صراط: معاون اول رئیس‌جمهور طی ۴ سال گذشته گویا تلاش کرده است «بی‌دستاوردی برجام» و عدم افزایش چشمگیر سرمایه‌گذاری خارجی در کشور را به گردن کسانی بیاندازد که وجود خارجی ندارند!
به گزارش فارس، اظهارات اخیر «اسحاق جهانگیری» در نشست مشترک اعضای شورای ملی گفت وگوی دولت و بخش خصوصی که پیرامون مسئله چرایی عدم سرمایه‌گذاری لازم و کافی کشورهای خارجی در ایران پسابرجام بیان شده‌اند، حاوی تأملات فراوانی هستند...
آنطور که روزنامه اعتماد اخیرا گزارش کرد، جهانگیری هشدار داده است که برای ناامن جلوه دادن ایران برای سرمایه گذاری نباید در زمین دشمن بازی کرد!
معاون اول رییس جمهور روحانی گفته است: باید توجه داشته باشیم که آنها می خواهند، بگویند جمهوری اسلامی ایران جایی برای سرمایه‌گذاری نیست. در همین راستا ما باید جلوی این طراحی را بگیریم و آن را به شکست بکشانیم. باید بگوییم وضعیت ایران بسیار اطمینان‌بخش است و همه برای کار با ایران اقدام کنند. در همین زمینه به لطف خدا به گونه‌ای با دنیا همکاری داشته‌ایم که این اقدام آمریکا نتوانسته فضای بین المللی را به خطر بیندازد.
جهانگیری با تاکید بر اینکه هیچ‌کس نباید در میدانی که آمریکا طراحی کرده بازی کند، ادامه داد: چنانچه فضای کشور اطمینان بخش باشد، همه برای سرمایه‌گذاری به میدان خواهند آمد!
این مقام بلندپایه دولتی سپس به انتقاد از طرح برخی موضوعات از سوی عده‌ای در زمان عقد قرارداد بین المللی از سوی کشور(منظور، قرارداد اخیر دولت با شرکت توتال فرانسه است) پرداخت و اظهار کرد: همگان قبول دارند که بیکاری، یکی از معضلات کشور بوده و تولید و سرمایه گذاری به ویژه سرمایه گذاری خارجی راه حل آن است، اما تا سرمایه گذاری خارجی جذب می‌شود عده ای صدای شان در می‌آید، این در حالی است که روی این موضوع قبلا توافقاتی صورت گرفته است.
او تصریح کرده است:
«گاهی اوقات دستگاه‌های رسمی کشور که موظف و مکلف‌اند به دلیل تعهدی که به دولت داده‌اند و همچنین بودجه‌ای که از دولت می‌گیرند از دولت حمایت کنند، به جای میدانداری حمایت از دولت تبدیل به مخالف و منتقد کشور می‌شوند و به گونه‌ای عمل می‌کنند که دیگر نفر بعدی برای عقد قرارداد به کشور نیاید. با این اقدام بلافاصله علامتی به کشورهای خارجی و شرکت های بین المللی داده می‌شود که برای عقد قرارداد اقتصادی به این کشور نیایید چرا که در این کشور با حضور شما مخالفت خواهد شد.»[1]
روزنامه اعتماد نیز با عکس جهانگیری و با تیتر «گلایه ها و هشدارهای معاون اول رییس جمهور: کاری می کنند نفر بعدی برای سرمایه گذاری به کشور نیاید» در صفحه یکم خود به استقبال این اظهارات رفته است!
و اما تأملاتی که با شنیدن این اظهارات یک مقام دولت یازدهم به اذهان متبادر می‌شود...
*همیشه پای «مقصرتراشی» در میان است/انسان‌های نامرئی که فقط جهانگیری آنها را می‌بیند
آنچه از جهانگیری و مواضع سیاسی او می‌دانیم اینست که آقای معاون اول همواره به دنبال طرح یک مقصر است...
یک هیولای بزرگ با دست و پاهای زیاد که در پشت کوه‌های بلند زندگی می‌کند و با مغزی هوشمند، از بام تا شام به دنبال عقیم گذاشتن طرح‌های دولت یازدهم است!
