صراط: روزنامه اصلاح طلب شرق در توجیه گران شدن بنزین و عوارض نوشته است:
اعتراض به گران‌شدن نان که مردم محروم مصرف‌کننده اصلی آن هستند و اعتراض
به گران‌شدن کاغذ که به ناشر و نویسنده و روزنامه و روزنامه‌خوان فشار وارد
می‌کند موجه است، اما صرف‌نظر از نرخ عوارض در دیگر کشورها، سه‌برابرشدن
٧٥ هزارتومان عوارض خروج (که بار سوم ٣٣٠ و بار چهارم به‌بعد٤٤٠ هزار تومان
می‌شود) برای کسانی که بلیت رفت‌وبرگشتشان از سه میلیون تومان به بالاست و
برای یک سفر یک‌هفته‌ای از ١٠ و ٢٠میلیون تومان به بالا و گاه تا
ده‌ها‌میلیون هزینه می‌کنند، به معضلی بزرگ تبدیل می‌شود.
کسی نمی‌گوید چرا سیستم به این وضع افتاده که به عوارض خروج که جمع
آن در کل بودجه رقم معتنابهی نیست چنگ می‌زند یا به افزایش قیمت بنزین که
دودهه پیش تصویب شده که به چهار هزارتومان برسد و دولت‌ها مکلف به اجرای
آنند و دولت قبلی به صورت انفجاری این افزایش را انجام داد، ولی دولت
روحانی با احتیاط و تأخیر؟ یک مثال می‌زنم، به‌ویژه این روزها که بخش
قابل‌توجهی از جامعه وضع خوبی ندارند.
وقتی سرپرست خانواده در برابر هجوم هزینه‌ها قرار می‌گیرد و درآمدش
کفایت نمی‌کند، چه می‌کند؟ وام و فروش ماشین و حتی خانه و اثاث و آنچه
تصورش را نمی‌کرد، در برنامه‌اش می‌گذارد. در این شرایط دولت برای کسری
هزینه‌ها چه کند؟