پیکر جمشید مشایخی با حضور چهره‌های سرشناس و مردم هوادار این هنرمند از مقابل تالار وحدت تشییع می‌شود.
به گزارش خبرآنلاین، شنبه ۱۷ فروردین روز خداحافظی با جمشید مشایخی هنرمند پرآوازه دنیای بازیگری است. او که سالیان دراز بر صحنه تئاتر، پرده سینما و صفحه تلویزیون خاطرات ماندگاری برای چند نسل ساخت، ۱۳ فروردین دار فانی را وداع گفت.
سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی در مراسم تشییع پیکر جمشید مشایخی حضور دارند. بهمن فرمان‌آرا، علی نصیریان، ایرج راد، اصغر همت و داریوش فرهنگ برخی از هنرمندان حاضر در این مراسم هستند.
مراسم با سخنرانی شهرام گیل آبادی, مدیر عامل خانه تئاتر آغاز شد. گیل آبادی در گرامیداشت مشایخی گفت: «آخرین نصیحت استاد جمشید مشایخی به ما این بود که باید صدای قلب‌مان را بشنویم و صادقانه به مردم خدمت کنیم.
در این زمانه سخت هنرمندان باید یار و یاور مردم باشند. آغاز این بهار دهشتناک با سیل ویرانگر و سفر این هنرمند مردمی همراه بود و خانواده او بر خود می‌بالد که پیشاهنگ یاری رسانی به مردم کشورش باشد. بهترین سرسلامتی برای خانواده عزیز مشایخی امتداد راه هنرمندانه جمشید مشایخی است و خانه تئاتر بر خود لازم می داند اندیشه‌های این بزرگمرد را همواره آویزه گوش خود کند.»
ایرج راد: مشایخی زنده است و زنده خواهد ماند
ایرج راد سخنران بعدی این مراسم بود که با اشاره به خدمات اهالی فرهنگ گفت: «عزیزان ارزشمندی سال‌ها به فرهنگ کشور عاشقانه خدمت کردند که از میان ما یکی یکی می‌روند و جمشید مشایخی هم رفت. آن‌ها همه وجودشان را برای مردم می‌گذارند و جمشید مشایخی عاشق مردم بود.
او ادامه داد: «او همواره می‌گفت عاشق ایران هستم و به خاطر فرهنگ و مردم، زندگی خود را ۶۰ سال بی‌وقفه وقف هنر کرد. امروز همه با عشق در این مراسم حضور داریم برای لحظاتی که با کارهای هنری اش عشق به مردم می داد.جمشید مشایخی همواره زنده خواهد بود و وظیفه ما حفظ نامش به عنوان ذکر گفتار مردم است. نامگذاری مکان هایی به نام او در شهر کاری درست است. سنت نامگذاری سالن های تئاتر به نام ایشان رواج دارد اما چرا سالن سینما نه, چرا محله و کوچه و خیابان نه؟ پیشنهاد شده است که کوچه جیم که محل زندگی جمشید مشایخی است به نام او شود. او زنده است و زنده خواهد ماند.»
در ادامه مراسم منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در جایگاه حاضر شد و گفت: «سپاسگزار همه افرادی هستم که در طول بیماری از این هنرمند نگهداری کردند. جمشید مشایخی از آنان بود که نان به نرخ روز نخورد بلکه خون جگر خورد. خون به جگری که برای فرهنگ و هنر بود. چیزی ندارم بگویم جز تسلیت به خانواده‌اش.»
علی نصیریان هم که سابقه دوستی دیرین با مشایخی دارد درباره او گفت: «در هر دوره استعدادی وجود دارد ولی هیچ کس جای جمشید مشایخی را نمی‌گیرد.»