جهانگیری طی 4 سال گذشته 2 مرتبه به این هیولای بزرگ و یا همان «انسان‌های نامرئی» اشاره کرده است...
او روزگاری در اشاره به بی‌پاسخ ماندن درخواست رئیس‌جمهور روحانی از سوی مردم برای انصراف از دریافت یارانه‌ها گفته بود: «عده‌ای در داخل و خارج در این زمینه اخلال کردند و با جوّ سازی مردم را به عدم انصراف تشویق کردند!»
معاون اول رئیس‌جمهور البته به این سؤال هم پاسخ نداده بود که اگر این عده‌ی توانا به جوّسازی، واقعاً توانایی منصرف کردن مردم را داشته‌اند و ایضاً مخالف رئیس جمهور روحانی هم بوده‌اند؛ پس چرا در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 هیچ کاری نکردند و گذاشتند تا روحانی برنده انتخابات باشد؟! و یا چرا در انتخابات سال 96، از فعالیت باز ایستادند؟![2]
جهانگیری که در زمره چهره‌های خوشبین به برجام محسوب می‌شود اما در پسابرجام و در هنگامه روشن شدن بی‌دستاوردی و شکست برجام نیز مجدداً پای همین دست بهانه‌ها را به میان کشید و چند ماه بعد از انعقاد برجام طی اظهاراتی گفت:
«دولت مصمم است گام‌های بلندی را بدارد، اما عده‌ای برای اینکه نگذارند شیرینی لغو تحریم‌ها به کام مردم برسد، کارشکنی‌هایی می‌کنند اما ما تمام تلاش خود را در این راستا انجام می‌دهیم»![3]
جهانگیری البته باز هم اشاره‌ای به میزان سهم دولت یازدهم و البته آمریکا در بی‌دستاوردی و شکست برجام نکرده بود.
آقای معاون اول در آن روزها همچنین گزارش مجله «یورو مانی» را هم که ترجمه آن در نشریه اصلاح‌طلب تجارت فردا، منتشر شد؛ گویا نخوانده بود که همه چیز را به گردن «آن عده» می‌انداخت!
یورومانی نوشته بود: بانک‌های غربی حتی دوست ندارند تصور شود در پسابرجام کاری برای ایران انجام می‌دهند. گویا حتی فکر کردن به این موضوع هم تخطی از خزانه‌داری آمریکاست...
*چرا ایران هیچگاه بهشت سرمایه‌گذاری خارجی نمی‌شود؟/وقتی سفیر آمریکا را در لیبی کشتند اما سرمایه‌گذاران آمریکایی در این کشور ماندند!
اظهارات جهانگیری درباره اینکه «عده‌ای به گونه‌ای عمل می‌کنند که دیگر نفر بعدی برای عقد قرارداد به کشور نیاید»! نیز همچون ماجراهای قبلی که به آن اشاره شد، از استدلال‌های ضعیف و بی‌مبنایی برخوردار است.
معاون اول رئیس‌جمهور و حامیان اصلاح‌طلب وی اگرچه قصد دارند مسئولیت اشتباهات خود و خوشبینی به برجام را نپذیرند و همه‌چیز را به گردن رقبای سیاسی بیاندازند اما حقیقت این است که ایران اسلامی مادام که بر مواضع انقلابی و اسلامی خود پایدار باشد و مادام که تفکر فعلی کاخ سفید در آمریکا زنده باشد، هیچگاه سرمایه‌گذاران کلان جهان بصورت دسته‌جمعی به ایران نخواهند آمد!
در واقع آمریکا بعنوان سلسله‌جنبان برجامیان و بعنوان کسی که شیشه عمر برجام در دست اوست، نیک می‌داند که پیشرفت اقتصادی ایران و رفع مشکلات اقتصاد کلان این کشور به معنی پیشرفت بیشتر محور مقاومت و صدور فراگیرتر انقلاب اسلامی به اقصی نقاط جهان است. پس یقینا هیچگاه اجازه سرمایه‌گذاری تأثیرگذار و با حلاوت را در ایران اسلامی نخواهد داد.
