شود و هرچه به پایان این مهمانی نزدیک‌تر می‌شویم سفره پُربارتر می‌شود، طوری که گفته‌اند در شب و روز پایانی مهمانی آنچه از ابتدای مهمانی تا آخرش سر سفره گذاشته شده است یکجا دوباره از اول درون سفره گذاشته می‌شود. باشد که از آن باز نمانیم.