پاسدار شهید «براتعلی داودی» در ۱۳۳۷ در مشهد مقدس در خانواده‌ای محروم متولد شد و در نهایت در ۲۸ فروردین ۱۳۶۲ در پیرانشهر بر اثر آسیب‌دیدگی شدید و قطع یک دست و دو پا به شهادت رسید. خبرگزاری میزان بُرش‌هایی از زندگی این قهرمان کشورمان را که در کتاب «ماشال» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.
ورزش در بیمارستان
در ایام انقلاب و در واقعه حمله به بیمارستان در مشهد، با تعدادی از بچه‌های مسجد به محل درگیری رفتم.
ماجرا که ختم شد، من و براتعلی تصمیم گرفتیم در تحصن شرکت کنیم. به یکی از دوستان محله سپردم تا خبر سلامتی ما و شرکت در تحصن‌مان را به خانواده‌هایمان برساند. ولی خب مع الاسف فراموش کرده بود.
روز بعد خانواده و دوستان دنبال اسم ما در لیست شهدا بودند! البته بعد از چند روز از طریق یکی از دوستان متوجه حضور ما در تحصن شدند.
دو سه روز تحصن در آن شرایط سخت بدن‌هایمان را حسابی کوفته کرده بود. براتعلی پیشنهاد ورزش صبحگاهی را داد و این پیشنهاد میان بچه‌ها پخش شد. پس از نماز صبح دو نفری، بدون اینکه مزاحم کسب بشویم، تصمیم گرفتیم دور بیمارستان نرم بدویم.
وقتی یک دور زدیم، حلقه‌ای بزرگ از بچه‌ها را در حال ورزش کردن به سر گروهی آیت‌الله خامنه‌ای دیدیم. تا این لحظه را دیدیم، سریعا خودمان را به جمع آنها اضافه کردیم.
در حال ورزش کردن و تمرین حرکات رزمی بودیم که آمبولانس‌ها تعدادی از مجروحان را آوردند. همه بچه‌ها آزرده خاطر شدند. ورزش خاتمه پیدا کرد و رفتیم به کمک مجروحان.