از این استدلال گذشته، جهانگیری و حامیان اصلاح‌طلبش در مقابل واقعیت‌هایی مسلم قرار دارند که امکان مقصرتراشی بابت عدم توفیق اقتصادی دولت آقای روحانی در پسابرجام را از آنها می‌گیرد.
شاهد مثال آنکه، تندروتر و مسلح‌تر از چند نفری که در ایران به سفارت عربستان حمله کردند و به قول آقایان اسباب عدم سرمایه‌گذاری بیشتر در ایران را فراهم کردند! مسلحین و گروه‌های لیبیایی بودند که 5 سال قبل با سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین به سفارت آمریکا در لیبی حمله کردند و سفیر و چند دیپلمات ارشد این کشور را کشتند...
بر اساس استدلال عجیب معاون اول رئیس‌جمهور ما، آیا روا نبود که آمریکا در آن مقطع بلافاصله از لیبی خارج شود و سرمایه‌گذاری‌های نفتی خود در این کشور را هم قطع کند؟!
اما کاخ سفید نه تنها سفارت خود در کشور لیبی را تعطیل نکرد، بلکه دیپلمات‌های دیگری به جای کشته‌شدگان به این کشور فرستاد و به تاراج منابع نفتی لیبی که مدت‌هاست بر آن سیطره دارد و البته نام «همکاری اقتصادی» هم بر آن گذاشته است، ادامه داد.
جای تأسف است که با گذشت نزدیک به 40 سال از انقلاب اسلامی ایران هنوز باید به کسانی در داخل کشور یادآوری کرد که تبدیل شدن یک کشور به بهشت سرمایه‌گذاری خارجی، تماماً تابعی از رخدادهای درون آن کشور نیست و زیربناهای دیگر و البته مهمتری همچون میزان انقیاد از سیاست‌های آمریکا بعنوان هژمونی غرب را نیز دارد.
در غیر اینصورت یک کشور برای شکوفا شدن چاره‌ای جز اتکا به «اقتصاد مقاومتی» ندارد.
***
1_http://magiran.com/npview.asp?ID=3600554
2_ http://www.farsnews.com/printable.php?nn=13931209001475
3_ http://fna.ir/4QZ9DR
به گزارش فارس، اظهارات اخیر «اسحاق جهانگیری» در نشست مشترک اعضای شورای ملی گفت وگوی دولت و بخش خصوصی که پیرامون مسئله چرایی عدم سرمایه‌گذاری لازم و کافی کشورهای خارجی در ایران پسابرجام بیان شده‌اند، حاوی تأملات فراوانی هستند...
آنطور که روزنامه اعتماد اخیرا گزارش کرد، جهانگیری هشدار داده است که برای ناامن جلوه دادن ایران برای سرمایه گذاری نباید در زمین دشمن بازی کرد!
معاون اول رییس جمهور روحانی گفته است: باید توجه داشته باشیم که آنها می خواهند، بگویند جمهوری اسلامی ایران جایی برای سرمایه‌گذاری نیست. در همین راستا ما باید جلوی این طراحی را بگیریم و آن را به شکست بکشانیم. باید بگوییم وضعیت ایران بسیار اطمینان‌بخش است و همه برای کار با ایران اقدام کنند. در همین زمینه به لطف خدا به گونه‌ای با دنیا همکاری داشته‌ایم که این اقدام آمریکا نتوانسته فضای بین المللی را به خطر بیندازد.
جهانگیری با تاکید بر اینکه هیچ‌کس نباید در میدانی که آمریکا طراحی کرده بازی کند، ادامه داد: چنانچه فضای کشور اطمینان بخش باشد، همه برای سرمایه‌گذاری به میدان خواهند آمد!
این مقام بلندپایه دولتی سپس به انتقاد از طرح برخی موضوعات از سوی عده‌ای در زمان عقد قرارداد بین المللی از سوی کشور(منظور، قرارداد اخیر دولت با شرکت توتال فرانسه است) پرداخت و اظهار کرد: همگان قبول دارند که بیکاری، یکی از معضلات کشور بوده و تولید و سرمایه گذاری به ویژه سرمایه گذاری خارجی راه حل آن است، اما تا سرمایه گذاری خارجی جذب می‌شود عده ای صدای شان در می‌آید، این در حالی است که روی این موضوع قبلا توافقاتی صورت گرفته است.
