پاسدار شهید «براتعلی داودی» در ۱۳۳۷ در مشهد مقدس در خانواده‌ای محروم متولد شد و در نهایت در ۲۸ فروردین ۱۳۶۲ در پیرانشهر بر اثر آسیب‌دیدگی شدید و قطع یک دست و دو پا به شهادت رسید. خبرگزاری میزان بُرش‌هایی از زندگی این قهرمان کشورمان را که در کتاب «ماشال» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.
نان و پنیر و هندونه
به گزارش میزان، یکی از اعضای هیئت امنا می‌خواست براتعلی و بچه‌های فعال در مسجد را مهمان کند. جلوی درب مسجد مشغول کار بودیم که هندوانه به دست از مقابلمان رد شد. براتعلی سپرد به یکی از بچه‌ها که نان و پنیر بگیرد و خودش دوید و سلام کرد و گفت: حاج آقا! ما همین الان مزاحم می‌شیم.
«این جوری که نمی‌شه! زحمات شما و دوستانتون بیشتر از این حرفهاست. باید یه ناهار مفصلی آماده کنم، بعد شماها تشریف بیارید.»
براتعلی حاضر جواب و مودب بود. نه اهل تجمل و درزحمت انداختن. نه می‌خواست دعوت این بنده خدا را رد کند. برای همین گفت: ما که کاری نکردیم. اندک خدمتی هم که شده با زحمات و پیگیری همه اهالی محله، مخصوصا خود شما بوده. مهم دور هم جمع شدنه. آدم با همین نون و پنیر و هندونه هم سیر می شه! این هندونه به این بزرگی هم کفاف ما چندین نفر رو می‌ده!
کار جمع شد با این حرف. با هم رفتیم خانه حاجی و یک ناهار بی‌اطوار ولی با عشق و صفا زدیم.