به گزارش نبض بازار ، صنعت فولاد آنقدر حائز اهمیت است که می توان میزان تولید آن را در هر کشوری به عنوان معیاری برای صنعتی بودن آن کشور در نظر گرفت. در شرایط فعلی که کشور درگیر بحرانهای مختلف در عرصه ی بین المللی است تولید فولاد و نیز گسترش محصولات آن قطب جدید اقتصادی را می تواند تعریف کند.
فولاد مبارکه در راستای تحقق برنامه های ساختاری و نیز توسعه محصولات خود سرمایۀ شرکت را با 73 درصد رشد از 7 هزار و 500 به 13 هزار میلیارد تومان افزایش داد. در خصوص این تصمیم باید گفت مدیریت زمانی در جهت ارتقای پشتوانه ی مالی شرکت قابل تأمل است. زیرا با آنچه از رصد اوضاع اقتصادی دنیا و نیز کم و کیف مجامع مختلف بازار بر می آید باید بنای اقتصاد غیر نفتی را در حوزه هایی که بیشترین توان در تولید و صادرات را دارند ، گذاشت. از همین رو شرکت های وابسته به فولاد که بیشترین میزان تأثیر پذیری و تأثیر گذاری را در گردش مالی بخشهای صنعتی کشور دارند می توانند با افزایش سرمایه در مجموعه ی فولاد به نوسازی و توسعه ی خطوط تولید خود امیدوار باشند. هر چند که یکی از سیاستهای این افزایش سرمایه که در پروتکل فولادیها قابل رؤیت است دغدغه ی آنها روی همین موضوع است.
سیاستهای انقباضی دولت در حوزه های مختلف با بن بست روبرو شده که یکی از عوامل آن عدم توازن بخشهای بزرگ صنعتی با معیارهایی است که تنها بازگو کننده ی انتظار دولت است اما با توجه به گستردگی دولت که از ضعفهای آن در چندسال گذشته به شمار می آید باید به ظرفیتهای بخش های خصوصی نگاه ویژه داشت. در خوشبینانه ترین حالت ، کشور در سال 98 برای تثبیت داشته های اقتصادی سال قبل با چالشهای بی شماری روبرو است. چالشهایی که البته پشت سر گذاشتنی هستند اما مشروط به اینکه زمینه برای انجام آن فراهم باشد. یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار بر قیمت فولاد که نرخ تولید آن را نیز افزایش می دهد بهای ارز است. مواد‌نسوز و فرو‌آلیاژهای وارداتی از جمله موادی هستند که قیمت آنها با نوسانات بازار ارز گره خورده هرچند که به گفته ی مدیران فولاد امسال سیاست افزایش قیمت مطرح نبوده اما با وضعیت به وجود آمده در بازار قاعدتاً این اتفاق افتادنی است اما فولادیها با در نظر گرفتن این متغیر در بهترین زمان ممکن مجوز افزایش سرمایۀ سنگین و جذاب شرکت از محل سود انباشته توسط سازمان بورس و اوراق بهادار را گرفتند تا در این نمودار افزایشی مردم و خریداران سهم کمتری داشته باشند و بعلاوه با تزریق این نقدینگی به سایر طرحهای در دست اجرا به زودی شاهد برداشت مطلوب از محل سرمایه گذاری این شرکت باشیم.
اعتراف به اینکه دولت در خصوص مهار تورم ناشی از تولید صنعتی و انباشتگی محصولات هیچ دکترینی ندارد اگرچه تلخ اما عین واقعیت است. به وجود نیامدن زیرساختار مناسب برای بسیاری از واحدهای صنعتی معضلات پیچیده ای را رقم زده تا آنجا که شاهد خروج تک بعدی محصولات از بسیاری از کارخانجات بزرگ بودیم که همین مسئله سببب شد در تصاویری تلخ شاهد تعطیلی واحدهای مختلف و بزرگ تولیدی باشیم. آنچه که فولاد را از این حیث از سایر قطبهای صنعتی کشور متمایز می کند گستردگی محصولات و سیاست آزمون و خطای آن ابتدا در بازار داخلی و سپس در بازارهای خارجی است شاید ارائه ی این استراتژی به بازار بود که سبب شد فولادیها در همایش معرفی ۱۰۰ شرکت برتر ایران عناوین بسیار قابل توجه که دارای شاخصهای بزرگی است را کسب کنند. رتبۀ هفتم در شاخص فروش در بین ۵۰۰ شرکت بزرگ کشور؛ رتبۀ اول در گروه فلزات اساسی؛ رتبۀ دوم در شاخص ارزش بازار؛ رتبۀ دوم در شاخص ارزش افزوده؛ رتبۀ دوم در شاخص بیشترین سودآوری؛ رتبۀ چهارم در شاخص بالاترین اشتغال‌زایی و رتبۀ چهارم در شاخص بیشترین صادرات. آنچه که از این عناوین بر می آید کمی خیال کشور را از حیث آمادگی بخش بزرگی از تولید در ارائه ی بازار مطلوب راحت می کند. در بحث صادرات که از منویات مهم اقتصاد مقاومتی است نیازمند طرح جدی و رقابتی هستیم که باید گفت در حال حاضر در منطقه و به در آینده ای نزدیک در دنیا شرکت قفولاد مبارکه در بازار فلزات رکوردهای زیاید را جابجا می کند.
در حال حاضر که بسیاری از تئوریهای اقتصادی با تغییرات بین المللی به شکست منجر شده جا دارد تیم اقتصادی دولت جای اتخاذ برخی تصمیمات که البته در شأن مردم نیست مانند سبد حمایتی این منابع را در قالب یک تیم کارشناسی قوی عملیاتی کند تا شاید بتوان در کنار فولاد مبارکه مجموعه های دیگری که از ظرفیتهای نزدیک به این شرکت برخوردار هستند شناسایی و برای گسترش آنها برنامه ریزی کرد.