او تصریح کرده است:
«گاهی اوقات دستگاه‌های رسمی کشور که موظف و مکلف‌اند به دلیل تعهدی که به دولت داده‌اند و همچنین بودجه‌ای که از دولت می‌گیرند از دولت حمایت کنند، به جای میدانداری حمایت از دولت تبدیل به مخالف و منتقد کشور می‌شوند و به گونه‌ای عمل می‌کنند که دیگر نفر بعدی برای عقد قرارداد به کشور نیاید. با این اقدام بلافاصله علامتی به کشورهای خارجی و شرکت های بین المللی داده می‌شود که برای عقد قرارداد اقتصادی به این کشور نیایید چرا که در این کشور با حضور شما مخالفت خواهد شد.»[1]
روزنامه اعتماد نیز با عکس جهانگیری و با تیتر «گلایه ها و هشدارهای معاون اول رییس جمهور: کاری می کنند نفر بعدی برای سرمایه گذاری به کشور نیاید» در صفحه یکم خود به استقبال این اظهارات رفته است!
و اما تأملاتی که با شنیدن این اظهارات یک مقام دولت یازدهم به اذهان متبادر می‌شود...
*همیشه پای «مقصرتراشی» در میان است/انسان‌های نامرئی که فقط جهانگیری آنها را می‌بیند
آنچه از جهانگیری و مواضع سیاسی او می‌دانیم اینست که آقای معاون اول همواره به دنبال طرح یک مقصر است...
یک هیولای بزرگ با دست و پاهای زیاد که در پشت کوه‌های بلند زندگی می‌کند و با مغزی هوشمند، از بام تا شام به دنبال عقیم گذاشتن طرح‌های دولت یازدهم است!
جهانگیری طی 4 سال گذشته 2 مرتبه به این هیولای بزرگ و یا همان «انسان‌های نامرئی» اشاره کرده است...
او روزگاری در اشاره به بی‌پاسخ ماندن درخواست رئیس‌جمهور روحانی از سوی مردم برای انصراف از دریافت یارانه‌ها گفته بود: «عده‌ای در داخل و خارج در این زمینه اخلال کردند و با جوّ سازی مردم را به عدم انصراف تشویق کردند!»
معاون اول رئیس‌جمهور البته به این سؤال هم پاسخ نداده بود که اگر این عده‌ی توانا به جوّسازی، واقعاً توانایی منصرف کردن مردم را داشته‌اند و ایضاً مخالف رئیس جمهور روحانی هم بوده‌اند؛ پس چرا در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 هیچ کاری نکردند و گذاشتند تا روحانی برنده انتخابات باشد؟! و یا چرا در انتخابات سال 96، از فعالیت باز ایستادند؟![2]
جهانگیری که در زمره چهره‌های خوشبین به برجام محسوب می‌شود اما در پسابرجام و در هنگامه روشن شدن بی‌دستاوردی و شکست برجام نیز مجدداً پای همین دست بهانه‌ها را به میان کشید و چند ماه بعد از انعقاد برجام طی اظهاراتی گفت:
«دولت مصمم است گام‌های بلندی را بدارد، اما عده‌ای برای اینکه نگذارند شیرینی لغو تحریم‌ها به کام مردم برسد، کارشکنی‌هایی می‌کنند اما ما تمام تلاش خود را در این راستا انجام می‌دهیم»![3]
جهانگیری البته باز هم اشاره‌ای به میزان سهم دولت یازدهم و البته آمریکا در بی‌دستاوردی و شکست برجام نکرده بود.
آقای معاون اول در آن روزها همچنین گزارش مجله «یورو مانی» را هم که ترجمه آن در نشریه اصلاح‌طلب تجارت فردا، منتشر شد؛ گویا نخوانده بود که همه چیز را به گردن «آن عده» می‌انداخت!
