۲۰ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۴:۲۹

وقتی دلم می‌خواهد بی‌حجاب از خانه بیرون بیایم!

تو‌ای خانم! بنشین با خودت بیندیش در درونت چه انگیزه‌ای هست که تو را وامیدارد به جای پوشش باکرامتی که اسلام برای تو در نظر گرفته است، می‌خواهی بدون این پوشش به خیابان‌ها و کوچه‌ها بیایی؟
کد خبر : ۴۰۶۶۴۵

صراط: شهید بهشتی در کتاب جاودانه تاریخ؛ گفتار‌ها ۲؛ (۱۳۹۰) صص ۱۹۷-۱۹۸ می فرمایند: درست است که اگر افراد رشدیافته رسیده به مراحل بالای کمال را در میان انگیزه‌های رنگارنگ فساد رها کنی، اختیار خودشان را می‌توانند داشته باشند. خوب باید بگوییم که این‌ها چند درصدند؟ چند در هزارند؟

برای اینکه بقیه انسان‌ها حاکم بر هوایشان بمانند، باید بکوشیم محیط هم طبیعی باشد که از در و دیوارش انگیزه فساد نبارد و به محض اینکه ما خواستیم محیط را از این آلودگی‌ها پاک کنیم، خودبخود مقداری از آزادی‌ها گرفته می‌شود.

اگر به آن خانم گفتند خانم شما آزادی فریاد برای آزادی هم برآورید، درست؛ اما خانم مسلمان در کوچه و خیابان که می‌آیی لباس و پوشش شما ساده باشد، اندام‌های بدن و موی سر شما پوشیده باشد، آنچه با پوشش ساده نه دلفریب(حجاب در پوشش) و سخن گفتن و نحوه برخورد با این و آن( حجاب در گفتار) و طرز راه رفتن همه آن‌ها باوقار و سنگین و متین باشد( حجاب در رفتار)، درخور پاکدامنی بانوی والاقدر مسلمان پیوسته به خدا باشد، خوب در اینجا اگر این را به او گفتند و شنید باز هم آزادی او حفظ شده، چون خودش آزادانه شنیده است.

اما اگر نخواست آزادانه بشنود بگوید این چیز‌هایی که شما می‌گویید خوب است، ولی من دلم می خواهد نیمه برهنه از خانه بیرون بیایم، با آرایش تمام عیار در خیابان ظاهر بشوم در اینجا نظام اسلامی با او چه کند؟ آزادی او را حفظ و رعایت کند و به او بگوید آزادی خانم؟ ما حرف خودمان را به شما زده ایم، شما می‌خواهی گوش کن یا گوش نکن آزاد هستی؟ گوش کردی خوشا به سعادتت، گوش نکردی عذابش دامن خودت را می‌گیرد؟

نخیر در آنجا ما نهی از منکر می‌کنیم.

در این صورت خودبخود مقداری از آزادی این خواهر‌ها را از دستش می‌گیریم؛ و نه به خاطر اینکه دشمن آزادی او و آزادی بشریت باشیم، به خاطر اینکه دوست و خواستار آزادی او و آزادی بشریت هستیم.

تو‌ای خانم! بنشین با خودت بیندیش در درونت چه انگیزه‌ای هست که تو را وامیدارد به جای پوشش باکرامتی که اسلام برای تو در نظر گرفته است، می‌خواهی بدون این پوشش به خیابان‌ها و کوچه‌ها بیایی؟ آیا خودآگاه یا ناخودآگاه در اعماق روحت خودنمایی و میل به خودنمایی و نماش دادن خویشتن در برابر دیگران تو را به این گناه وانمیدارد؟ و اگر تو نتوانستی این تمایل و یا جهل و یا هرچیز دیگر را در خودت مهار کنی و دوباره خواستی اینگونه بیرون بیایی، باید به شما بگوییم که جامعه ما چنین وضعی را در محیط اجتماعی اش تحمل نمی‌کند.

منبع: فردا