یورومانی نوشته بود: بانک‌های غربی حتی دوست ندارند تصور شود در پسابرجام کاری برای ایران انجام می‌دهند. گویا حتی فکر کردن به این موضوع هم تخطی از خزانه‌داری آمریکاست...
*چرا ایران هیچگاه بهشت سرمایه‌گذاری خارجی نمی‌شود؟/وقتی سفیر آمریکا را در لیبی کشتند اما سرمایه‌گذاران آمریکایی در این کشور ماندند!
اظهارات جهانگیری درباره اینکه «عده‌ای به گونه‌ای عمل می‌کنند که دیگر نفر بعدی برای عقد قرارداد به کشور نیاید»! نیز همچون ماجراهای قبلی که به آن اشاره شد، از استدلال‌های ضعیف و بی‌مبنایی برخوردار است.
معاون اول رئیس‌جمهور و حامیان اصلاح‌طلب وی اگرچه قصد دارند مسئولیت اشتباهات خود و خوشبینی به برجام را نپذیرند و همه‌چیز را به گردن رقبای سیاسی بیاندازند اما حقیقت این است که ایران اسلامی مادام که بر مواضع انقلابی و اسلامی خود پایدار باشد و مادام که تفکر فعلی کاخ سفید در آمریکا زنده باشد، هیچگاه سرمایه‌گذاران کلان جهان بصورت دسته‌جمعی به ایران نخواهند آمد!
در واقع آمریکا بعنوان سلسله‌جنبان برجامیان و بعنوان کسی که شیشه عمر برجام در دست اوست، نیک می‌داند که پیشرفت اقتصادی ایران و رفع مشکلات اقتصاد کلان این کشور به معنی پیشرفت بیشتر محور مقاومت و صدور فراگیرتر انقلاب اسلامی به اقصی نقاط جهان است. پس یقینا هیچگاه اجازه سرمایه‌گذاری تأثیرگذار و با حلاوت را در ایران اسلامی نخواهد داد.
از این استدلال گذشته، جهانگیری و حامیان اصلاح‌طلبش در مقابل واقعیت‌هایی مسلم قرار دارند که امکان مقصرتراشی بابت عدم توفیق اقتصادی دولت آقای روحانی در پسابرجام را از آنها می‌گیرد.
شاهد مثال آنکه، تندروتر و مسلح‌تر از چند نفری که در ایران به سفارت عربستان حمله کردند و به قول آقایان اسباب عدم سرمایه‌گذاری بیشتر در ایران را فراهم کردند! مسلحین و گروه‌های لیبیایی بودند که 5 سال قبل با سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین به سفارت آمریکا در لیبی حمله کردند و سفیر و چند دیپلمات ارشد این کشور را کشتند...
بر اساس استدلال عجیب معاون اول رئیس‌جمهور ما، آیا روا نبود که آمریکا در آن مقطع بلافاصله از لیبی خارج شود و سرمایه‌گذاری‌های نفتی خود در این کشور را هم قطع کند؟!
اما کاخ سفید نه تنها سفارت خود در کشور لیبی را تعطیل نکرد، بلکه دیپلمات‌های دیگری به جای کشته‌شدگان به این کشور فرستاد و به تاراج منابع نفتی لیبی که مدت‌هاست بر آن سیطره دارد و البته نام «همکاری اقتصادی» هم بر آن گذاشته است، ادامه داد.
جای تأسف است که با گذشت نزدیک به 40 سال از انقلاب اسلامی ایران هنوز باید به کسانی در داخل کشور یادآوری کرد که تبدیل شدن یک کشور به بهشت سرمایه‌گذاری خارجی، تماماً تابعی از رخدادهای درون آن کشور نیست و زیربناهای دیگر و البته مهمتری همچون میزان انقیاد از سیاست‌های آمریکا بعنوان هژمونی غرب را نیز دارد.
در غیر اینصورت یک کشور برای شکوفا شدن چاره‌ای جز اتکا به «اقتصاد مقاومتی» ندارد.
***
1_http://magiran.com/npview.asp?ID=3600554
2_ http://www.farsnews.com/printable.php?nn=13931209001475
3_ http://fna.ir/4QZ9DR